1950.07.22 Legia Warszawa - Wisła Kraków 1:2
Z Historia Wisły
| CWKS Warszawa | 1:2 (0:1) | Gwardia Kraków | 
| ||||||
| widzów: | ||||||||||
| sędzia: Naporski z Łodzi | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
"Przegląd Sportowy" z 1950, nr 58
Piłkarze Gwardii zdobyli Puchar Prezydenta R.P. CWKS przegrał tradycyjny mecz 1:2
GWARDIA - CWKS 2:1 (1:0). Bramki dla Gwardii: Cichocki w 45 min. i Mordarski w 76 min., dla CWKS - Górski w 8 min. Sędziował Naporski z Łodzi.
GWARDIA: Jurowicz, Wójcik, Maruszkiewicz, Snopkowski, Szczurek, Wapiennik, Olszewski, Gracz, Cichocki, Kohut, Mordarski.
CWKS: Skromny, Piotrowski (Zieliński), Serafin, Łyszczerz, Orłowski, Oprych, Sąsiadek, Wojciechowski II, Górski, Olejnik, Ochmański.
Rozegrany w dniu Święta Odrodzenia tradycyjny mecz piłkarski o Puchar Prezydenta między reprezentacjami Gwardii i Wojska zakończył się zwycięstwem gwardzistów 2:1. Zwycięski zespół reprezentowany był przez I-ligową drużynę krakowską zasiloną kilku najlepszymi piłkarzami kandydata do drugiej ligi - Gwardii warszawskiej. Wojskowych reprezentował ligowy zespół warszawskiego CWKS.
Mecz czołowych zespołów polskich pozbawiony "pieprzyka"- walki o punkty - było mimo to widowiskiem, które mogło zadowolić wielu fachowców. Nie "zwracano" jak w wielu meczach ligowych uwagi na nogi przeciwnika, więcej myślano o piłce (jedyny wyjątek faul Mordarskiego na Piotrowskim, którego zniesiono z boiska). Skutek był taki, że widziało się wiele bardzo ładnych akcji. Brak im jednak było wykończenia w postaci strzałów, które przecież dostarczają widzom najwięcej emocji.
Poziom widowiska obniżył znacznie padający prawie przez cały czas deszcz. Rozmokłe boisko utrudniało poruszanie się graczom, mokra piłka - w miarę zbliżania się do końca spotkania - była coraz bardziej nieposłuszna. Że w tych warunkach mecz stał na dobrym poziomie, jest zasługą graczy, którzy prócz niezłej techniki wykazywali bardzo dobrą kondycję. Za nieposłuszną piłką biegali do ostatniego gwizdka z ambicją, jaką chcielibyśmy podziwiać na każdym spotkaniu ligowym.
Sukces Gwardii jest zasłużony, choć z gry nie było widać, by zwycięstwo jej miało przypaść w udziale. CWKS w polu nie był gorszym zespołem. Kombinował składnie do pola karnego, co na śliskim terenie nie było celowe. Warszawianie przekombinowali wiele okazji do zdobycia bramki. Do zmarnowania tych pozycji przyczyniła się również niedyspozycja strzałowa Ochmańskiego. "Pikuś" nie dochodził do piłki, tak, jak to wiele razy widzieliśmy, ale przekładał ją z jednej nogi na drugą, a wtedy "wyrastała" trzecia , należąca do gwardzisty.
Gwardziści też nie oddali za wiele strzałów, ale decydowali się na nie znacznie częściej. Wynikiem tego zwycięstwo.
Bramki padły w dość niecodziennych okolicznościach. Bramkarze usprawiedliwieni są ciężką i oślizgłą piłką, która "leciała" im z rąk. Pierwsza bramka padła w ostatniej minucie gry przed przerwą. Cichocki strzelał z dużej odległości i zdawało się, że Skromny zatrzyma piłkę bez trudu. Tymczasem wyślizgnęła się ona z rąk i uciekła przed usiłującym uczynić poprawkę Skromnym, który w dodatku poślizgnął się. Wyrównującą bramkę zdobył Górski. Daleki strzał z wolnego, wykonywany przez Serafina, Jurowicz odbił z największym trudem. Nadbiegający Górski główką wpakował piłkę do siatki obok wybiegającego bramkarza Gwardii. Zwycięska bramka gwardzistów padła znów po wolnym. Serafin zatrzymał nieprawidłowo Olszewskiego na linii pola karnego. Wolny egzekwował Gracz. Podał do nieobstawionego Mordarskiego, a ten znalazł w "murze" CWKS lukę, której nie widział Skromny.
Bramka Mordarskiego zdecydowała o losach Pucharu Prezydenta R.P. Otrzymała go z rąk gen. dywizji Rotkiewicza Gwardia.
Gazeta Krakowska. 1950, nr 202 (25 VII) nr 517
WARSZAWA. W meczu piłkarskim o Puchar Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej reprezentacja Zrzeszenia Sportowego „Gwardia” .pokonała Centralny Wojskowy Klub Sportowy 2:1 (1:0). Bramki dla zwycięzców zdobyli Cichocki i Mordarski, cl a pokonanych Górski.
W pierwszej połowie gra stała na dobrym poziomie, po przerwie zaś obie drużyny grafy słabiej że względu na ulewny deszcz.
W imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej generał dywizji Rotkiewicz wręczył puchar zwycięskiej drużynie.
Sport, 1950, nr 24
CWKS uległ Gwardii Kraków 1:2 (0:1)
WARSZAWA (tel. wł.) Bramki dla zwycięzców zdobyli Olszewski i Cichocki, dla CWKS Olejnik. GWARDIA: Jurowicz, Wójcik, Maruszkiewicz II, Wapiennik, Szczurek, Snopkowski, Olszewski, Gracz Cichocki, Kohut, Mordarski. CWKS: Skromny, Serafin, Piotrowski, (Zieliński), Orłowski, Łyscarz, Oprych, Sąsiadek, Wojciechowski, Górski, Olejnik, Ochmański. Sędziował Naporski z Łodzi. Widzów około 8000.
Gwardia uzyskała zwycięstwo i Zatrzymała puchar Prezydenta. Należy stwierdzić, że zwycięstwo to było zasłużone jakkolwiek gwardziści mieli okresy słabości, w których przewaga należała do wojskowych. Sukces Gwardii jest w pierwszym rzędzie zasługą jej obrony w której Wójcik i Maruszkiewicz przez 90 minut rywalizował! z sobą o lepsze- Słabiej natomiast spisywał się napad, który nie umiał przełamać linii defensywnych przeciwnika. Ci. chocki nie był idealnym kierownikiem napadu. Częściej odnosiło się wrażenie iż nie bardzo rozumie się z najbliższym otoczeniem. W CWKSsie zaimponowała ambicja i wola walki, którą wojskowi rzucili na szalę w drugiej połowie.. Po wyrównującej bramce zdawało się, że oni zdołają wywalczyć zwycięstwo, ale kondycji starczyło tylko do 30 minut. W 45 minucje prowadzenie dla Gwardii uzyskał Cichocki, w 50 minucie wyrównał Olejnik, a w 80 — wynik ustalił Olszewski, Po zawodach generał Rolkiewicz imieniem Prezydenta RP wręczył zwycięskiej drużynie puchar.
