1944.05.28 Wisła Kraków - Warszawskie Towarzystwo Czarnych 4:0
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 4:0 (-:-) | Warszawskie Towarzystwo Czarnych | 
| ||||||
| widzów: 15.000 | ||||||||||
| sędzia: | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
| Według anonsów mecz ten miał się odbyć na boisku w Rakowicach. | ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacja
"Największym wydarzeniem sportowym sezonu piłkarskiego w roku 1944 był mecz drużyn: Warszawskiego Towarzystwa „Czarni" i TS „Wisła", rozegrany w dniu 28 maja na boisku RKS „Garbarnia". Inicjatorem tego meczu był Artur Woźniak, zawodnik TS „Wisła", który poszukiwany przez gestapo, uciekł do Nowego Targu, a gdy tam został wytropiony, schronił się w Warszawie, grywając okresowo w drużynie Warszawskiego Towarzystwa „Czarni".
Organizacją meczu zajęli się ówcześni działacze TS „Wisła" Mieczysław Bieniek, Stefan Dyras, Józef Worytkiewicz. Ustawili oni wzdłuż linii bocznych boiska ławki szkolne, wypożyczone z pobliskiej szkoły. Przy dojściach do boiska ustawiono szesnaście stolików, przy których zasiedli m. in.: kpt. Roman Bober, Stefan Dyras, Piotr Jędrzejczyk, Jan Ławnik, Franciszek Kura, Jan Kotlarczyk, Adam Malski, ojciec zawodnika Tadeusza Waśki, Władysław Żak, zbierając dobrowolne datki od przybywających tłumnie widzów. Pomagały w tym „żony, siostry i znajome zawodników. Mimo przybycia na boisko „Garbarni" kilkunastu tysięcy widzów, wykazali oni wyjątkową dyscyplinę".
Drużyna TS „Wisła" wystąpiła w składzie: J. Jurowicz, H. Serafin, Wł. Filek, T. Waśko, T. Legutko, Z. Mordarski, M. Rupa, M. Filek, M. Gracz, J. Worytkie-wicz, Wł. Giergiel I.
Ukazanie się na boisku piłkarzy warszawskich zostało przyjęte przez widzów „olbrzymią owacją, która przerodziła się w manifestację wspólnoty i jedności narodowej oraz siły narodu, którego żywotności nie potrafiły zdławić terrorystyczne działania niemieckiego okupanta".
Spotkanie, w którym obie drużyny wykazały się wysokim poziomem technicznym zakończyło się zwycięstwem drużyny TS „Wisła" 4:0, a bramki uzyskali: M. Gracz - dwie, Wł. Giergiel I i Z. Mordarski - po jednej.
Po kilkunastu latach tak wspomina ten mecz jeden z jego uczestników, Edward Brzozowski, były piłkarz KS „Polonia" Warszawa: „Dokładnego przebiegu meczu, już po tylu latach, nie pamiętam. Wiem, że przegraliśmy go 0:4, ale tutaj nie wynik się liczył. Nigdy nie zapomnę tej ogromnej radości, entuzjazmu, z jakim powitali nas krakowianie, nie mogliśmy w ogóle przedostać się z ciężarówki na boisko, a potem znów do ciężarówki. Wszyscy chcieli nas uściskać, to przecież nasi chłopcy z Warszawy przyjechali - mówili. To było coś wspaniałego, to była wielka manifestacja jedności narodu".
Sukcesem zakończyła się również zbiórka dobrowolnych datków widzów, gdyż uzyskano kwotę 38 000 zł, z której pokryto koszty przejazdu drużyny warszawskiej, zakupiono nowe koszulki w barwach klubu w sklepie sportowym Aleksandra Britowa, działacza TS „Wisła"".
Za: S. Chemicz, SPORT W KRAKOWIE W LATACH 1939-1945, s. 155.156
28.05.1944. Wisła-Warszawskie Towarzystwo Czarnych (klub oparty na graczach warszawskiej Polonii). 4:0. Jurowicz, Serafin, Filek I, Waśko, Legutko, Filek II, Mordarski, Rupa, Worytkiewicz, Gracz, Giergiel. W WTC grali tacy piłkarze jak: Szczepaniak, Brzozowski, Świcarz, Wołosz, Zieliński, Woźniak, Franczek, Milencki, Burkacki, Pyszny.
WTC przybył do Krakowa na zaproszenie Wisły. Aż 15.000 kibiców na trybunach i dochód 38 tysięcy złotych. „Owacje zgotowane piłkarzom obu miast były wyraźną manifestacją wspólnoty i patriotyzmu”.
S. Chemicz, Piłka nożna w okupowanym Krakowie, s. 130.
