1927 Święto Sportowe Wisły

Z Historia Wisły

Święto Sportowe Wisły zorganizowane zostało 30 października 1927 roku. Pomysł na taką imprezę wynikał... z opóźnienia w organizacji jubileuszu 20-lecia klubu. Wisła nie uczciła tego jubileuszu w roku 1926 (najprawdopodobniej na przeszkodzie stanęły kwestie finansowe), nie porzucono jednak pomysłu na uroczyste obchody. Zapowiadano jubileuszowy turniej piłkarski na czerwiec 1927, te rozgrywki też jednak nie doszły do skutku. W tych okolicznościach koncepcję mocno już spóźnionego jubileuszu zastąpił pomysł na Święto Sportowe Wisły. Po kolejnych trudnościach (planowany na koniec czerwca okolicznościowy mecz z Pogonią Lwów został przez gości w ostatniej chwili odwołany) impreza doszła do skutku jesienią 1927. Od razu zapowiadano, że święto takie będzie obchodzone co roku, skończyło się jednak tylko na dwóch edycjach.

30 października 1927 roku najważniejszym punktem święta był towarzyski mecz ze Slavią Brno, który Wisła wysoko wygrała (8:2). Wcześniej jednak przez cały dzień trwały imprezy sportowe (zawody lekkoatletyczne, mecz rezerw). Nie zabrakło też wydarzeń okolicznościowych, jak defilada sekcji Towarzystwa Sportowego i wręczenie upominków zasłużonym sportowcom (między innymi Henrykowi Reymanowi). Wielką wagę miało też przekazanie Wiśle wielkiego portretu całej jedenastki, namalowanego przez Wlastimila Hofmana z okazji zdobycia Pucharu Polski w 1926 roku. Wisła odwdzięczyła się artyście dyplomem honorowego członka klubu.

Święto Wisły z 1927 roku stanowiło dla nas początkowo sporą zagadkę. Niejasny pozostawał powód zorganizowania tak szumnej imprezy w 1927 roku. Spekulowaliśmy więc, że może to być uroczystość jubileuszowa nawiązująca do rocznicy fuzji Wisły i klubu Jenknera w 1907 roku, do piątej rocznicy otwarcia stadionu albo po prostu uświetnienie zdobycia Mistrzostwa Polski 1927. Co to za impreza, która zgromadziła na płycie boiska wszystkich sportowców, każdej sekcji oraz zarząd? Relacja prasowa lakonicznie informuje o przebiegu uroczystości, nie mówiąc przy tym czego obrzędy dotyczą. Wielkość imprezy (defilada wszystkich sportowców, odznaczenia dla zasłużonych, mecz piłkarski), oraz znamienici goście, każą twierdzić, że powód organizacji był znaczący. Powodów takich mogło być sporo: uczczenie organizacji ligi, pierwsze mistrzostwo polski Wisły, 5 rocznica otwarcia własnego boiska, czy też spóźniony jubileusz 20-lecia. O ile pierwszych kilka przykładów, z powodu ich charakteru, nie bardzo nadają się do organizacja "Święta sportowego" na taką skalę, to już ten ostatni jak najbardziej. Czy więc Wisła obchodziła jubileusz 20-lecia powstania w 1927 roku? Niewykluczone - tak pisaliśmy w pierwotnej wersji artykułu o jubileuszu. Dokładniejsza kwerenda prasowa pozwoliła zweryfikować te spekulacje. Gazeta Stadjon z 2 listopada 1927 roku krótko wyjaśniła sytuację: Planowane od dawna przez Wisłę urządzenie zamiast szumnego jubileuszu z okazji dwudziestolecia skromne Święto Sportowe odkładane było kilkakrotnie. Pięknie się zatem dla jubilatki złożyło, że „imieniny” swoje mogła obchodzić jako Mistrz Polski.

Spis treści

Program święta

  • zawody lekkoatletyczne klubów krakowskie
  • mecz piłkarski Wisła Kraków Ib - Sparta Kraków 4:2
  • defilada zawodników Towarzystwa Sportowego przy muzyce orkiestry 20 pułku piechoty
  • wręczenie upominków sportowcom rozgrywającym jubileuszowe zawody (Henryk Reyman - 200 mecz, Stefan Reyman, Mieczysław Strychalski, Marian Szpórna - 100 mecz, lekkoatletka Jadwiga "Wiśka" Ciepłówna-Gablankowska)
  • przekazanie Wiśle portretu całej drużyny wykonanego przez Wlastimila Hofmana i wręczenie artyście dyplomu honorowego członka TS
  • mecz Wisła - Slavia Brno 8:2

Galeria

Doniesienia prasowe

Święto sportowe krakowskiej Wisły

„Ilustrowany Kuryer Codzienny”

1927, nr 294 (25 X)

Święto sportowe krakowskiej Wisły.

Zapowiedziane swego czasu święto sportowe Wisły z powodu nie przybycia lwowskiej Pogoni do Krakowa zostało odłożone. Jako termin zostały wybrane najbliższe dni świąteczne: niedziela 30 b.m. i 1 listopada, w których mają się odbyć wszystkie przewidziane programem imprezy w różnych dyscyplinach sportowych.

Na meczu tym szereg graczy ma obchodzić jubileusz czynnego udziału w barwach swego towarzystwa, przyczem Reyman I osiągnął rekord, gdyż grał dotychczas w 200 meczach Wisły. Jednym z najważniejszych punktów programu będą zawody Wisły z jedną z najpoważniejszych drużyn zagranicznych, z którymi toczą się pertraktacje. Ma nią być Hakoah lub Slavia, od której otrzymała również Wisła zaproszenie na przyjazd do Czechosłowacji.


„Ilustrowany Kuryer Codzienny”

1927, nr 296 (27 X)

Święto sportowe „Wisły”.

Jak już donosiliśmy, w dniu 30 bm. oraz 1 listopada odbędzie się szereg imprez sportowych z okazji urządzanego przez T. S. Wisła w Krakowie dorocznego święta sportowego. W programie m. in. przewidziane są 2 mecze piłkarskie z pierwszorzędną drużyną zagraniczną, dalej zawody lekkoatletyczne pań i panów, próby pobicia rekordów: polskiego w rzucie dyskiem przez por. Barana ze Lwowa (rekordzisty Polski), oraz okręgowych w rzucie oszczepem przez Gierałtowskiego i w rzucie dyskiem przez Turka.

Niezależnie od tego nastąpi uroczyste przejęcia obrazu, przedstawiającego I drużynę Wisły, znanego artysty-malarza Wlastimila Hoffmanna i wręczenie mu dyplomu członkach Towarzystwa, Cały szereg graczy Wisły obchodzić będzie w tym dniu jubileusz swoich występów w barwach Towarzystwa, rekord ma obecnie Reyman I, który grać będzie W dniu 30 bm. swój 200 mecz. Zawody w pierwszym dniu poprzedzi defilada wszystkich zawodników Wisły przy dźwiękach orkiestry wojsk.



„Ilustrowany Kuryer Codzienny”

1927, nr 300 (31 X)

Tylko jeden mecz Slavii z Wisłą.

...

Tu równocześnie musimy podkreślić, iż ten dzień meczu (niedziela) Slavii z Wisłą jest zarazem świętem sportowem tej ostatniej. Bogaty program imprez sportowych na boisku Wisły przedstawia się następująco:

O godz. 9.30 zawody lekkoatletyczne, zapasy, w których wezmą udział kluby krakowskie, a z zawodników zamiejscowych wystąpi por. Baran, mistrz Polski w rzucie kulą i dyskiem. O godz. 12 odbędą się zawody między Spartą—Wisłą I, B. Po południu zaś o godz. 2.30 odbędzie się defilada zawodników i zawodniczek przy dźwiękach muzyki wojskowej 20 p. p. Po defiladzie nastąpi wręczenie upominków jubilatom i przejęcie przez Wisłę zbiorowego portretu I. drużyny, malowanego przez znanego artystę-malarza p. V. Hofmanna i wręczenie temuż dyplomu członka hon. Twa. Na zakończenie uroczystości rozegra o godz. 2.45 po południu I. drużyna zawody w piłkę nożną ze Slavią. Na mecz powyższy zapowiedzieli swoje przybycie przedstawiciele władz tutejszych, tak cywilnych jak i wojskowych.

Pierwotnie zamierzała Wisła rozegrać dwa, spotkania, wobec trudności jednak złączonych z zawodowemi zajęciami graczy Slavii odbędzie się tylko jeden mecz w dniu dzisiejszym.

Święto sportowe Wisły.

„Ilustrowany Kuryer Codzienny”

1927, nr 301 (1 XI)

Święto sportowe Wisły. świetne zwycięstwo Wisły nad Slavią (Brno), 8:2 (3:1).

Kraków, 30 października

Ubiegła niedziela była wyjątkowo korzystną dla drużyn krakowskich. Takiego bowiem po gromu gości, czy to czeskich czy to wiedeńskich, nikt przed meczem nawet nie mógł przypuszczać.

Mecz Wisły ze Slavią (Brno) wchodził w program „Święta sportowego”Wisły, które miało imponujący przebieg. Rozpoczęło się ono przed południem od zawodów lekkoatletycznych, które dały następujące wyniki: Konkurencje pań: sztafeta 10X100 — 1) Wisła (Radomska, Szybowska, Bednarska, Kirchmajerówna, Witkowska, januszewska, Rena, Milewska i Wiśka) 2:29 rekord polski (dotychczasowy 2:32 należał do Warty poznańskiej).

3X800 mtr.i 1) Makkabi 8:53,9. 800X 200X100X100 mtr.: 1) Wisła 8:54.2. 4X75 mtr.: 1) Wisła (Szybowska, Radom ska, Bednarska i Wiśka) 41:8, rekord okręgowy. Sztafeta wymieniona, której ilustrację po dajemy na str. IV, ma cały szereg rekordów Okręgowych.

Konkurencje panów: 10X100 mtr.: 1) Wisła (Balcer I., Chrzanowski, Fiut, Kłus, Poje, Balcer II., Strychalski, Chorąży, Owsiak i Scipio) 2:008.

4X1.500 mtr.i 1) Wisła (Zwarycz, Ziffer, Sałek i Panajeff) 10:58,6. 800 X400 X 200X100 mtr.i 1) Wisła (Zwarycz, Chrzanowski, Balcer i Owsiak) 3:45.3. 4X100 mtr.: 1) Wisła (Balcer, Chrzanowski, Owsiak i Scipio).

Ponadto odbyły się rzuty dyskiem oburącz, przyczem I miejsce zajął Wróż (Cr) 57.07 mtr. (32.17+24,90), drugi Turek (Wisła) 54,68 mtr. (30,86+23,42 mtr. i trzeci Sido 53,88 (29.49+24,39 mtr.).

Próba pobicia rekordu okręgowego w rzucie oszczepem oburącz przez Gierałtowskiego (Cracovia) udała się a wynik osiągnięty wynosi 81,37 mtr.

W zawodach brali udział zawodnicy AZS., Cracovii, Jutrzenki, Makkabi i Wisły. Pondto odbyły się walki zapaśnicze, do których stawali zapaśnicy Wisły i Legji. Stały one już na wysokim poziomie pod względem technicznym i dały następujące wyniki: waga musza: 1) Sworzeniowski (Wisła), 2) Wiader (Wisła), waga kogucia: 1) Palusiński (Wisła), Łuszczewski (Legja), waga piórkowa: 1) Dobosz (Wisła), 2) Buchała (Wisła), waga lekka: 1) Bajorek (Wisła)—Tekelak (Legja.1, waga średnia: fi jaworski (Wisła), 2) Koperski (Wisła), waga półciężka: Golonka (Wisła) w. o. Czernek (Legja).

Po południu uroczystość rozpoczęła się od defilady zawodników wszystkich sekcyj, oraz drużyny Slavii przy dźwiękach orkiestry wojskowej 20 p. p. Z. K. Po ustawieniu się wszystkich zawodniczek i zawodników na boisku wręczył dyplom członka hon. towarzystwa prezes Wisły dyr. Bieżeński znanemu artyście-malarzowi Wlastimilowi Hofmannowi w uznaniu jego zasługa m.in. wykonania wspaniałego portretu zbiorowego I. drużyny Wisły. Następnie wręczył p. Bieżeński upominki I. rekordzistce Polski w barwach Wisły Wiśce i jubilatom t. J. Reymanowi I (który obchodził 200 mecz), Reymanowi II, Strychalskiemu i Szpórnie (grającym po 100 zawodów w barwach klubowych). Bezpośrednio po defiladzie odbył się mecz:


Wisła-Slavia 8:2

„Ilustrowany Kuryer Codzienny”

1927, nr 301 (1 XI)

Wisła-Slavia 8:2 (3:1).

Śmiało można powiedzieć, iż był to obok Fulgerulu najlepszy mecz Wisły w tym sezonie...


Publiczność zgromadziła się nader licznie wśród obecnych zauważyliśmy przedstawicieli: gminy m. Krakowa, wiceprezydenta Ostrowskiego, dowódcę korpusu jen. dyw. Wróblewskiego, prezesa Izby skarbowej Gregera dowódcę VI. dyw. pułk. Smorawińskiego i innych.