1929.05.05 Wisła Kraków – Garbarnia Kraków 5:2

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 19:43, 12 lis 2014

1929.05.05, I liga, 5. kolejka, Kraków, Stadion Wisły, 17:00

	Wisła Kraków	5:2 (3:2)	Garbarnia Kraków
	widzów: 6-7.000
	sędzia: Emil Niedźwirski ze Lwowa
Bramki Henryk Reyman 18' Mieczysław Balcer 23' Henryk Reyman 25' Władysław Kowalski 58' Józef Adamek (r) 76' 0:1 1:1 2:1 3:1 3:2 4:2 5:2 4' Juliusz Joksch (k) Edward Bill
Wisła Kraków 2-3-5 Maksymilian Koźmin Aleksander Pychowski Emil Skrynkowicz Józef Kotlarczyk Jan Kotlarczyk Bronisław Makowski Józef Adamek Stanisław Czulak Henryk Reyman Władysław Kowalski Mieczysław Balcer trener: František Kożeluch Garbarnia Kraków 2-3-5 Henryk Borkowski Edward Bill Tadeusz Konkiewicz Stanisław Augustyn Adam Czyżewicz Eugeniusz Czubryt Marian Mazur Juliusz Joksch Józef Smoczek Karol Pazurek Gustaw Bator trener:
Rzuty wolne: 18:15 Rogi: 9:2

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Relacje prasowe

Derbowe boje mistrza z beniaminkiem. Reyman pierwszy z lewej. Wisła-Garbarnia 5:2. 5.05.1929

Przegląd Sportowy nr 21, s.2, 8 maja 1929:

Wisła - Garbarnia 5:2

Oczekiwane z ogromnym zainteresowaniem zawody mistrza Ligi z jej beniaminkiem ściągnęły rekordową w tym sezonie liczbę publiczności na boisko Wisły.

Gra Garbarni byłaby wystarczająca może do pokonania większości zespołów ligowych, aby jednak rozciągnąć mistrza Ligi, na to potrzeba o wiele więcej umiejętności i doświadczenia boiskowego niźli posiada w zapasie młody krakowski zespół ligowy, prezentujący się zresztą wcale dodatnio. Niektóre pociągnięcia tej drużyny świadczyły o niej jaknajlepiej. Znać w nich dobrą szkołę krakowską, wysoki zmysł kombinacyjny i celowość dokładnie przemyślanych akcyj.

Na dobro tej drużyny zanotować należy, że do przerwy stanowiła ona dla Wisły przeciwnika zupełnie równorzędnego. Na każdy atak czerwonych odpowiadała naporem równej siły i klasy. O wyniku meczu zadecydowała kondycja fizyczna i niewytrzymanie tempa przez Garbarnię, oraz wiele słabsza od tej napadu i obrony - linja pomocy.

Przed sędzią p. dr Niedźwierskim ze Lwowa stanęły drużyny w składach: Wisła: Koźmin; Skrynkowicz, Pychowski; Makowski, Kotlarczyk I, Kotlarczyk II; Balcer, Kowalski, Reyman I, Czulak, Adamek. Garbarnia: Borkowski; Bill, Konkiewicz; Augustyn, Czyżewicz, Czubryt; Mazur, Joksz, Smoczek, Pazurek, Bajor(??)

Grę do przerwy prowadzono w nadzwyczaj silnem tempie. Obustronne ataki (???) w czwartej minucie dała pierwszy punkt gościom z silnego strzału Joksza. Wisła nie zraża się utratą bramki, a liczne jej ataki, uwieńczone zostają golem strzelonym przez Reymana. W dwie minuty później najgroźniejszy w ataku czerwonych Balcer strzałem nie do obrony podwyższa wynik. Po kilku wzajemnych atakach Reyman, wykorzystując dobre podanie Czulaka, strzela trzecią bramkę.

Następuje seria ataków Garbarni, których rezultatem jest druga bramka, uzyskana z rzutu karnego, egzekwowanego przez Billa.

Po przerwie gra toczy się pod znakiem wybitnej przewagi Wisły. Pomoc czerwonych opanowuje boisko. Garbarnia poczyna grać zbyt ostro i okalecza Koźmina, Kotlarczyka i Balcera. Nie przeszkadza to jednak Wiśle powiększyć stanu posiadania o dalsze 2 bramki, których strzelcami są Kowalski i Adamek.

Mecz ten wykazał dobrą formę czerwonych, którzy w zespole swym nie posiadają słabych punktów.

„Drużyna Wisły przyszła do siebie, jej atak kierowany przez rutynowanego gracza, jakim jest Reyman I, wsparty przez doskonałą pomoc, zaczyna bardziej napierać na bramkę przeciwnika" - efektem "dwa piekne strzały Reymana I i Balcera” w siatkę rywala. Na podstawie: IKC nr 123.