1950.07.30 Lech Poznań - Wisła Kraków 2:3
Z Historia Wisły
| Kolejarz Poznań | 2:3 (2:3) | Gwardia Kraków | 
| ||||||
| widzów: 10-12.000 | ||||||||||
| sędzia: Marian Nalepa z Zabrza. | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowskie. 1950, nr 204 (27 VII) nr 1505
W POZNANIU GRA GWARDIA KR.
Interesującym niedzielnym spotkaniem będzie mecz Gwardia kr. — Kolejarz w Poznaniu. Kolejarze będą chcieli zrehabilitować się za poniesioną ostatnio w Krakowie porażkę. Ale poznaniacy wiedzą, że Gwardia umie grać i wygrywać również na obcych boiskach. Toteż wynik meczu jest trudny do przewidzenia.
"Piłkarz" z 1950.07.31
Krakowska Gwardia wywozi dwa punkty z Poznania
Gwardia – Kolejarz 3:2 (3:2)
Rozegrany w Poznaniu w ubiegłą niedzielę po trzytygodniowej przerwie mecz ligowy pomiędzy Gwardią a Kolejarzem zakończył się w pełni zasłużonym zwycięstwem Gwardzistów 3:2 (3:2).
Pierwsze 15 min. należało zdecydowanie do Kolejarzy, który prowadził grę szybka i żywą. W 3 min. gospodarze omal że nie zdobyli bramki — kiedy Anioła poszedł zdecydowanie na przebój, ale z 5 m spudłował. W 6 min. Anioła przebił się przez obronę gości, wystawia Kołtuniaka, który strzela w prawy, górny róg zdobywając pierwszą bramkę dla gospodarzy. Robinzonada Jurowicza okazała się spóźniona. W 12 min. Anioła znów idzie na przebój zostaje jednak na polu karnym sfaulowany, wobec czego sędzia p. Nalepa dyktuje rzut karny, egzekwowany przez Słomę. Kolejarz prowadzi 2:0.
Jeszcze przez 5 min. przeważają Kolejarze, lecz ataki Gwardzistów stają się coraz składniejsze i w lini obronnej gospodarze mają coraz więcej roboty. W 30 min. wolny Kohuta trafia w poprzeczkę i znajdujący się w pobliżu Rupa dobija, zdobywając pierwsza bramkę dla Krakowian. W 5 min. Później Cisowski bije korner a Mordarski głową zdobywa drugą bramkę. Była to najpiękniejsza bramka dnia i trudno za jej puszczenie obciążać konto bramkarza poznańskiego.
W 38 min Mordarski centruje, bramkarz wybiega i Cisowski powoli lokuje piłkę w siatce. Po przerwie początkowo przeważają Kolejarze i od 5 min. Gwardia gra w dziesiątkę, gdyż sędzia usuwa z boisko Wapiennika, który kopnął Kołtuniaka bez piłki.
Gwardia mimo, że gra w osłabionym składzie utrzymuje grę otwartą, a wypady Kohuta i Cisowskiego są groźne. Ostatnie 15 min. Krakowianie grają na czas. Kolejarze alokują, ale bez wyniku. Widzów 12 tys.
(ks)
"Przegląd Sportowy" z 1950, nr 60
Kolejarz poznański zawodzi
Gwardia Kraków z 0:2 wyprowadziła do 3:2
POZNAŃ, 30.7 (Tel. wł.). Gwardia - Kolejarz 3:2 (3:2). Bramki padły w następującej kolejności: prowadzenie dla Kolejarza uzyskał w 7 min. Kołtuniak, w 11 min. Słoma podwyższył na 2:0 wyzyskując rzut karny, w 30 min. Rupa zdobył pierwszą bramkę dla Gwardii, a 5 minut później Mordarski wyrównał, w 39 min. Cisowski ustalił wynik . Zawody prowadził wobec 10 tys. widzów Nalepa z Zabrza.
Gwardia: Jurowicz, Dudek, Flanek, Wapiennik, Szczurek, Legutko, Cisowski, Gracz, Kohut, Rupa, Mordarski.
Kolejarz: Wróblewski, Sobkowiak, Wojciechowski, Słoma, Tarka, Matuszak, Chudziak, Białas, Anioła, Gogolewski, Kołtuniak.
MIŁE ZŁEGO POCZĄTKI Nie spodziewano się, że mecz Gwardia-Kolejarz zakończy się porażką miejscowych, zwłaszcza, że już w 11 minucie poznaniacy prowadzili 2:0. W tym okresie Kolejarze pokazali dawno nie widzianą przebojowość i Jurowicz miał pełne ręce roboty. Po 20 minutach gry gospodarze zmęczeni własnym tempem popuścili cugli, co przytomnie wykorzystali krakowianie. Krótkie przyziemne podania, doskonałe wychodzenie na pozycje pozwoliły im nie tylko na wyrównanie, lecz uzyskanie zwycięstwa i wywiezienie z Poznania dwóch cennych punktów.
ZŁUDNE NADZIEJE
Po zmianie stron, kiedy sędzia w 4 min. usunął z boiska Wapiennika (za kopnięcie przeciwnika bez piłki) widzowie mieli nadzieję, że miejscowi rozstrzygną mecz na swoją korzyść. Niestety stało się inaczej. Krakowianie zepchnięci do defensywy, bronili się skutecznie. Liczne wypady miejscowych rozbijali w zarodku.
GDYBY NIE BYŁO SZCZURKA
Najbardziej emocjonujący moment meczu nastąpił na trzy minuty przed końcem gry. Anioła posłał piłkę obok wybiegającego Jurowicza do pustej bramki, ale w ostatniej chwili wyrósł jakby spod ziemi Szczurek i wybił piłkę w pole.
Mecz stał na dobrym poziomie, zwłaszcza w pierwszej połowie. Licznie zebranym widzom dostarczył on dużo momentów emocjonalnych. Drużyna krakowska przewyższała przeciwnika lepszą techniką i taktyką. Jurowicz w bramce był silnym punktem. Obaj obrońcy i pomoc wkraczali pewnie i skutecznie, dobrze kryjąc przeciwników. W napadzie Cisowski i Mordarski byli trudni do utrzymania, a ich "raidy" stwarzały dużo kłopotu defensywie gospodarzy. Gracz i Rupa w potrzebie wspomagali własne linie obronne, Kohut na środku mimo dość troskliwej opieki Tarki, zdołał kilka razy uciec poznańskiemu wielkoludowi. Drużyna poznańska grała dobrze tylko przez pierwsze 20 minut. Po tym okresie między poszczególnymi formacjami zaczęły się tworzyć coraz poważniejsze luki.
Gazeta Krakowska. 1950, nr 208 (31 VII) nr 523
Gwardia zdobyła dwa punkty w Poznaniu Gwardia-Kolejarz Poznań 3:2 (3:2) POZNAN. Spotkanie ligowe rozegrane w Poznaniu pomiędzy miejscowym Kolejarzem a krakowską Gwardią zakończyło się zwycięstwem jedenastki krakowskiej w stosunku 3:2 (3:2)t ,. Mecz rozpoczął się sensacyjnie, gdyż pierwsze 15 minut upłynęły pod znakiem zdecydowanej przewagi Kolejarzy poznańskich.
W 6 min. Kołtuniak uzyskał prowadzenie, a w 12-tej minucie za sfaulowanie Anioły na polu karnym, drugą bramkę dla Kolejarzy zdobywa z karnego Słoma. Jeszcze tylko kilka minut trwa przewaga gospodarzy.
Gwardziści mimo utraty- w krótkim czasie dwóch bramek, grają spokojnie i w 30 min. wolny egzekwowany przez Kohuta trafia w poprzeczkę a dobitkę uskutecznia Rupa W pięć minut później Cisowski dobrze wykonał raut z rogu przytomnie Mordarski posyła piłkę do bramki Kolejarzy. Wyrównano! W 38 min. Mordarski posyła i dośrodkowuje, bramkarz wybiega, a Cisowski strzelił do pustej bramki.
Po zmianie pól początkowo gospodarze zagrali nadzwyczaj ambitnie miel-: lekką przewagę, lecz wynik już nie zmienił się.
Ostatnie 40 min. Gwardziści grali w. „10-lkę“. gdyż sędzia usunął z boiska Snopkowskiego. Sędziował ob. Nalepa. Widzów 12.000
Sport, 1950, nr 26
GWARDIA Kr.-Kolejarz P. 3:2 (3:2)
GWARDIA KRAKOW: Jurowicz, Dudek, Flanek, Wapiennik, Szczurek, Legutko, Cisowski, Gracz, Kohut, Rupa, Mordarski. KOLEJARZ: Wróblewski, Sobkowiak, Wojciechowski, Słoma, Tarka, Matuszak, Chudziak, Białas, Anioła, Gogolewski, Kołtuniak. Sędzia Nalepa z Opola. Widzów 10.000. Bramki zdobyli w 6 minucie Kołtuniak, w 11 minucie Słoma z rzutu karnego, w 30 minucie Rupą, w 35 min. Mordarski, w 40 min. Gracz.
Początek zapowiadał sensację, Już po 11 minutach Kolejarz pro wadził w meczu z Gwardią 2:0. Wydawało się, że zespół krakowski wyjedzie rozgromiony z Poznania. Każda następna minuta rozwiewała jednak złudzenie zwolenników drużyny poznańskiej. Gwardziści w przeciwieństwie do swego przeciwnika nie załamali się po początkowych niepowodzeniach, szybko opanowali depresje po utracie drugiej bramki, potrafili błyskawicznie przejść do kontrataku i rozbili całkowicie słabo zresztą zbudowany system obronny przeciwnika. Popisową formacją zwycięzców był napad, a szczególnie prawa strona Cisowski — Gracz
Najlepszym graczem w drużynie Gwardii był środkowy pomocnik Szczurek. Szybko zorientował się, że przeciwnik stracił siłę bojową, poszedł do przodu, gościł często pod bramką Kolejarza, nie zapominając na czas cofnąć się do tyłu. Obok niego wyróżnić należy dokładnego Legutkę. Wapiennik był najsłabszy. Poza tym celował w ostrej grze za co został usunięty z boiska. Jurewicz za puszczone bramki winy nie ponosi, strzały były ostre i błyskawiczne. Drużyna Kolejarza nie sprostała zadaniu, była powolna, niezdecydowana i pozbawiona bojowości. Napad grał ślamazarnie, cała piątka wykazała wielkie braki kondycyjne, a szczególny zawód sprawił Kołtuniak psujący z reguły wszystkie piłki. Jeśli dodamy, że i pomoc poznańska nie stanowiła żadnej zapory dla ataku przeciwnika, a Tarka w żaden sposób nie mógł sobie dać rady z Kohutem, to wytworzymy sobie obraz sytuacji jaka panowała od 11 minuty na boisku poznańskim. Na domiar złego bramkarz Wróblewski zawinił trzecią bramkę.
