1913.09.14 Pogoń Lwów – Wisła Kraków 1:2

O mistrzostwo Galicji ubiegają się tylko pierwszoklasowe drużyny, a więc Cracovia i Wisła (z Krakowa) i Pogoń (ze Lwowa). Dotychczasowy stan tej konkurencji jest następujący: 1) Cracovia 3 punkty (1 wygrana, 1 nierozegrana); 2) Wisła 2 punkty (1 wygrana, 1 przegrana); 3) Pogoń 1 punkt (1 nierozegrana, 1 przegrana). W dalszym ciągu rozegrają jeszcze matche: Pogoń z Wisła, Pogoń z Cracovią i Cracovia z Wisłą. Drużyna która pod koniec uzyska największą ilość punktów, uzyska tytuł mistrza Galicji na rok 1913/14.

Bramki dla Wisły uzyskali: Mróz, Konkiewicz. Sędziował p. Dżułyński.

Pierwsze minuty gry należą do Wisty. Atak jej przeprowadza szereg doskonałych kombinacji (w czym główna zasługa prawego łącznika) i utrzymując ciągle obronę Pogoni w szachu, zmusza ją do popisu przed publicznością. Powoli jednak i atak Pogoni usiłuje zbliżyć się do bramki Wisty. Gra ożywia się coraz bardziej. Wreszcie przy jednym ataku Pogoni Kuchar I strzela z daleka w kierunku bramki Wisły. Piłka odbija we od backa i wpada niespodzianie do siatki. Wisła odpowiada na to gwałtownym atakiem. W zamieszaniu piłka dotyka ręki środkowego pomocy Lwowian, za co sędzia dyktuje karny rzut, który daje Wiśle sposobność do wyrównania. Do pauzy stosunek 1 : 1. Po pauzie Pogoń atakuje z miejsca, wypierając Wisłę na jej połowę boiska. Lecz obrona Wisły, w której wystąpił znowu po długiej przerwie znany nam dobrze Cepurski, szczęśliwie odpiera niemość energiczne ataki Pogoni. Prawy łącznik Wisły podejmuje na własną rękę. kilka niebezpiecznych wypadów, którym obrona Pogoni zbyt mało poświęca uwagi. Podczas jednego z podobnych wypadów powstaje pod bramką Pogoni zamieszanie, z czego korzysta lewy łącznik Wisły, strzelając z nieznacznej odległości drugą bramkę dla swej drużyny. Pogoń usiłuje wyrównać. Lecz dobre chęci jej ataku rozbijają się o skuteczną obronę Wisły. Lewy łącznik i środkowy ataku wypracowują kilka niebezpiecznych pozycji; raz Wacek (ps.) strzela z nieznacznej odległości. Tu jednak funkcję bramkarza spełnia słup bramkowy, od którego piłka odbija się do pola Jeszcze kilka rozpaczliwych ataków Pogoni, klika rzutów narożnych i kilka strzałów i na tem koniec. Pogoń wierna tradycji pozostawiła Wiśle wygraną zadowalając się w zupełności przewagą w grze.

Sędzia pod koniec gry nie mógł sprostać swemu trudnemu zadaniu.

Lwów. Wisła (Kraków) - Pogoń (Lwów) 2:1 (1:1)

Niedziela, 14 b.m., na lwowskim boisku piłkarskim "Pogoni" odbyło się spotkanie lwowskiej drużyny "Pogoni" z krakowską "Wisłą". Po zaciętej walce, która toczyła się głównie pod bramą Wisły, pierwsza połowa zakończyła się wynikiem 1:1. W drugiej części spotkania "Wisła" zdobyła kolejną bramkę.

Galicja. Polskie mistrzostwa.

Tabela

Wie nun aus der Tabelle sichtbar, fehlt noch das ent¬scheidende Spiel Cracovia—Wisla. Schon durch ein unent¬schiedenes Resultat kann T. S. Wisla durch besseres Goalverhaltnis zum polnischen Meisterclub werden.

Poza pierwszymi mistrzostwami Polski, które zostały zorganizowane w 1911 r. przez Towarzystwo Zabaw Ruchowych we Lwowie i były wygrane przez Towarzystwo sportowe Wisła, jesteśmy teraz świadkami pierwszych zawodów mistrzowskich organizowanych przez Polski Związek Piłkarski w odpowiednich warunkach. W tym roku w zawodach reprezentowane są tylko trzy kluby: Cracovia (Kraków), Pogoń (Lwów) i Wisła (Kraków). Tabela rozegranych do tej pory meczów przedstawia się następująco:

Tabela

Jak teraz widać z tabeli, wciąż brakuje kluczowego meczu Cracovia-Wisła. T.S. Wisła może już stać się klubem mistrza Polski z lepszym współczynnikiem bramkowym, nawet jeśli wynik będzie remisowy.

Matche rozegrane - Zwycięskie - Przegrane - Nierozegrane - Ilość punktów

Pogoń: 3, -, 2, 1, 1

Wisła: 3, 2, 1, 1, 4

Cracovia: 2, 1, -, -, 3

Matche o mistrzostwo Wisły z Pogonią przyniósł klęskę tej ostatniej. Grę rozpoczynają Krakowianie, jednak Pogoń odbiera im piłkę i wkrótce Kuchar I. strzela w bramkę, obrońca Wisły p. Bujak stara się odbić, jednak piłka ścina mu się na nodze i piłka ugrzęza w siatce Wisły. Atak jej zaczyna śmielej zaczepiać i wyrównuje w krótkim czasie z karnego rzutu. W drugiej połowie Wisła się broni, przypuszczając tylko od czasu ataki. Rzadkie wprawdzie, ale bardzo szybkie i kombinacyjnie doskonale obmyślane, z tych jeden szczęśliwy. Wynik 2:1. Honor barw Lwowa obronili dzielni Czarni zwycięskiem spotkaniem z Wisłą. Temperamentem górując nad Wisłą, która jak zwykle grała krótkiemi passingami. Czarni grają z zapałem, przypuszczając raz po raz atak pod bramę Wisły. Doskonała obrona jednak długi czas niweczy dobrze obmyślane ataki i dopiero w ostatniej można rzec sekundzie uzyskują Czarni bramkę wstrzeloną przez Millera. Druga połowa wykazuje i nadal przewagę Czarnych, jednak oślizgłe boisko powoduje niepewność strzałów i częste upadki graczy. Karny rzut strzelany przez Wisłę, obronił w znakomitej formie będący p Harasymowicz. Koniec 1:0.

W sezonie jesiennym - ze względu na ciągłą słotę, która już na wiosnę przyprawiła nas o znaczne straty materialne, zadowolono się, oprócz sprowadzenia obu najlepszych klubów krakowskich, samymi zawodami lokalnymi. Z Wisłą po raz trzeci tego roku, a po raz piąty (!) z rzędu przegrywamy - tak, iż nasz pech do niej stał się wprost przysłowiowy. Zawody z Cracovią, rozegrane wśród niemożliwych warunków atmosferycznych, zakończyły się remisem 1:1.