1958.04.20 Wisła Kraków - Cracovia 1:2

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 06:08, 6 kwi 2020; PawelP (Dyskusja | wkład)
(różn) ← Poprzednia wersja | Aktualna wersja (różn) | Następna wersja → (różn)
1958.04.20, I liga, 5. kolejka, Kraków, Stadion Wisły, 17.00
Wisła Kraków 1:2 (0:1) Cracovia
widzów: 30.000
sędzia: Kulczyk
Bramki

Marian Machowski 72'

0:1
1:1
1:2
21' Waldemar Jarczyk

89' Edward Kasprzyk
Wisła Kraków
3-2-5
Bronisław Leśniak
Zbigniew Ogiela
Władysław Kawula
Ryszard Budka
Adam Michel
Grafika:Kontuzja.pngRoman Jurczak
Marian Machowski
Zbigniew Kotaba
Antoni Rogoza
Stanisław Adamczyk
Józef Maniecki

trener Josef Kuchynka
Cracovia
3-2-5
Leopold Michno
Józef Gołąb
Jerzy Reichel
Stanisław Szymczyk
Zygmunt Malarz
Tadeusz Szarański
Zbigniew Opoka
Waldemar Jarczyk
Herbert Manowski
Jan Czarnecki
Edward Kasprzyk

trener Czesław Skoraczyński

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl


Afisz zapowiadający mecz
Afisz zapowiadający mecz

Spis treści

Relacje prasowe

Echo Krakowa. 1958, nr 88 (16 IV)

‎‎

WPRAWDZIE jeszcze 4 dni pozostały do terminu spotkania Cracovii z Wisłą, a mimo to zainteresowanie nim jest już ogromne. Gospodarze zawodów — TS Wisła otrzymało już około 7 tysięcy zamówień zbiorowych i indywidualnych na bilety. Liczą się oni z tym, że do czwartku tj. do dnia rozpoczęcia sprzedaży kart wstępu na wielkie derby Krakowa, wpłynie ich dwa razy tyle.

Niemniej jednak już dziś zarząd TS Wisła postanowił przydzielić pewną ilość biletów do punktów przedsprzedaży, które znajdują się w firmie p. Voigta przy ul. Floriańskiej, oraz w punktach sprzedaży spółdzielni „Fotos: Szewska 21, Pstrowskiego 5, Sławkowska 6 oraz Mogilska 13


Echo Krakowa. 1958, nr 90 (18 IV)

‎‎
‎‎
‎‎
‎‎

O czym dowiedzieli się przedstawiciele „Echa“ podczas ostatnich treningów JESZCZE tylko 3 dni dzielą nas od spotkania Cracovia — Wisła, którego stawką będą mistrzowskie punkty. Jest to pierwsze po czterech latach spotkanie mistrzowskie i może właśnie dlatego cały sportowy Kraków czeka na nie z ogromnym naprężeniem.

Chcąc dać naszym Czytelnikom garść szczegółów z przygotowań do tego meczu tak w obozie Cracovii jak i Wisły odwiedziliśmy trenujących zawodników przy al. Puszkina i przy ul. Reymonta...



Echo Krakowa. 1958, nr 91 (19/20 IV)

‎‎
‎‎

JUŻ jutro tj. w niedzielę po raz piąty w tym sezonie 12 mistrzowskich punktów czeka na podział między drużyny ekstraklasy. Największym wydarzeniem dla krakowian jest oczywiści? mecz pomiędzy Cracovią a Wisłą. Te lokalne „wielkie derby”, czyli inaczej „święta wojna” od widu nocy spędzają sen z powiek licznym rzeszom sympatyków. Ilekroć spotykały się ze sobą o mistrzowskie punkty jedenastki Cracovii i Wisły tylekroć dochodziło do niespodzianek...

Jutrzejszy mecz dwu najstarszych klubów w kraju zapowiada się. nadzwyczaj atrakcyjnie i wzbudza ogólne zainteresowanie. Złożyło się na to wiele przyczyn. To przecież pierwszy raz od czterech lat dojdzie do meczu którego stawką nie jest dym z „giewonta“, ale dwa mistrzowskie punkty. Tak jednej jak i drugiej drużynie są one w obecnym układzie tabeli bardzo potrzebne. Nic więc dziwnego, że tak Cracovia jak i Wisła przygotowały się do spotkania nadzwyczaj solidnie. Trenerzy Jabłoński i Kuchynka bardzo skrupulatnie opracowali na pewno szczegóły taktyczne meczu i wierzymy że drużyny, które w niedzielę o godz. 17 wybiegną na stadion TS Wisła, pokażą grę na dobrym, poziomie.

W naszym sobotnim, cotygodniowym omówieniu nadchodzących spotkań próbujemy nieraz stawiać horoskopy. „Wielkie derby” są jednak ponad wszystkimi przypuszczeniami.

W obozie sympatyków Cracovii poza innymi względami wszyscy liczą na wielką ambicję, którą potrafią „wykrzesać” z siebie biało-czerwoni. Wiślacy pałają podobno chęcią zrehabilitowania się za porażkę podczas turnieju o puchar KOZPN. Kibice Wisły liczą bardzo na swych skrzydłowych: Machowskiego i Manieckiego, którzy w ostatnim tygodniu wykazali podobno kolosalną zwyżkę formy.

Mamy także nadzieję, że arbiter tego meczu p. Kulczyk z Zagłębia zaprezentuje formę predestynującą go do sędziowania tak odpowiedzialnego meczu.

Atrakcyjne zapowiada się również mecz Polonii Bytom z teamem internacjonałów — Legią Warszawa. Porażka gospodarzy a nawet re-ms tych drużyn może przynieść wielkie zmiany na czele tabeli rozgrywek. Radzimy także zwrócić uwagę na spotkanie w Gdańsku, gdzie tamtejsza Lechia zmierzy się z warszawską Gwardią. Powrót do Gdańska Korynta (nie wiemy czy już jutro będzie on grał) wzmocni lechistów, którzy szybko mogą odnaleźć Się w górnych rejonach tabeli. W pozostałych spotkaniach grają: Polonia Bydgoszcz — Górnik Zabrze, Budowlani Opole — Ruch (uwaga na gospodarzy) i Stal — ŁKS.

Echo Krakowa. 1958, nr 93 (22 IV)

‎‎

Gorączka „derbowa” już minęła. Znamy wynik spotkania Cracovii i Wisły, znamy również nazwisko zwycięzcy naszego błyskawicznego konkursu sportowego. Z 733 uczestników, którzy typowali zwycięstwo Cracovii, tylko czterech spełniło wszystkie wymogi naszego konkursu. Wśród nich też została rozlosowana pierwsza nagroda — roczny abonament na ligowe spotkania TS Wisła

”Przegląd Sportowy” z 1958.04.21

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1958/nr063/directory.djvu

KRAKÓW, 20. 4. (tel. wł.) Wisła Kraków — Cracovia 1:2 (0:1). Bramki dla Cracovii zdobyli Jarczyk w 20 min. i Kasprzyk w 90 min., dla Wisły Machowski w 71 min. Sędziował Kulczyk. Widzów ponad 30 tys.

WISŁA: Leśniak. Ogiela, Kawula. Budka, Michel. Jurczak. Machowski, Kotaba, Rogoża, Adamczyk. Maniecki.

CRACOVIA: Michno. Gołąb, Rajchel, Szymczyk, Malarz, Barański. Opoka, Jarczyk, Manowski, Czarnecki, Kasprzyk.

I znów kibice Wisły będą przez dłuższy czas unikać kibiców obozu przeciwnika. Na nic bowiem zda się świadomość, że wygrana Cracovii była znów typowym uśmiechem fortuny. W chwili bowiem, kiedy obie strony wydawały się być zadowolone z remisowego wyniku, a wskazówka zegara dobiegała 45 minuty II połowy, pod bramką Wisły zakotłowało i piłka zatrzepotała w siatce Leśniaka. W tej samej sekundzie sędzia dał znak skończenia gry, a rozradowani Sympatycy Cracovii długo i gorąco manifestowali na cześć swoich pupili.

Z SERCEM

Pasiaki zagrały nad podziw uważnie i rozważnie, a wniosły do gry tyle serca i zapału, że zniwelowały nimi przewagę techniczną przeciwnika. Wymiana Dudonia na Czarneckiego, jakkolwiek podyktowana koniecznością, okazała się dla Cracovii korzystna, gdyż młody łącznik biało-czerwonych przez cały czas meczu zwijał się jak w ukropie a dysponując dobrą kondycją był zawsze tam gdzie wymagała tego sytuacja. Bardzo dobrze grali również obaj pomocnicy Cracovii, nie zapominając o wspieraniu własnego napadu, w którym — jak zwykle — pierwsze skrzypce grali obaj skrzydłowi.

MICHNO BOHATEREM

Bohaterem spotkania był jednak bramkarz Cracovii Michno. Zanim Cracovia zdobyła prowadzenie Michno musiał interweniować aż 23 razy — we wszystkich skutecznie. Wprawdzie Michno tylko w 4 wypadkach miał do czynienia z „prawdziwymi strzałami", mimo to wszystkie inne jego interwencje w tym okresie wymagały niesłychanej czujności. Jako całość Cracovia miała o wiele więcej wyrównany i skonsolidowany zespół i tym górowała nad przeciwnikiem, w którego szeregach było kilka bardzo dobrych punktów, ale również kilka bardzo słabych.

Do najlepszych punktów w Wiśle należeli Michel, Kotaba, Machowski oraz do chwili odniesienia kontuzji Jurczak. Fakt, że wśród najlepszych wiślaków nie można wymienić reprezentantów defensywy świadczy o tym, że obrońcy Wisły przechodzą coraz wyraźniejszy spadek formy.

Stosunkowo najmniej widoczny i jest on u Budki, natomiast najwięcej u Kawuli. Leśniak gra ogromnie nierówno. Odnosiło się wrażenie, że mógł obronić pierwszą bramkę zdobytą przez Jarczyka główką, ale nie wolno zapomnieć, że Leśniak obronił w 49 minucie bity przez Jarczyka rzut karny i że w ten sposób otworzył jeszcze dla swej drużyny szansę na obronę przynajmniej jednego punktu w meczu z odwiecznym rywalem.

Kotaba i Machowski nie byli w stanie unieść na swych barkach całego ciężaru ofensywy. Rogoża, który już tydzień temu w meczu przeciwko Budowlanym nie wypełnił roli ani kierownika ataku, ani strzelca grał tym razem nie najgorzej, a Adamczyk o wiele bardziej wyeliminował z gry własnego partnera Maniewskiego, aniżeli mogli to uczynić obrońcy Cracovii.

KLASYCZNE DERBY

Mecz miał klasyczny dla derbów krakowskich przebieg. Były bowiem długie okresy przewagi jednej, względnie drugiej strony i okresy wyrównanej gry. Wisła przeważała zdecydowanie przez pierwsze 20 minut i w tym właśnie okresie straciła pierwszą bramkę. Również wyraźną przewagę miała Wisła od chwili zdobycia wyrównania i znów w okresie tej przewagi padła zwycięska bramka dla Cracovii. Cracovia miała swój popisowy okres przez pierwsze 15 minut po przerwie i wiele szans na zdobycie już w tym czasie zwycięstwa przede wszystkim zaś przez wykorzystanie rzutu karnego w 49 minucie gry.

St. Habzda

”Dziennik Polski” z 1958.04.22

http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=8580

113 „derby" szczęśliwe dla Cracovii

Niedzielne spotkanie pomiędzy odwiecznymi rywalami Wisłą i Cracovią ponownie wykopało „topór świętej wojny" i — jak dawniej — na ,,piedestale" I ligi. Trzeba stwierdzić, że atmosfera panująca na widowni przypomniała świetne tradycje tych niecodziennych meczy. Samo spotkanie zadowoliło. Mecz okresami stał na bardzo dobrym poziomie, a zwycięstwo Cracovii w przekroju całego meczu było zasłużone.

W ocenie całego spotkania można sobie pozwolić na pewną analizę dość specyficznych cech niedzielnego pojedynku. Czemu w pierwszym rzędzie zawdzięcza Cracovia swe zwycięstwo? Po pierwsze — na tle drużyny Wisły biało-czerwoni zaimponowali nienaganną kondycją, która w „wojnie nerwów" odegrała niepoślednią rolę. Po drugie — cała drużyna Cracovii miała w tym dniu dobrze psychicznie usposobionych, rozumiejących się zawodników, rozsądnie ze sobą współpracujących. Nowi piłkarze Szarański i Czarnecki debiutujący w zespole nie tylko, że spełnili swą rolę ale bardzo dobrze uzupełniali cały zespół.

O zwycięstwie Cracovii zadecydowała także ambicja i taktyka, polegająca w pierwszym rzędzie na rozsądnym kierowaniu tempem całego meczu, przemyślanym zwalnianiu gry w okresie przewagi Wiślaków, a równocześnie dość wyraźnym przyspieszaniem gry przez napastników biało-czerwonych w obrębie pola karnego przeciwnika. Dość częste strzały na bramkę Leśniaka stworzyły to, że akcje ataku Cracovii były groźne i zmuszały defensorów Wisły do bardzo szczelnego krycia pola bramkowego swej drużyny.

Drużyna Wisły nie wytrzymała atmosfery meczu nerwowo, nie wykorzystała pierwszego kwadransa gry, który mógł mieć decydujące znaczenie, a przy tym wszystkim zawodnicy nie rozumieli się dali się krótko obstawiać nie wykorzystali atutu szybkości swoich skrzydłowych. Stąd też rolę wiązania całości gry przejmowali jedynie Kotaba grający rolę cofniętego łącznika i Michel; to jak na drużynę — było niewystarczające. U zwycięzców trudno kogoś specjalnie wyróżnić — cała drużyna zagrała „zębem" i i wielką wolą zwycięstwa. W Wiśle jedynie Kotaba, Michel i Budka zasługują na wyróżnienie.

A. PIASKOWY

Gazeta Krakowska. 1958, nr 89 (16 IV) nr 3070

Już dziś możesz zaopatrzyć się w bilet na niedzielny mecz Wisła — Cracovia. Przedsprzedaż biletów odbywa się W sklepach Spółdzielni „Fotos” przy ul. Szewskiej 21, Sławkowskiej 6, Pstrowskiego 5 i Mogilskiej 13. Bilety ulgowe dla studentów i wojskowych nabyć można jedynie w przedsprzedaży. Bilety członkowskie sprzedawane będą w sekretariacie Wisły przy ul. Reymonta 22 od czwartku w godz. 10 — 18. W dniu zawodów kasy przy stadionie czynne będą już od godz. 10.


Gazeta Krakowska. 1958, nr 93 (21 IV) nr 3074

‎‎

Wbrew przypuszczeniom nie remis

Wbrew przypuszczeniom wielkie derby Krakowa pomiędzy Cracovią a Wisłą zakończyły się zwycięstwem białoczerwonych 2:1 (1:0). Decydująca o zwycięstwie Cracovii bramka padła dosłownie w ostatnich sekundach gry. Tak więc ogólne przypuszczenia, że wielki mecz zakończy się wynikiem remisowym, tym razem Cracovia: Michno, Gołąb, Reichel, Szymczyk, Malarz, Szarański, Opoka, Jarczyk, Manowski, Czarnecki, Kasprzyk.

Wisła: Leśniak, Ogiela, Kawula, Budka, Michel, Jurczak, Machowski, Kotaba, Rogoża, Adamczyk, Maniecki.

Bramki padły: w 22 min. Jarczyk, w70—Machowski,w90—Kasprzyk. Sędziował p. Kulczyk z Zagłębia. Widzów 25.000.

Piłkarze biało-czerwonych tym razem mieli dużo szczęścia, gdyż spokojnie przetrzymali nawałnicę „czerwonych", która trwała pierwszy kwadrans. Kto wie jakby ułożyły się losy meczu, gdyby „wiślacy” już w pierwszych minutach zdobyli pro­ wadzenie.

Mecz podobał się gdyż obfitował w wiele emocjonujących momentów.

I tak Michno już na początku zebrał piłkę z nóg Adamczykowi. W 10 min. kapitalny strzał Jarczyka, ale piłka trafiła w słupek i wróciła na boisko. Za chwilę znów mocną piłkę Malarz posłał z daleka na bramkę Leśniaka, ale skończyło się na strachu kibiców.

Pierwszy potężny ryk przeszył po­ wietrze w 22 min. gry. Jarczyk główką skierował piłkę do bramki Wisły. Leśniak dość łatwą piłkę przepuścił.

Jeszcze do przerwy tak Cracovia jak Wisła miały okazję do zmiany wyniku. Machowski posłał piłkę obok słupka, a za chwilę bramkarz Wisły przerwał samotny raid Czarneckiego. Tuż przed gwizdkiem oznajmiającym pauzę, Ogiela zlikwidował niebezpieczeństwo, odbierając piłkę Kasprzykowi.

Po zmianie pól oczekiwano na zryw piłkarzy Wisły. Niestety nie nastąpił on. Stroną atakującą nadal była Cracovia. W 50 min. gry piłkę otrzymuje Opoka. Po przekątni ucieka z nią ku bramce Leśniaka.

Nie namyślając się obrońca Budka przerywa raid, nieprzepisowo odbierając piłkę Opoce i sędzia podyktował „jedenastkę". Wśród wielkiego napięcia zawodników obu zespołów i kibiców, egzekwuje go Jarczyk.

Bramkarz Wisły miał wyczucie i w kapitalny sposób skierowaną w prawy wybił piłkę, róg bramki.

Utrata wspaniałej okazji nie prowadziła zawodników biało-czerwonych z równowagi. Nadal grali spokojnie i dobrze kombinowali. Za chwilę znów groźny moment pod bramką Wisły. Na szczęście Kawula w ostatniej chwili wybił głową piłkę z pustej bramki.

Zegar wskazuje 70 minutę gry.

Piłkarze Wisły przeprowadzają błyskawiczny atak. Piłka jest przed bramką Michny. Po zamieszaniu przejmuje ją obrońca Gołąb i zamiast wybić piłkę w pole, znów podaje bramkarzowi. Do piłki dobiegł Machowski i w ogólnym zamieszaniu wepchnął ją do bramki Cracovii.

Szał radości ogarnął zwolenników „czerwonych“. Na tablicy 1:1. Uzyskanie wyrównującej bramki dodało ducha piłkarzom Wisły. Od tej chwili obraz gry zupełnie się zmienił.

Stroną atakującą i dobrze grającą była Wisła. Raz po raz obserwujemy groźne momenty pod bramką Michny. Ostatnie 15 minut gry odbywają się w strugach deszczu. Niestety „wiślacy" mają pecha. Nie potrafili wykorzystać swej przewagi.

Michno trzykrotnie wykazał się błyskawicznym refleksem, zbierając piłkę sprzed nóg Machowskiemu, za chwilę Manieckiemu, lub ratując wybiegiem.

W ostatnich sekundach gry, niespodziewany atak Cracovii zakończył się uzyskaniem drugiej bramki.

Strzelcem był Kasprzyk, W zespole zwycięzców dobrze zagrali: Michno, Reichel, Szymczyk.

Szarański. Jarczyk i Czarnecki. W Wiśle podobali się: Leśniak, Ogiela, Maniecki. Machowski tym razem zagrał, słabiej, (aks)