1924.06.07 Wisła Kraków - Wilja 1:1
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 1:1(1:1) | Wilja Wilno | 
| ||||||
| widzów: | ||||||||||
| sędzia: Wojakowski | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Tygodnik Sportowy
ROK IV. KRAKÓW, DNIA 11 C Z E R W C A 1 9 2 4 ROKU. NR. 2 4 .
7. VI. Wilja (Wilno) - Wisła 1:1 (0:0). Bardzo sympatyczna drużyna wileńska zaprezentowała się Krakowowi wcale dobrze. Wisła wystąpiła wprawdzie ze względu na mecz jutrzejszy z wiedeńską Admirą z licznemi rezerwami, ale udział Kaczora, Gierasa, Majcherczyka, Dańca, Stycznia i Reymana II. dawał w każdym razie silny pierwiastek. Gra Wisły była bardzo bladą. Kaczor lekceważył sobie z początku zupełnie przeciwnika, demonstrując zarozumiale swój nieproduktywny „wózek“, a nawet usiadł sobie ostentacyjnie na ziemi, co u starego gracza internacjonała jest cechą wcale nieprzyzwoitą i niesportową. Wileńczycy dali mu dosadną odpowiedź pozytywną, wybijając mu często piłki i stwarzając niebezpieczne sytuacje. Kaczor zdziwiony tą śmiałością stał się mocno niepewnym i grał wcale niereprezentatywnie. Również Danz i Reyman II. bawili się w komedje, kończące się fiaskiem. Reszta graczy z debjutującym Styczniem grała rzetelnie i ochoczo, choć bezskutecznie, a Styczeń, dla którego gra w ataku jest zawsze smacznym kąskiem, napróżno ambicją i nawoływaniami starał się zrodzić zapał i dobry strzał u swych sąsiadów. Bardzo wiele sposobności minęło w ten sposób bez rezultatu tembardziej, że bramkarz gości, Wiro Kiro, grał bardzo dobrze, chwytał każdą piłkę, dolną i górną i Wykazał technikę zupełnie poprawną, a wyloty i wykopy jego, spokój, orjentacja i ustawianie się nadają, mu cechę bramkarza pierwszoklasowego. Dobrymi również okazali się Leszczyński i Nikołajew na łącznikach, oraz prawy i środkowy pomocnik. Cała drużyna, choć bez tych walorów technicznych i taktycznych, które cechują 1-szoklasowe drużyny, odznaczała się ruchliwością, dobrym startem, ambicją i energją, przebojowością, żywiołowością, a brak jej tylko należytego ustawiania się i obstawiania przeciwnika, planu akcji i decyzji strzału.
Co do przebiegu gry zanotować należy, iż była ona zupełnie otwartą z przewagą Wisły na początku, gości pod koniec, kiedyto nastąpiło też wyrównanie. Wynik dla gości wcale zaszczytny, uwzględniwszy, że Wisła mogła i winna była przy nieco lepszej grze i szczęściu napastników, zwyciężyć. Naszego starego i sympatycznego znajomego, Dra Weyssenhoffa, grającego we Wilji na backu, wstrzymało zerwanie ścięgna od gościnnego występu wobec znającej go od lat 17 publiki krakowskiej. Sędziował p. Dr. Wojakowski.
Sport Ilustrowany
Nr. 17. Poznań, czwartek 12 czerwca 1924. Rok I.
7. 6. Wisła — Wilja (Wilno) 1 : 1 (1:1).
Boisko Wisły. Zawody towarzyskie. Mistrz Wilna przedstawia się fizycznie bardzo dodatnio, szwankuje natomiast bardzo technicznie i kombinacyjnie. Wisła wystąpiła do tych zawodów z czterema graczami I drużyny, reszta rezerwa i w pierwszej połowie gry miała zupełną przewagę. P o przerwie gra otwarta i tak jedna, ja k i druga drużyna nie wykorzystała kilku pewnych pozycyj. Sędzia p. Wojakowski. Publiczności niewiele.
„Ilustrowany Kuryer Codzienny”
1924, nr 157 (11 VI)
WILIA-WISŁA 1:1 (1:1;.
Młoda drużyna Wilna reprezentowała się nam ze wszech miar sympatycznie. Zaszczytny wynik przypisać trzeba ambicyi graczy, ale i słabemu składowi Wisły.
