1948.10.24 Warta Poznań - Wisła Kraków 2:3

Z Historia Wisły

1948.10.24, I ligi, 21. kolejka, Poznań, niedziela
Warta Poznań 2:3 (2:3) Wisła Kraków
widzów: 8-10.000
sędzia: Kuc z Zagłębia
Bramki

Smólski (g) 7'
Opitz 18'


0:1
1:1
2:1
2:2
2:3
4' Józef Kohut


26' Józef Mamoń
31’ Józef Mamoń
Warta Poznań
3-2-5
Krystkowiak
Staniak
Kosz
Kaźmierczak
Czapczyk
Groński
Smólski
Opitz
Gendera
Jóźwiak
Gierak

trener:
Wisła Kraków
3-2-5
Jerzy Jurowicz
Tadeusz Kubik
Stanisław Flanek
Jan Wapiennik
Tadeusz Legutko
Michał Filek
Kazimierz Cisowski
Mieczysław Gracz
Józef Kohut
Mieczysław Rupa
Józef Mamoń

trener: Josef Kuchynka
Jurowicz obronił w ostatnich minutach rzut karny.

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

„Dziennik Polski” nr 294 relacja.

Relacje prasowe

"Przegląd Sportowy" z 1948, nr.91

Szczęśliwe zwycięstwo Wisły przy współudziale defensywy Warty 3:2

Poznań, 24.10 (tel. wł.). Wisła - Warta 3:2 (3:2). Bramki dla Wisły uzyskali: Mamoń 2 i Kohut 1.

Wisła: Jurowicz, Kubik, Flanek, Wapiennik, Legutko, Filek, Mamoń, Rupa, Kohut, Gracz, Cisowski.

Warta: Krystkowiak, Staniak, Kosz, Kaźmierczak, Czapczyk, Groński, Smólski, Opitz, Gendera, Jóźwiak, Gierak.

Gdy speaker na boisku zapowiadał skład Warty bez chorego Dusika, prawie wszyscy byli przekonani, że Warta przegra w wysokim stosunku. Pierwsze zagrania Wisły i fatalny kiks Kosza, z którego padła pierwsza bramka dla Wisły, wskazywały na to w zupełności. Tymczasem na podstawie przebiegu meczu zwycięstwo powinna była odnieść Warta, która miała więcej z gry, a pod koniec spotkania całe 20 minut przesiadywała na polu karnym krakowian. Niestety, Warciarze nie umieli wykorzystać swej przewagi cyfrowo. Napastnicy wykazywali wielką indolencję strzałową, a w całej linii ofensywnej nie było powiązania akcji. W dodatku sędzia Kuc nie uznał w 82 min. bramki prawidłowo strzelonej przez Genderę, odgwizdując rzekomą rękę, a Kaźmierczyk nie wykorzystał dosłownie w ostatnich sekundach rzutu karnego, świetnie zresztą obronionego przez Jurowicza.

Lecz nie na tym kończy się tragedia. Stwierdzić trzeba, że do sukcesu Wisły dopomogła w wielkiej mierze defensywa Warty. Pierwsza bramka, jak już wspomnieliśmy, padła z winy obrońcy, a do następnych dwóch dopomógł słabo w tym dniu dysponowany Krystowiak.

Mecz stał na dość dobrym poziomie i mimo błotnistego boiska, przeprowadzony został w szybkim tempie, zwłaszcza do przerwy. Wisła była drużyną szybszą, miała kilka ładnych zagrań, jednak nie wytrzymała kondycyjnie. Jurowicz w bramce bronił pewnie, a obrońcy oraz pomoc doskonale rozbijali ataki Warty i wytrzymywali napór "zielonych" w ostatniej części meczu. Wyróżnił się przede wszystkim Legutko, który swą inteligentną grą zaszafował nie tylko Genderę, lecz i po części Opitza. Szybki atak krakowski miał swoją podporę w Mamoniu i Kohucie. Najbardziej niebezpieczny był środkowy. Aczkolwiek ciężko było mu przejść przez Czapczyka, to jednak kilka razy zdołał uwolnić się od Warciarza i zawsze stwarzał niebezpieczne sytuacje pod bramką gospodarzy. Gracz wypadł raczej słabo, przy czym w II części meczu wykazywał skłonności do ostrej gry. Rupa zagrał dobrze do przerwy. Po zmianie stron opadł z sił.

W Warcie doskonale wypadł Czapczyk, na którym na skutek słabej gry defensywy miejscowych spoczął cały ciężar. Groński i Kaźmierczak byli pracowici, ale ich podania do przodu były niedokładne i nieprzemyślane. W linii napadu dobrze wypadł tym razem Smólski, doskonale główkował i niebezpiecznie strzelał. Druga nota należy się pracowitemu Jóźwiakowi. Nie znalazł on jedna zrozumienia u swoich współpartnerów. Gendera zbyt powolny na środku, miał jedynie kilka jaśniejszych momentów. Nowy nabytek Warty Opitz był za bardzo stremowany, toteż psuł dużo piłek. Gierak wypadł słabiej, aniżeli zwykle.

Pierwszą bramkę zdobyła Wisła w 4m. przez Kohuta, lecz 3 m. później wyrównuje piękną główką Smólski. W 18 m. Opitz wykorzystuje podanie Jóźwiaka i strzałem nie do obrony ustala wynik 2:1 dla Warty. W 26 m. Krystowiak puszcza fatalnie lekki strzał Mamonia i wynik brzmi 2:2. W 31 m. ten sam gracz zdobywa zwycięską bramkę dla swych barw. Do przerwy gra należy do Warty, lecz mimo bombardowania bramki Jurowicza, wynik nie ulega już zmianie.

Zawody prowadził niezdecydowanie sędzia Kuc z Zagłębia. Widzów ponad 8 tys.

"Piłkarz" z 1948.10.26

Wisła o krok od prowadzenia

Na skutek wyników, jakie padły w ubiegłą niedzielę walk ligowych w środkowej i końcowej grupie tabeli ligowej doszło do poważnych przegrupowań.

Czołówka składająca się z Cracovii, Wisły, Ruchu. AKS-u i Legii zachowała swój dotychczasowy wygląd chociaż dystans dzielący wiceleadera tabeli — Wisłę od biało-czerwonych zmniejszył się znacznie i w tej chwili wynosi on zaledwie dwa punkty różnicy.

Również dwa punkty dzielą Ruch od Wisły, choć nie tak dawno drużyna śląska kroczyła -zdecydowanie na pierwszym a następnie na drugim miejsca w tabeli. Obecnie Ruch na finiszu zaczyna „puchnąć", czego najlepszym dowodem była porażka poniesiona na własnym boisku z nisko notowaną Polonią warszawską.

W grupie środkowej ZZK po przegranej z Legią musiał ustąpić swego miejsca warszawskiej Polonii i zadowolić się ósmą lokatą. Również zamieniły się z miejscami zespoły Warty i ŁKS-u.

W grupie spadkowej, którą tym razem otwiera Garbarnia, cztery drużyny, a to: Garbarni, Polonii bytomskiej, Tarnovii i Rymera toczą zaciętą walką o otrzymanie się w lidze. W chwili obecnej sytuacja na tym odcinku nie jest wcale wyjaśniona i na ostateczne „wyklarowanie" musimy nieco poczekać.