1937.09.26 Garbarnia Kraków - Wisła Kraków 2:0
Z Historia Wisły
| Garbarnia Kraków | 2:0 (1:0) | Wisła Kraków | 
| ||||||
| widzów: 2.500-5.000 | ||||||||||
| sędzia: Kossek z Siemianowic | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
„Ilustrowany Kuryer Codzienny”
1937, nr 267 (27 IX)
Wisła Garbarnia.
Kończące się rozgrywki o mistrzostwo Polski wywołały niesłychane zainteresowanie się zawodami piłkarskiemi. Największą sensację przeżywa Kraków, albowiem mecz ten będzie rozegrany między dwoma rywalami miejscowymi, z tego Wisła walczy o mistrzostwo, a Garbarnia o spadek, tak, że zapowiedź powyższych zawodów posuszyła krakowski świat piłkarski.
Zawody prowadzone będą z jak największą ambicją, gdyż obie drużyny grają o wysoką stawkę. Wygranie tego meczu może Garbarnię uchronić od spadku. Garbarnia do zawodów tych wystąpi w pełnym składzie. Przypominamy, że zawody odbędą się na boisku Garbarni o godz. 3.30.
„Ilustrowany Kuryer Codzienny”
1937, nr 268 (28 IX)
Garbarnia Wisła 2:0 (1:0).
Kraków, 27 września.
Wczorajsze zawody uznać należy za jedne i najsłabszych, jakie oglądaliśmy w bież. sezonie. Tak słabo grającej Wi6ly, a miejscami walczącej bez ambicji już dawno nie oglądaliśmy. Ciekawe, iż ta sama właściwie drużyna, złożona z samych niemal młodych zawodników, która niedawno odnosiła piękne sukcesy, potrafiła teraz nagle zagrać całkiem bez woli zwycięstwa, za wyjątkiem paru jednostek. Na cały mecz nie widziało się, poza paroma centrami skrzydłowych, żadnego dosłownie strzału na bramkę Garbarni, co było powodem, iż słaby jej zresztą bramkarz, Jakubik tym razem mógł zadowolić.
W przeciwstawieniu do Wisły, Garbarnia grała z wielką ambicją; wszyscy jej zawodnicy zdobywali się na całkowity wysiłek mimo. iż wiele im brakuje do potrzebnych w naszej ekstraklasie umiejętności. Garbarnia przedstawia obecnie słaby zespół, nawet gorszy, niż kiedykolwiek miała w Lidze. Ale ofiarność zawodników nadrabiała braki, widziało się nawet Pazurka, który mimo niewyleczonej kontuzji grał zacięcie, kulejąc i potrafił także strzelić, koronującego zwycięstwo, goala.
Mecz w całości nie należał do interesujących, Wisła rozpoczęła nawet dobrze grać i była początkowo nieco lepsza od zdenerwowanej stawką tego meczu Garbarni. Brak jednak ambicji, dyspozycji strzałowej w napadzie Wisły oraz niepotrzebny lęk przed przeciwnikiem, sprawiły, iż zwolna Garbarnia dochodzi coraz bardziej do głosu i gra się wyrównuje. Pod bramką napastnicy Garbarni są energiczniejsi, a ponadto obrona Wisły, grająca bez pojęcia pod względem taktycznym, ułatwia Im zadanie. Wynikiem błędu Sitki, a następnie i Madejskiego, jest bramka, strzelona na 5 minut przed pauzą przez Skórę.
Po pauzie gra należy niemal w całości dla Garbarni, za wyjątkiem krótkotrwałych okresów. Tyły Wisły, za wyjątkiem jednego Kotlarczyk pracują nieskładnie, a napad nie umie zupełnie utrzymać piłki przy sobie. Za chwilę zaś, kiedy Pazurek dopuszczony bez jakiejkolwiek interwencji ze strony tyłów Wisły, dochodzi do strzału i zdobywa zdaleka drugiego goala dla Garbarni, zwycięstwo jej jest już zapewnione.
Drużyna Wisły gra niemal tak, aby tylko czai zleciał. Ostatni też okres zawodów jest dla drużyny zwycięzców, których pochwalić należy za ofiarność i ambicję, wyróżnić można obronę i linie pomocy, w ataku najlepszy Riesner, podczas gdy Skóra i Woźniak prezentują całkiem słabo. Reszta przeciętna.
W Wiśle wyróżnić można tylko dwóch zawodników: Kotlarczyka, który grał całkiem dobrze i poprawnie, oraz Gracza za ambicję, chociaż przekracza ono granice zachowania się sportowego. O reszcie lepiej nie pisać. Skład drużyn był nast. Garbarnia Jakubik, Piątek, Stankusz, Zaremba, Wilczkiewicz, Lesiak, Riesner, Skora, Woźniak, Pazurek i Polus. Wisła grała w pełnym zespole, tylko zamiast kontuzjonowanego Artura wystąpił Sołtysik. Sędzia p. Kosek. Widzów 3 000,
Kurjer Polski. R. 40, 1937, nr 266
GARBARNIA — WISŁA 2:0.
Garbarnia, której grozi spadek z ligi, odniosła wczoraj sensacyjne zwycięstwo w meczu ligowym nad Wisłą w stosunku 2:0 (1:0).
Gra była nieciekawa i stała na niskim poziomie. Wisła, która wystąpiła bez kontuzjowanego Artura, miała słaby dzień. Zwycięscy w obliczu groźby spadku z ligi zdobyli się na grę ambitną i wywalczyli zasłużone zwycięstwo, górując nad przeciwnikiem orjentacją w sytuacjach podbramkowych
Śląski Kurjer Poranny, 1937, R. 3, Nr. 266
Garbarnia-Wisła 2:0 (1:0)
Mecz powyższy rozegrany na boisku Garbarni, pomiędzy rywalami lokalnymi zakończył się sensacyjnym zwycięstwem Garbarni w stosunku 2:0.
Garbarnia zagrożona spadkiem walczyła niezwykle zacięcie i ambitnie, nie dopuszczając graczy Wisły do strzału.
W pierwszej połowie gra jest wyrównana, mimo to Garbarnia ze strzału Pazurka zdobywa prowadzenie.
Po zmianie pól Wisła ma lekką przewagę, której jednak cyfrowo nie uwidacznia, przeciwnie jeden z ataków Gar karni przynosi jej drugą bramkę ze strzału Skóry.
Szanse Wisły na zdobycie tytułu tym samym zmalały. Widzów 5000.
http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1937/numer077/imagepages/image2.htm do przepisania
