1929.05.05 Wisła Kraków – Garbarnia Kraków 5:2

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
Linia 21: Linia 21:
==Relacje prasowe==
==Relacje prasowe==
-
[[Grafika: Wisła-Garbarnia1929-05-05.jpg‎|right|thumb|500px| Derbowe boje mistrza z beniaminkiem. Reyman pierwszy z lewej. Wisła-Garbarnia 5:2. 5.05.1929]]
+
[[Grafika:1929.05.05 Wisła Kraków – Garbarnia Kraków.jpg|right|thumb|500px| Derbowe boje mistrza z beniaminkiem. Reyman pierwszy z lewej. Wisła-Garbarnia 5:2. 5.05.1929]]
Przegląd Sportowy nr 21, s.2, 8 maja 1929:
Przegląd Sportowy nr 21, s.2, 8 maja 1929:

Wersja z dnia 13:33, 9 lut 2010

1929.05.05, I liga, 5. kolejka, Kraków, Stadion Wisły,
Wisła Kraków 5:2 (3:2) Garbarnia Kraków Grafika:Garbarnia Kraków herb.gif
widzów: ok. 7.000
sędzia: Emil Niedźwirski ze Lwowa
Bramki

Henryk Reyman 18'
Mieczysław Balcer 23'
Henryk Reyman 25'

Władysław Kowalski 58'
Józef Adamek 76'
0:1
1:1
2:1
3:1
3:2
4:2
5:2
4' Joksz



(k) Bill


Wisła Kraków
2-3-5
Maksymilian Koźmin
Aleksander Pychowski
Emil Skrynkowicz
Józef Kotlarczyk
Jan Kotlarczyk
Bronisław Makowski
Józef Adamek
Stanisław Czulak
Henryk Reyman
Władysław Kowalski
Mieczysław Balcer

trener: František Kożeluch
Garbarnia Kraków
2-3-5
Borkowski
Bill
Konkiewicz
Augustyn
Czyżewicz
Czubryt
Mazur
Joksz
Smoczek
Pazurek
Pajor

trener:

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl


Relacje prasowe

Derbowe boje mistrza z beniaminkiem. Reyman pierwszy z lewej.  Wisła-Garbarnia 5:2. 5.05.1929
Derbowe boje mistrza z beniaminkiem. Reyman pierwszy z lewej. Wisła-Garbarnia 5:2. 5.05.1929

Przegląd Sportowy nr 21, s.2, 8 maja 1929:

Wisła - Garbarnia 5:2

Oczekiwane z ogromnym zainteresowaniem zawody mistrza Ligi z jej beniaminkiem ściągnęły rekordową w tym sezonie liczbę publiczności na boisko Wisły.

Gra Garbarni byłaby wystarczająca może do pokonania większości zespołów ligowych, aby jednak rozciągnąć mistrza Ligi, na to potrzeba o wiele więcej umiejętności i doświadczenia boiskowego niźli posiada w zapasie młody krakowski zespół ligowy, prezentujący się zresztą wcale dodatnio. Niektóre pociągnięcia tej drużyny świadczyły o niej jaknajlepiej. Znać w nich dobrą szkołę krakowską, wysoki zmysł kombinacyjny i celowość dokładnie przemyślanych akcyj.

Na dobro tej drużyny zanotować należy, że do przerwy stanowiła ona dla Wisły przeciwnika zupełnie równorzędnego. Na każdy atak czerwonych odpowiadała naporem równej siły i klasy. O wyniku meczu zadecydowała kondycja fizyczna i niewytrzymanie tempa przez Garbarnię, oraz wiele słabsza od tej napadu i obrony - linja pomocy.

Przed sędzią p. dr Niedźwierskim ze Lwowa stanęły drużyny w składach: Wisła: Koźmin; Skrynkowicz, Pychowski; Makowski, Kotlarczyk I, Kotlarczyk II; Balcer, Kowalski, Reyman I, Czulak, Adamek. Garbarnia: Borkowski; Bill, Konkiewicz; Augustyn, Czyżewicz, Czubryt; Mazur, Joksz, Smoczek, Pazurek, Bajor(??)

Grę do przerwy prowadzono w nadzwyczaj silnem tempie. Obustronne ataki (???) w czwartej minucie dała pierwszy punkt gościom z silnego strzału Joksza. Wisła nie zraża się utratą bramki, a liczne jej ataki, uwieńczone zostają golem strzelonym przez Reymana. W dwie minuty później najgroźniejszy w ataku czerwonych Balcer strzałem nie do obrony podwyższa wynik. Po kilku wzajemnych atakach Reyman, wykorzystując dobre podanie Czulaka, strzela trzecią bramkę.

Następuje seria ataków Garbarni, których rezultatem jest druga bramka, uzyskana z rzutu karnego, egzekwowanego przez Billa.

Po przerwie gra toczy się pod znakiem wybitnej przewagi Wisły. Pomoc czerwonych opanowuje boisko. Garbarnia poczyna grać zbyt ostro i okalecza Koźmina, Kotlarczyka i Balcera. Nie przeszkadza to jednak Wiśle powiększyć stanu posiadania o dalsze 2 bramki, których strzelcami są Kowalski i Adamek.

Mecz ten wykazał dobrą formę czerwonych, którzy w zespole swym nie posiadają słabych punktów.


„Drużyna Wisły przyszła do siebie, jej atak kierowany przez rutynowanego gracza, jakim jest Reyman I, wsparty przez doskonałą pomoc, zaczyna bardziej napierać na bramkę przeciwnika" - efektem "dwa piekne strzały Reymana I i Balcera” w siatkę rywala. Na podstawie: IKC nr 123.