Łukasz Lebioda

Z Historia Wisły

Łukasz Lebioda.Źródło: "Brydż w GTS Wisła Kraków" (1971)
Łukasz Lebioda.
Źródło: "Brydż w GTS Wisła Kraków" (1971)

Łukasz Lebioda – urodzony 8 maja 1943 roku, brydżysta, arcymistrz międzynarodowy, medalista Mistrzostw Europy, wielokrotny Mistrz Polski. Jeden z najlepszych zawodników w historii polskiego brydża. W życiu zawodowym naukowiec i wykładowca akademicki, od 1978 roku przebywa na stałe w USA.

Spis treści

Brydżysta w Wiśle

Łukasz Lebioda w drugiej połowie lat 60 zaczął grać w parze z Andrzejem Wilkoszem i w kolejnej dekadzie wspólnie stanowili jedną z najlepszych par brydżowych świata. Do tytułów krajowych – zdobywanych wręcz hurtowo – Łukasz Lebioda dokładał także sukcesy na arenie międzynarodowej. Do najważniejszych zaliczyć można medale Mistrzostw Europy (srebrny w 1970 r., brązowy w 1973 r.). W czasie turnieju w Portugali w 1970 Lebioda zapracował sobie na przydomek „Chopina brydża” – tak nazwali go fachowcy komentujący imprezę. Ważne było też zwycięstwo w prestiżowym turnieju w 1972 roku w Londynie – „Sunday Times” zaprosił 16 najmocniejszych par świata, najlepszymi okazali się Wiślacy!

Przełomowy w życiu Łukasza Lebiody był udział w Mistrzostwach Świata w Nowym Orleanie w 1978 roku, i to nie ze względu na uzyskane wyniki (choć czwarte miejsce w zawodach par jest godne odnotowania). Wiślak postanowił pozostać w Stanach Zjednoczonych. W Ameryce także uczestniczył w turniejach brydżowych, przede wszystkim poświęcił się jednak pracy naukowca z dziedziny biochemii.

Lista sukcesów sportowych

  • 1964: 3. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
  • 1965: 3. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
  • 1967: 2. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
  • 1968: 2. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
  • 1969: 1. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
  • 1970: 2. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Europy (Estoril, 19-31 października 1970)
  • 1970: 2. miejsce w Mistrzostwach Polski Par
  • 1971: 1. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
  • 1971: 1. miejsce w Mistrzostwach Polski Par (wspólnie z Andrzejem Wilkoszem)
  • 1971: 5. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Europy
  • 1972: 13. miejsce w Olimpiadzie Brydżowej
  • 1972: zwycięstwo w turnieju „Sunday Times” w Londynie, w którym startowało 16 najlepszych par świata (wspólnie z Andrzejem Wilkoszem)
  • 1973: 3. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Europy (Ostenda, Belgia)
  • 1973: 3. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
  • 1974: 1. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
  • 1975: 2. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
  • 1975: 4. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Europy
  • 1976: 4. miejsce w Olimpiadzie Brydżowej
  • 1977: 12. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Europy
  • 1977: 2. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski
  • 1978: 4. miejsce w Mistrzostwach Świata Par w Nowym Orleanie, wspólnie z: Andrzejem Wilkoszem)
  • 1979: 7. miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Europy

Dorobek medalowy w zawodach rangi mistrzowskiej

W tabeli zamieszczamy medale zdobyte podczas mistrzostw Polski, Europy i Świata.


Data Medal / Puchar Ranga zawodów Dyscyplina Zawodnik Uwagi
1964 Brąz Mistrzostwa Polski Brydż: drużynowo Adam Zimnielski, Andrzej Simon, Andrzej Wilkosz, Łukasz Lebioda, Zbigniew Furdzik, Czesław Kuklewicz
1965 Brąz Mistrzostwa Polski Brydż: drużynowo Adam Zimnielski, Andrzej Wilkosz, Łukasz Lebioda, Zbigniew Furdzik, Ryszard Bojarski, Czesław Kuklewicz
1967 Srebro Mistrzostwa Polski Brydż: drużynowo Adam Zimnielski, Andrzej Wilkosz, Łukasz Lebioda, Zbigniew Furdzik, Aleksander Jezioro, Czesław Kuklewicz
1968 Srebro Mistrzostwa Polski Brydż: drużynowo Aleksander Jezioro , Andrzej Wilkosz, Łukasz Lebioda, Zbigniew Furdzik, Włodzimierz Wala, Czesław Kuklewicz
1969.11 Złoto Mistrzostwa Polski Brydż: drużynowo Zbigniew Furdzik, Aleksander Jezioro, Łukasz Lebioda, Andrzej Simon, Włodzimierz Wala, Andrzej Wilkosz
1970.10.19-31 Srebro Mistrzostwa Europy Brydż: drużynowo Andrzej Wilkosz, Wit Klapper, Adam Zimnielski i Łukasz Lebioda
1970 Srebro Mistrzostwa Polski Brydż: pary Andrzej Wilkosz i Łukasz Lebioda
1971.11 Złoto Mistrzostwa Polski Brydż: drużynowo Zbigniew Furdzik, Wit Klapper, Łukasz Lebioda, Włodzimierz Wala, Andrzej Wilkosz, Adam Zimnielski
1971 Złoto Mistrzostwa Polski Brydż: pary Łukasz Lebioda, Andrzej Wilkosz
1973 Brąz Mistrzostwa Polski Brydż: drużynowo Adam Zimnielski, Wit Klapper, Andrzej Wilkosz, Łukasz Lebioda, Włodzimierz Wala, Zbigniew Furdzik
1973 Brąz Mistrzostwa Europy Brydż: drużynowo Polska: Andrzej Wilkosz, Łukasz Lebioda
1974 Złoto Mistrzostwa Polski Brydż: drużynowo Zbigniew Furdzik, Aleksander Jezioro, Łukasz Lebioda, Włodzimierz Wala, Andrzej Wilkosz, Adam Zimnielski
1975.11 Srebro Mistrzostwa Polski Brydż: drużynowo Zbigniew Furdzik, Aleksander Jezioro, Wit Klapper, Łukasz Lebioda, Andrzej Wilkosz, Adam Zimnielski
1977.11 Srebro Mistrzostwa Polski Brydż: drużynowo Zbigniew Furdzik, Aleksander Jezioro, Łukasz Lebioda, Andrzej Wilkosz, Adam Zimnielski, Włodzimierz Wala

Kariera akademicka

Prof. Lebioda w laboratorium. Źródło: strona Uniwersytetu Południowej Karoliny.
Prof. Lebioda w laboratorium. Źródło: strona Uniwersytetu Południowej Karoliny.
Łukasz Lebioda ukończył w 1965 roku Uniwersytet Jagielloński na kierunku chemia i siedem lat później uzyskał stopień doktora (warto zaznaczyć, że za rozprawę doktorską otrzymał nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego). Do 1979 roku zatrudniony był na UJ jako pracownik naukowy, początkowo prowadził badania w laboratoriach rentgenowskich, później pracował na wydziale chemii. Emigracja do USA umożliwiła mu pełniejsze wykorzystanie swoich zdolności naukowych. Lebioda pracował w Stanach na Michigan State University w latach 1979-82, a od 1986 do dzisiaj na University of South Carolina. Ma na swoim koncie ponad 130 publikacji i jeden patent, w 2009 roku oddział Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego w Południowej Karolinie nadał mu tytuł Chemika Roku. Wśród swoich zainteresowań badawczych profesor Lebioda wymienia biochemię strukturalną, inżynierię białkową, struktury enzymów. Jego laboratorium prowadzi też badania nad chemioterapią.

Zobacz także

Brydż

Źródła