1930.01.17. Zawody narciarskie o puchar Makuszyńskiego. Zakopane

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 08:09, 21 paź 2015 (edytuj) PawelP (Dyskusja | wkład) ← Poprzednia edycja		Wersja z dnia 13:33, 13 lut 2017 (edytuj) (anuluj zmianę) PawelP (Dyskusja | wkład) Następna edycja →
Linia 14:		Linia 14:
	***2. [[Zdzisław Motyka]] 16:20;		***2. [[Zdzisław Motyka]] 16:20;
	***3. Antoni Szostak.		***3. Antoni Szostak.
		+	==Doniesienia prasowe==
		+
		+	===„Ilustrowany Kuryer Codzienny”===
		+
		+	1930, nr 15 (20 I)
		+
		+	Rozdanie nagród narciarskich, jakich jeszcze nie było.
		+
		+	(T. S.). Ukoronowaniem imprezy narciarskiej, bajecznie dowcipnie zorganizowanej, a to biegu z przeszkodami o nagrodę wędrowną niezrównanego szermierza pióra Kornela Makuszyńskiego, było rozdanie nagród w sali restauracji Trzaski w atmosferze, napełnionej rzadkim beztroskim humorem. Wokoło stołu, na którym błyszczał kryształowy puhar, złociły się żetony wabiły oko w boga tej oprawie książki mistrza, inicjatora tej niebywałej atrakcji narciarskiej, siedzącego ze swą nadobną małżonką w otoczeniu prezydjum organizatorów Sekcji Narciarskiej T. S. „WISŁA”. Kapitan sportowy Sekcji Narciarskiej.Wisła“, p. Koniewicz, odczytuje kolejno aktualnie i dowcipnie skreślone ręką mistrza, obecnie zapalonego narciarza, dedykacje, umieszczone na jego dziełach, które wręcza zwycięzcom przemiła p Makuszyńska.
		+
	[[Kategoria: Krajowe zawody w narciarstwie]]		[[Kategoria: Krajowe zawody w narciarstwie]]
	[[Kategoria: Narciarstwo 1929/1930]]		[[Kategoria: Narciarstwo 1929/1930]]

---

Wersja z dnia 13:33, 13 lut 2017

‎ ‎

• 22 grudnia. Krakowska sekcja narciarska zapowiada zorganizowanie w styczniu przyszłego roku zawodów narciarskich „o nagrodę Kornela Makuszyńskiego”. Na co wyraził zgodę patron zawodów fundując jsko nagrodę przechodnią „puhar z antycznego kryształu, tak czystego, jak serce tego, co walczy szlachetnie o zwycięstwo i tak niepokolanego, jak żywioł w którym walczy. Szczęśliwy będę, jeżeli go Panowie przyjąć raczą i jeśli mizerna moja ofiara, przyniesie szczęście nieprzerwane zwycięzcy, a pośrednio chwalę wielką ‘Wiśle’. Jestem przekonany, że tak się stanie, bo rzecz z miłością ofiarowana, ma w sobie moce tajemnicze. Uwierzcie w to jednako, a pobijemy wszystkie rekordy. Z życzeniami najwspanialszej dla ‘Wisły’ przyszłości, z okrzykiem na jej cześć, przesyłam wyrazy serdecznego pozdrowienia – szczerze oddany Kornel Makuszyński” – napisał w specjalnym liście jego autor…
• 17 stycznia. Zawody narciarskie Wisły o nagrodę Makuszyńskiego, Zakopane.
  • Bieg narciarski z przeszkodami (do finałowej rozgrywki weszło najlepszych 12 narciarzy, startujących wcześniej w przedbiegach):
    • 1. Karol Szostak;
    • 2. Zdzisław Motyka 16:20;
    • 3. Antoni Szostak.

Doniesienia prasowe

„Ilustrowany Kuryer Codzienny”

1930, nr 15 (20 I)

Rozdanie nagród narciarskich, jakich jeszcze nie było.

(T. S.). Ukoronowaniem imprezy narciarskiej, bajecznie dowcipnie zorganizowanej, a to biegu z przeszkodami o nagrodę wędrowną niezrównanego szermierza pióra Kornela Makuszyńskiego, było rozdanie nagród w sali restauracji Trzaski w atmosferze, napełnionej rzadkim beztroskim humorem. Wokoło stołu, na którym błyszczał kryształowy puhar, złociły się żetony wabiły oko w boga tej oprawie książki mistrza, inicjatora tej niebywałej atrakcji narciarskiej, siedzącego ze swą nadobną małżonką w otoczeniu prezydjum organizatorów Sekcji Narciarskiej T. S. „WISŁA”. Kapitan sportowy Sekcji Narciarskiej.Wisła“, p. Koniewicz, odczytuje kolejno aktualnie i dowcipnie skreślone ręką mistrza, obecnie zapalonego narciarza, dedykacje, umieszczone na jego dziełach, które wręcza zwycięzcom przemiła p Makuszyńska.