1930.04.13 Wisła Kraków – Warta Poznań 1:1

Z Historia Wisły

1930.04.13, I liga, 2. kolejka, Kraków, Stadion Wisły, 16:00
Wisła Kraków 1:1 (0:1) Warta Poznań
widzów: 6.000
sędzia: Słomczyński z Sosnowca
Bramki

Stefan Lubowiecki 81'
0:1
1:1
1' Szerfke

Wisła Kraków
2-3-5
Maksymilian Koźmin
Aleksander Pychowski
Emil Skrynkowicz
Grafika:Kontuzja.png Józef Kotlarczyk
Jan Kotlarczyk
Bronisław Makowski
Józef Adamek
Stanisław Czulak
Henryk Reyman
Stefan Lubowiecki
Mieczysław Balcer

trener: brak
Warta Poznań
2-3-5
Marian Fontowicz
Henryk Nowicki
Michał Flieger
Witold Przykucki
Jan Wojciechowski
Günther Szerfke I
Leon Radojewski
Adam Knioła
Fryderyk Szerfke II
Władysław Przybysz
Wawrzyniec Staliński

trener:

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Spis treści

Relacje prasowe

„Ilustrowany Kuryer Codzienny”

1930, nr 99 (14 IV)

Mecz Warta—Wisła

Jedną z największych atrakcyj sportowych. Dzisiejsze spotkanie mistrza Polski, poznańskiej Warty z eksmistrzem ligową drużyną Wisły można określić, jako jedno i największych wydarzeń w sporcie krakowskim w bieżącym sezonie. Zainteresowanie zawodami olbrzymie, zwłaszcza, iż szanse obu stron są niepewne. Obie drużyny w doskonałej formie, obie mają za sobą piękne wyniki. Ze względu na wielkie znaczenie meczu dla krakowskiej piłki nożnej, na pięcie widzów i wielka emocja, będą niewątpliwie udziałem tysięcy widzów na boisku Wisły, gdzie początek tego meczu nastąpi o godz. 4-tej popołudniu. Poprzedzi o godz. 3-ciej mecz dwu niezwykle utalentowanych drużyn juniorów Wisły i Sparty. Ze względu na wielki natłok, spodziewany przy kasie, radzi my zaopatrzyć się w bilety wcześniej i w tym celu kasy na boisku Wisły będą czynne od godz. 10-tej rano. Dojazd autami na boisko Wisły do godz. 4-teJ dozwolony.

Przedpołudniem odbędzie się bardzo ciekawy mecz o godz. 11.15: Garbarnia Rez. — Wisła Rez. Poprze dzi o godz. 9.30 mecz drużyn młodszych. Ceny biletów niskie.


=„Ilustrowany Kuryer Codzienny”

1930, nr 100 (15 IV) Kraków, 13 kwietnia.

Ubiegła niedziela należała do pierwszych, które pochłonęły uwagę całego świata sportowego, okres bowiem rozgrywek znajduje się już w całej pełni. Piękna pogoda sprawiła też, iż tłumy widzów we wszystkich miastach obserwowały te nie zwykle emocjonujące zawody. Na pierwszy plan wysunęło się spotkanie krakowskie, przyczem mistrz Polski, Warta, zapewne jest szczęśliwy, iż mógł wyjeść z spotkania z jednym punktem. Ważnym momentem jest zwycięstwo Cracovii nad Czarnymi, które, wysunęło ją po raz pierwszy wogóle na czoło tabeli ligowej. Wielką niespodzianką była dalej porażka Garbarni, zwłaszcza, iż to jest druga z rzędu wysoka przegrana. Również niespodziewano się tak słabej formy Legji, jaką zaobserwowano na G. Śląsku, a również rozczarowała i Warszawianka, która ponosi już trzecią z rzędu porażkę.

Wisła—Warta 1:1 (0:1).

Jak było do przypuszczenia, wczorajsze zawody ligowe dwu tych drużyn o najwyższej klasie były wielkiem wydarzeniem w świecie krakowskim sportowym, gromadzącem 6.000 widzów. Już od samego początku wyczuwać się dawało wielkie podniecenie i nerwowa atmosfera na widowni. — Chodziło tu o wielką stawkę, bo o dwa punkty, które w spotkaniu tej miary, gdzie spotykają się dwie drużyny o poważnych aspiracjach do tytułu mistrzowskiego, mają swoje odrębna znaczenie. — Drużyny, zdając sobie sprawę z doniosłości spotkania, wyszły zdenerwowane na boisko i w tej atmosferze nie łatwo było o przypadek. Skrupiło się na drużynie czerwonych, którzy zanim zdążyli oswoić się z grą i przyjść do siebie, w zamieszaniu podbramkowem pozwolili sobie na strzelenie dość przypadkowe) zresztą bramki przez Szerfkego II. Zaciążyła ona poważnie na przebiegu zawodów.

Utrata tej bramki nie wyprowadza jednak drużyny Wisły z równowagi, która inicjuje szereg pięknych ataków, przeprowadzanych głównie skrzydłami. Gra stoi teras na wysokim poziomie i to t obu stron. Wspierane doskonale przez linje pomocy napady obu stron, przeprowadzają szereg kombinacyjnie pięknych ataków likwidowanych jednak w ostatniej chwili przez znakomicie usposobione obrony i bramkarzy obu stron. Na pierwszy plan wybijał się bramkarz Warty. Fontowicz, który był właściwie bohaterem tego spotkania. Zanosi się na piękny mecz, gdy niespodziewanie Kotlarczyk II zostaje kontuzjowany w głowę przez Szerfkego II, który podniósł nieuważnie zbyt wysoko nogę. Zmusza to Kotlarczyka II do opuszczenia boiska na kwadrans, a wówczas i Warta przychodzi częściej do głosu. Jednak z chwilą powrotu tego gracza na boisko, gra staje się znowu wyrównaną.

Zupełnie inny obraz gry jest po pauzie. Wyczerpana zupełnie Warta przechodzi odrazu do obrony; cofając dwu łączników do pomocy, a nawet uciekając się do wykopów umyślnych na auty. Prze waga Wisły miażdżąca której atak nie umie jednak wykorzystać Z drugiej strony Fontowicz broni znakomicie, a dopomaga mu obrona w osobach Nowakowskiego a przedewszystkiem Fliegera. Mimo to goście nie mogą przeszkodzić, iż w 32 min. celny strzał Lubowieckiego ugrzęznął w ich siatce i spowodował wyrównanie. Wisła przechodzi do dalszych ataków, jednak pod koniec obie strony znużone, nie mogą się zdobyć na ostateczny wysiłek, któryby przyniósł zwycięstwo. Drużyny wystąpiły do meczu w nast. składzie: Warta — Fontowicz, Nowakowski, Flieger, Przy kucki, Wojciechowski, Szerfke I., Radojewski, Knioła, Szerfke I, Przybysz i Staliński, Wisła zaś w składzie normalnym.

Na wyróżnienie zasługuje z drużyny gości bramkarz Fontowicz, obrona oraz z pomocy Wojciechowski, w napadzie najlepszy Przybysz. W Wiśle grała ofiarnie cała drużyna, jednak linja ataku nie wykazała dobrego zgrania. Pod tym względem górowała drużyna poznańska nad krakowską, której napad nie umiał wykazać produktywności pod bramką. Sędziował doskonale p. Słomczyński.


Kurjer Polski. R. 33, 1930, nr 103

Wisła — Warta 1:1 (01). Mecz bardzo ciekawy, gra żywa i zajmująca. Obie drużyny w pełnych składach, Prowadzenie uzyskuje już w 2-ej minucie Warta przez Szerfkego. Dalszy ciąg gry przynosi nieznaczną przewagę Wisły, która stopniowo wzrasta. Po przerwie Wisła w zupełności opanowała boisko, najgroźniejsze jednak strzały zatrzymywał Fontowicz. Dopiero w 36 minucie wyrównuje Lubowiecki. Sędzia p.

Słomczyński z Sosnowca. Publiczności 6.000.


W skrócie

"Walka dwu filarów ligi". Piękna, słoneczna pogoda. 6000 kibiców. Gra przecież mistrz i eksmistrz. Ostra gra, choć prowadzona w dozwolonych prawem granicach. Mimo to sporo kontuzji (Kotlarczyk II przez kwadrans wykluczony zostaje z gry). Wynik sprawiedliwy. Warta bardziej wyrównana z wybijającym się Fontowiczem, któremu zawdzięcza, że straciła tylko jedną bramkę. Pierwsza połowa dla Warty: już w 1' strzela gola Szerfke, po akcji Stalińskiego. Od 19 min. Wisła gra bez Kotlarczyka i to pewnie zadecydowało o takim a nie innym przebiegu meczu. Wisła słabsza w ataku, stąd ciężar gry oparła na pomocy. "Reyman zatracił swój piękny strzał i niezliczoną ilość świetnych piłek zaprzepaścił" – reszta napastników nie lepsza. Tempo do końca I połowy nienajwyższe. Po pauzie obraz gry się zmienia. Wisła w ataku: 3 kornery, ale hyperkombinacje ataku i nieskuteczność połączona z dobrą grą Fontowicza w bramce Warty sprawia, że wynik się nie zmienia. Warta przyjmuje skrajnie defensywną taktykę chcąc utrzymać wynik: wykopy piłek na auty, wzmocniona defensywa. Udaje się to do 36', kiedy to Lubowiecki po podaniu z pomocy "półwysokim strzałem, w róg wyrównuje". Teraz gra Warty otwarta do końca meczu. Wynik jednak się nie zmienia. Na podstawie: Przegląd Sportowy nr 31.

Na czele tabeli Cracovia: 3 mecze 6 pkt.. Wisła 4. http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1930/numer031/imagepages/image5.htm do przepisania