Tekst źródłowy

Z Historia Wisły

dla 1954.11.21 Gwardia Warszawa - Wisła Kraków 1:0

Nie masz uprawnień do tego działania z następującej przyczyny:

Wykonywanie tej operacji zostało ograniczone do użytkowników w grupie user.

Tekst źródłowy strony można w dalszym ciągu podejrzeć i skopiować.

{{Mecz
| data                       = 1954.11.21
| nazwa rozgrywek            = I liga, 19. kolejka
| stadion(miasto)            = Warszawa, Stadion Skry
| godzina                    = 
| herb gospodarzy            = Gwardia Warszawa herb.jpg
| herb gości                 = Wisła Kraków herb5.jpg
| gospodarze                 = [[Gwardia Warszawa]]
| wynik                      = 1:0 (1:0)
| goście                     = Gwardia Kraków
| ilość widzów               = 5.000
| sędzia                     = Szlajfer ze Szczecina
| strzelcy bramek gospodarze = Hachorek 44'
| wyniki po kolei            = 1:0
| strzelcy bramek goście     = 
| skład gospodarzy           = 3-2-5<br>Stefaniszyn<br> Sobczak<br> Maruszkiewicz<br> Ochmański<br> Wiśniewski<br> Zientara<br> Olszewski<br> Brzozowski<br> Hachorek<br> Beszkiewicz<br>Chichocki<br><br>trener: 
| skład gości                = 3-2-5<br>[[Jerzy Jurowicz]]<br>[[Jerzy Piotrowski]]<br>[[Mieczysław Szczurek]]<br>[[Stanisław Flanek]]<br>[[Leszek Snopkowski]]<br>[[Ryszard Jędrys]]<br>[[Stanisław Adamski]]<br>[[Zbigniew Kotaba]]<br>[[Zdzisław Mordarski]]<br>[[Wiesław Gamaj]]<br>[[Józef Mamoń]] [[Grafika:Zmiana.PNG]] ([[Józef Kohut]])<br><br>trener: [[Czesław Skoraczyński]] i [[Mieczysław Gracz]]
| statystyki                 = 
}} 
==Relacje prasowe==
==="Przegląd Sportowy" z 1954.11.22===

'''Po słabej nieciekawej grze Gwardia Warszawa wygrywa ze swą imienniczką z Krakowa 1:0'''

Warszawa, 21.11. Gwardia Warszawa – Gwardia Kraków 1:0 (1:0). Bramkę w 44 min strzelił Hachorek. Sędziował Szlejfer, widzów 5000.

Gwardia Warszawa: Stefaniszyn, Sobczak, Maruszkiewicz, Ochmański, Wiśniewski, Zientara, Olszewski, Brzozowski, Hachorek, Beszkiewicz, Chichocki.

Gwardia Kraków: Jurowicz, Piotrowski, Szczurek, Flanek, Snopkowski, Jędrys, Adamski, Kotaba, Mordarski, Gamaj, Mamoń (Kohut).

Mecz dwu Gwardii i tym razem nie dał powodów do zachwytu. Grały one ze sobą po raz czwarty w tym sezonie (dwa razy w mistrzostwach i 2 razy w Pucharze) i za każdym razem raczej słabo, poniżej normalnego poziomu. Drużyna krakowska, sądząc na podstawie niedzielnej formy, jest tylko cieniem groźnej, bojowej jedenastki, która potrafiła zwyciężać najsilniejsze nawet zespoły. A jeżeli już nie zwyciężać, to w każdym razie umiała strzelać bramki. Dziś tego nie potrafi zrobić, ponieważ brak jej kompletnie napastników, zdolnych podtrzymać dobre tradycje klubu.
Słabo, nawet bardzo słabo grający atak krakowski nie miał nic do powiedzenia przy dobrej defensywie warszawiaków. Stefaniszyn nie miał ani jednego groźniejszego strzału, a tylko dla rozgrzewki wybiegał do piłki idącej daleko w aut. 

Czwórka napastników krakowskich (Kotaba grał raczej jako trzeci pomocnik) była najsłabszą formacją na boisku. Wymiana Mamonia, który przesadnymi dryblingami zepsuł wiele akcji, na Kohuta nie przyniosła poprawy w ataku gości. Doskonały ongiś napastnik i bardzo dobry strzelec, dziś pozbawiony szybkości i ciągu na bramkę, statystował raczej na boisku i ani razu nie pomógł swym kolegom w sforsowaniu defensywy gospodarzy.

W obu drużyna najlepiej zagrały linie obronne, Szczurek, Flanek, Piotrowski i Snopkowski z jednej oraz Maruszkiewicz, Ochmański, Wiśniewski i Zientara z drugiej strony – to zawodnicy, którym można wystawić dodatnią notę. Reszta – niżej normalnego poziomu. Nawet bramkostrzelny tandem warszawski Baszkiewicz – Hachorek. Przeprowadzili oni na tym meczu zaledwie kilka udanych akcji, z których jedna, bardzo błyskotliwa i szybka, przyniosła gospodarzom zwycięstwo.

Gra była bezbarwna i z wyjątkiem 10 minut przed przerwą, nieciekawa. Akcje ofensywne obu drużyn kończyły się przeważnie na przedpolu przeciwnika, bramkarze byli mało zatrudnieni. Jurowicz interweniował kilka razy w groźnych sytuacjach, a w 2 wypadkach tylko dziki jego olbrzymiej rutynie krakowianie nie stracili jeszcze jednej bramki. Stefaniszyn zmarzł chyba tak samo jak i publiczność, której rozgrzać nie mogło ani przebijające zza chmur jesienne słońce, ani gra I-ligowców na boisku.


===Gazeta Krakowska. 1954, nr 275 (18 XI) nr 1924===

Krakowska Gwardia wyjeżdża do swej imienniczki w Warszawie. Zdobycie chociaż jednego punktu znacznie poprawiłoby samopoczucie i niezbyt nadal pewną jeszcze sytuację krakowian




===Gazeta Krakowska. 1954, nr 278 (22 XI) nr 1927===

WARSZAWA Tylko przez kilkanaście minut krakowska Gwardia była niebezpiecznym przeciwnikiem dla swej imienniczki z Warszawy. Przez resztę spotkania dyrygentem byli warszawscy gwardziści. Doskonale broniący Jurowicz poza jednym wypadkiem — był zaporą nie do pokonania. Dzielnie wspomagali go tym razem Szczurek i Piotrowski.

Jedyna bramka padła w 44 min. gry. Obrońca Ochmański odbył daleki raid od swej bramki pod bramkę krakowian i doskonale wystawił piłkę Hachorkowi, który umieścił ja w bramce Jurowicza. Sporadyczne zrywy krakowian, zwłaszcza po przerwie — nie przyniosły zmiany wyniku.

Zawody prowadził ob. Szlaifer ze Szczecina. Widzów ponad 3.000. 



[[Kategoria:I Liga 1954 (piłka nożna)]]
[[Kategoria:Wszystkie mecze 1954 (piłka nożna)]]
[[Kategoria:Gwardia Warszawa]]

Szablony użyte na tej stronie:

Szablon:Mecz

Wróć do strony 1954.11.21 Gwardia Warszawa - Wisła Kraków 1:0.

Źródło: "http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1954.11.21_Gwardia_Warszawa_-_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_1:0"

Tekst źródłowy

Z Historia Wisły

Widok

Osobiste

Nawigacja

dla edytorów

kwestie prawne

Szukaj

Narzędzia