1923.11.18 Podgórze Kraków - Wisła Kraków 1:4
Z Historia Wisły
| Podgórze Kraków | 1:4 (1:1) | Wisła Kraków | 
| ||||||
| widzów: 500 | ||||||||||
| sędzia: Aleksander Rząsa z Krakowa | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
18.11. Wisła-Podgórze 4:1 (1:1/2:1). Kaczor, Stopa, Majcherczyk, Śliwa, Adamek, Mróz, Reyman, Kowalski II, Danz. Gole: Reyman (I połowa), Kowalski 2, Danz. s. Rząsa. 500.
Jubileusz Reymana, Kowalskiego i Danza za 100 meczów w barwach Wisły. Mecz z okazji 10-lecia Podgórza. Dopóki środkowy pomocnik Podgórza miał siły opiekować się Reymanem utrzymywał się wynik 1:1 (na prowadzenie wyszło Podgórze po rzucie wolnym, wyrównał Reyman). Zwycięskie gole dla Wisły padły w końcówce spotkania, gdy rywal był już zmęczony.
Przegląd Sportowy nr 47/1923:
Okręg krakowski.
Kraków.
Wisła - Podgórze 4:1 (1:1)
Zawody te były w całem tego słowa znaczeniu jubileuszowe. Z jednej strony K. S. Podgórze, który ma w rozwoju sportu okręgu, szczególnie na prowincji przez ogromnie częste wyjazdy na zawody do mniejszych miast, zasługi niemałe, święciło 10-lecie swego istnienia. Wisła zaś honorowała 5 swych graczy: Śliwę i Mroza za dziesięć lat gry w klubie, Reymana, Kowalskiego i Danca za 100 meczów w pierwszej drużynie. O właściwym jubilacie K. S. Podgórze, zamierzamy szerzej napisać w następnym numerze, obecnie przejdziemy do samych zawodów.
Krakowianie mają uprzedzenie do gier z drużynami kl. B; na meczu było niespełna 500 osób. A szkoda, bo mecz był bardzo interesujący i dowiódł, że mamy bardzo poważną klasę B. Drużyna Podgórza, która wskutek ciężkich warunków egzystencji tak rzadko się ukazuje na gruncie lokalnym, zaprezentowała się niezwykle dodatnio. W napadzie trójka środkowa Pajorski-Mitusiński-Jelonek ma zmysł kombinacyjny, jednak z pewną skłonnością do zbytniego wózkowania ; skrzydłowi nieco słabsi. Pomoc ma główną oporę w środkowym Majchrze, który doskonale trzymał Reymana i Kowalskiego. W ostatnim kwadransie gry siły go opuściły i dopiero wtedy Wisła strzeliła trzy bramki; do tej pory bowiem wynik był 1:1. Lewy pomocnik Ostrowski dawał sobie pysznie radę z Dancem. W obronie wybijał się Głownia, w tym dniu najlepszy z obrońców. Witek w bramce chwycił szereg trudnych strzałów, jedynie strzał Danca mógł naszym zdaniem obronić (czwartą bramkę). W całości drużyna nie ma wybitnie słabych punktów, gracze wszyscy pracowici, wytrwali. Uległa ona bardzo honorowo, po grze wcale żywej, prawie cały czas otwartej, drużynie więcej rutynowanej.
Wisła wystąpiła bez Markiewicza, Śliwy i Adamka, ze Stopą w obronie, Majcherczykiem w środku pomocy i jubilatem Mrozem na prawym łączniku. Najdotkliwiej dawał się odczuć brak Śliwy, gdyż Majcherczyk, gracz wzorowej pracowitości, gra bez głowy i tłucze piłkę naprzód bez celu. Dzięki temu Podgórze często przeprowadzało groźne ataki. Pierwszą bramkę zdobyło Podgórze, dopiero przed pauzą wyrównał Reyman. Po pauzie długi czas zmienne ataki obu strony były bezowocne, dopiero w ostatnim kwadransie padły trzy bramki uzyskane przez Kowalskiego (2) i Danca. Sędzia p. Rząsa.
Tygodnik Sportowy
ROK KRAKÓW, DNIA 2 0 LISTOPADA 1923 ROKU. NR. 42.
W i s ł a — P o d g ó r z e 4:1 (1 : l). Powyższe zawody, rozegrane z okazji 10 lecia istnienia Podgórza, nie należały do interesujących już z tego powodu, że grunt był śliski i drużyny nie wystąpiły w kompletnych składach. Przez cały czas Wisła oblegana formalnie bramkę Podg., której dzielnie i z poświęceniem bronił Wittek. We Wiśle zawiedli zupełnie Majcherczyk, wraz z całą pomocą. Pierwszą bramkę strzelił K. S. Podg. z rzutu wolnego, uzyskanego za rękę Kaczora z linji pola karnego. Reyman wyrównuje do pauzy. — Po pauzie Wisła uzyskuje dalsze 3 bramki. Sędziował p. Rząsa. Widzów 500.
Sport lwowski
Nr. 75. Lwów, wtorefT20 listopada 1923. KOK II.
18./X1. Wisła — Podgórze 4:1 (2:1).
Najstarszy klub klasy B, obchodzący tego roku swe dziesięciolecie, rozegrał z okazji tego z Mistrzem Krakowa zawody przyjacielskie, w których wykazał ładną obronę przed doskonale grającym atakiem Wisły.
