1932.01.16-17. Memoriał Wóycickiego. Zakopane

Z Historia Wisły

16-17 stycznia. Memoriał śp. por. Zbigniewa Wóycickiego, Zakopane.

Doniesienia prasowe

„Ilustrowany Kuryer Codzienny”

1932, nr 19 (19 I)

Łuszczek (Wisła) zwycięzcą w zawodach o memoriał ś. p. Wóycickiego. (Telefonem od naszego korespondenta).

Zakopane, 17 stycznia (ts). W niedzielę 17-go b. m. na wielkiej skoczni na krokwi odbyły się skoki do biegu złożonego, oraz skoki indywidualne jako druga część zawodów narciarskich o memorjał ś. p. por. Wóycickiego, zorganizowane przez sekcję narciarską Wisły.

Zawody dzisiejsze odbyły się przy wspaniałej pogodzie, gromadząc rzeszy publiczności w liczbie około 200 osób pod skocznią, które z zainteresowaniem śledziły przebieg tych emocjonujących zawodów. Podczas zawodów przygrywała mistrzowska orkiestra 20 p. p. z Krakowa. Same warunki dla skoków były dość trudne, skutkiem braku świeżego śniegu mimo, iż skocznia przygotowana była bardzo dobrze. Wyniki dzisiejszych skoków są bardzo dobre i świadczą, iż skoczkowie nasi młodsi w szybkim tempie posuwają się do lepszej klasy zawodników, robiąc wydatne postępy w skokach.

Na pierwszy plan wybili się zawodnicy: Kolesar, Łuszczek, Marcinowski—Gąsienica, oraz Marusarz Jan, który oddał najdłuższy skok w konkursie (długość 53 m.) i gdyby nie drugi skok, który miał 55 m. Jednakże z upadkiem, znalazłby się na jednym z miejsc czołowych w skokach indywidualnych. Kolesar w dniu dzisiejszym zajął pierwsze miejsce, skutkiem tego, że znakomity skoczek Łuszczek oddał jeden skok z podparciem. Ogółem startowało 40 zawodników klubów S. N. T. T. Strzelca z Za kopanego, oddziału narciarskiego Sokola, S. N. Wisły, oraz Tow. Tatrzańsko-narciarskiego z Krakowa.

„Ilustrowany Kuryer Codzienny”

1932, nr 23 (23 I)

Rozdanie nagród zwycięskim narciarzom.

Zakopane, 21 stycznia (Ts). W dniu 20 bm. w sali klubowej sekcji narciarskiej T. S. Wisły odbyto się uroczyste rozdanie nagród zwycięzcom zawodów narciarskich o memorjal śp. por. Zbigniewa Wóyciekiego Zawody te przybrały charakter zakrojonej na olbrzymią miarę imprezy, jakiej dotąd żaden kiub jeszcze nie zorgani zował. Złożyła się na to przedewszystkiem rewelacyjna ilość zawodników, spotykana pozatem jedynie na zawodach o mistrzostwo Polski. Stanęło bowiem 100 zawodników do biegów oraz 60 do skoków.

Organizacja tych zawodów wymacała oczywiście nadmiernej pracy ze strony zarządu Wisły który jednakowoż wywiązał się ze swego zadania doskonale.

Sama uroczystość rozdania nagród zainaugurowana została przemówieniem prezesa sekcji płk. Wagnera, który podkreślił znaczenie odbytych zawodów, poczem nastąpiło wręczenie nagród. Izydor Łuszczek z Wisły, bohater tych zawodów, otrzymał puhar głównego zarządu Wisły za pierwsze miejsce, oraz puhar zarządu za najlepszy wynik zawodnika Wisły (narty zjazdowe dar firmy Zubek), oraz żeton za najładniejszy skok oraz za pierwsze miejsce.

Drugim bohaterem był najlepszy zawodnik z pośród junjorów Gewont Adolf z Wisły, który otrzymał ryngraf (dar płk. Wagnera), oraz żeton i dyplom.

Berych Władysław (SNTT) za pierwsze miejsce w biegu na 18 km otrzymał statuetę (dar firmy Orbis w Zakopanem) oraz żeton por Łętowski z Wisły za pierwsze miejsce w biegu na 23 km puhar korpusu oficerskiego 21 pap. oraz że ton. Gawlikowski z Wisły za drugi najlepszy wynik członka Wisły w biegu złożonym dar p. Rozmusa w postaci nart zjazdowych. P. Kolesar (Wisła) za pierwsze miejsce w skokach indywidualnych otrzymał srebrny zegarek, dar firmy inż. Kopkowicza.

Oprócz nagród honorowych, żetony otrzymali Dawidek, Gąsienica, Stopkówna, Łuszczek, Gut, Gewontówna i Orlewicz. Dyplomy otrzymali Żytkowicz, Dawidek, Hotarska, Łuszczkówna, Sawczyński, Walkosz, Gut, Gewont, Roj i Nowacki. Komisja sędziowska na podstawie trzymanej w ostatniej chwili listy zawodów przyznała Edwardowi Nowackiemu z Sokoła drugie miejsce w biegu junjorów zamiast klasyfikacji poza konkursem.

Piękna ta uroczystość narciarska zakończyła się trzykrotnym okrzykiem na cześć narciarstwa polskiego oraz wszystkich klubów zakopiańskich.