1961.08.20 Wisła Kraków - Odra Opole 1:1
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 1:1 (1:0) | Odra Opole | 
| ||||||
| widzów: 8.000-12.000 | ||||||||||
| sędzia: Budaj z Warszawy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje prasowe
Przegląd Sportowy. 1961 nr 131=3809 (21 VIII)
Szczepański nie zastąpił Jarka
Sprawiedliwy remis w pojedynku Wisła-Odra
KRAKÓW, 26.8 (tel. wł.) Sympatycy piłkarstwa pod Wawelem nie mają jakoś szczęścia do aury. Największe zmartwienie sprawia to szczególnie skarbnikom klubowym. Wczoraj nad Krakowem przeszła znów, tak jak w ub. niedzielę, ulewa i jeszcze na pół godziny przed meczem zastanawiano się, czy sędzia uzna boisko za zdatne do gry. Na szczęście tuż przed meczem deszcz przestał padać. Oczywiście, na śliskiej trawie trudno było przeprowadzać zawodnikom obu drużyn jakieś ładne zagrania i narzucać ostre tempo. W tych warunkach spotkanie stało na średnim poziomie. Wynik remisowy odzwierciedla w zasadzie umiejętności i kwalifikacje zawodników obydwu drużyn. Przebieg meczu był wyrównany, choć krakowianie mają w pewnym sensie uzasadnione pretensje do sędziego, który w dwu wypadkach nie przyznał im rzutu karnego. W 31 min Sykta znajdował się w idealnej pozycji do strzału, lecz został na polu karnym w niedozwolony sposób popchnięty przez jednego z obrońców Odry. Burza gwizdów skwitowała również werdykt sędziego, a w zasadzie nieprzerwanie gry przez p. Budaja, kiedy to w 68 minucie po rogu, egzekwowanym przez Machowskiego, Szczepański wyraźnie zagrał piłkę ręką. Inna sprawa, że arbiter nie ukarał również w jednym wypadku jedenastką drużyny Wisły, mimo że Kleszcz został także nieprzepisowo zaatakowany przez obrońców i krakowskich. Niemniej te trzy pomyłki obniżają notę skądinąd dobrze sprawującego się w nie- J dzielę sędziego. Piłkarze Wisły grali dość dobrze i mieli dużą przewagę, ale tylko w pierwszej części spotkania. Już wówczas mogli przesą
Wisła - ODRA 1:1 (1:0) Bramki zdobyli: dla Wisły Sykta w 30 min.; dla Odry Gajda w 54 min. Sędziował Budaj z Warszawy. Widzów ok. 12 tys. WISŁA: Karczewski, Rodak, Kawula, Budka, Michel, Zelman, Sykta, Kmiecik, Miceusz, Lach; Studnicki (od 37 min. Machowski). ODRA: Kornek, Szczepański, Brejza, Wrzos, (Z. Blaut) Prudło, B. Blaut, Stemplowski, Kleszcz, Gajda, Juszczak, Bania
dzić losy meczu, gdyż najpierw Lach (w 2 min), będąc w doskonałej pozycji strzałowej na ok. 10 metrów przed bramką, nie zdecydował się na strzał, a nieproduktywnie zagrał do współpartnerów. W 4 min wiślacy mieli drugą doskonałą pozycję: Kmiecik precyzyjnie wypuścił w uliczkę Miceusza, ale ten, znajdując się. oko w oko na aut. Dopiero w 30 minucie krakowianie uwidocznili częściowo swą przewagę, kiedy to Lach prostopadle poda! piłkę do Sykty, a ten wyprzedził wybiegającego z bramki Kornka i posłał silny strzał w sam róg. 1:0 okazało się jednak niewystarczającą przewagą cyfrową dla j wiślaków. Tym bardziej, że w drugiej części meczu kwintet ofensywny grał z minuty na minutę słabiej, a napastnikom zabrakło sił. Tylko tym bowiem można wytłumaczyć ich coraz wolniejsze rozgrywanie piłek, mimo że duet pomocników w osobach Michela i Zelmana uporczywie przekazywał wiele celnych piłek do przodu. Jedenastka opolskiej Odry zagrała stosunkowo dobrze, mimo że w linii jej ataku rzucał się w oczy brak kontuzjowanego podczas spotkania z bytomską Polonią Jarka. Jego brak na boisku dało się odczuć szczególnie przy egzekwowaniu rzutów wolnych; celownik zastępującego Jarka Szczepańskiego był w niedzielę zupełnie „rozregulowani”. W pierwszej części spotkania piłkarze opolscy grali częściej na własnej połowie, chociaż kontrataki były dość groźne. W 32 min trener Wieczorek musiał zdecydować się na wymianę zawodników, gdyż Wrzos w pojedynku z Syktą o górną piłkę spadł na ziemię tak niefortunnie, że skręcił sobie nogę. Za Wrzosa wszedł na boisko Zygfryd Blaut, który desygnowany został do pomocy, skąd na lewą obronę przeszedł Prudło. W drugiej części meczu Odra wyraźnie przyspieszyła tempo i częściej znajdowała się w ataku. W 54 min goście dwukrotnie egzekwowali rzuty rożne. Najpierw po zagraniu Stemplowskiego Bania nie trafił do pustej bramki i piłka trafiła w słupek; momentalnie przechwyci! ją Zelman i posiał powtórnie na róg. Tym razem Gajda wykorzystał szansę i z najbliższej odległości zmusił do kapitulacji Karczewskiego, uzyskując wyrównującą bramkę, w końcówce gra się wyrównała. ale groźne na przemian ataki obydwu drużyn nie przyniosły zmiany rezultatu. J. Frandofert
przed meczem Wisła — Odra kibice drużyny z „Białą gwiazdą” gratulowali pomocnikowi Michelowi... potomstwa. Zamiast przyszłego piłkarza w rodzinie Michałów będzie najprawdopodobniej... koszykarka, gdyż na świat przyszła córeczka. Gratulujemy i my.
Echo Krakowa. 1961, nr 193 (18 VIII) nr 5013
Natomiast w niedzielę oglądać będziemy w Krakowie interesujący pojedynek piłkarzy Wisły z jedenastką Odry. Mecze z zespołem opolskim od lat cieszą się pod Wawelem dużą popularnością. Goście grają dość nowocześnie, aby móc się podobać. Tymczasem wiślacy zademonstrowali ostatnio wyraźną zwyżkę formy i mamy nadzieję, że utrzymają ją przynajmniej do meczu z Odrą.
Jest to konieczne, jeśli zawodnicy myślą poważnie o wyjeździe na tournée po USA, gdyż tylko w wyniku zapewnienia sobie pobytu w ekstraklasie otrzymają nań zezwolenie od zarządu klubu, federacji i PZPN.
KTO WYELIMINUJE Z GRY JARKA?
W meczu z Odrą najtrudniejsze zadanie czekać będzie chyba blok obronny wiślaków, gdyż atak Odry słynie z bramkostrzelności, a najlepszy zawodnik gości — Jarek jest nadzwyczaj trudnym do upilnowania zawodnikiem. Od wyeliminowania go z gry mogą zależeć losy tego pojedynku i sądzimy, że trener M. Gracz opracowując taktykę na Odrę weźmie to pod uwagę.
Dobra gra obrony jest nieodzowna. tym niemniej oczekujemy, że atak Wisły nie da nam powodów do krytyki i spisze się równie poprawnie jak w meczu z Ruchem. Wówczas dopiero krakowianie mogą się pokusić o zwycięstwo i wywindować się wyżej w ligowej tabeli.
Echo Krakowa. 1961, nr 194 (19/20 VIII) nr 5014
W Wiśle panuje stan ostrego pogotowia. Niedzielny mecz z Odrą jest dla wszystkich prestiżowy. Zdają sobie z tego sprawę tak kierownictwo, trener jak i zawodnicy.
— Musimy wreszcie przełamać złą passę jaka towarzyszyła nam w kilku ostatnich spotkaniach z Odrą — twierdzi kapitan drużyny Wł. Kawula. W lidze są dwie drużyny, z którymi najtrudniej nam wygrać, pierwsza to Polonia Bytom, a druga, to... właśnie Odra. Tym razem cała jedenastka obiecuje dołożyć wszelkich starań, aby z niedzielnego pojedynku wyjść zwycięsko. Zagramy najprawdopodobniej w takim samym zestawieniu jak przeciwko Ruchowi.
Echo Krakowa. 1961, nr 195 (21 VIII) nr 5015
Wiślacy nie wykorzystali szansy
Jedenastka Odry bez Jarka remisuje w Krakowie
WISŁA KRAKÓW — ODRA OPOLE 1:1 (1:0). Bramki zdobyli: dla Wisły — Sykta w 30 min., sędziował p. Budaj z Warszawy.
dla Odry — Gajda w 54 min. Widzów ok. 12 tysięcy.
Wisła: Karczewski — Rodak; Kawula, Budka — Michel, Zelman — Sykta. Kmiecik, Miceusz, Lach, Studnicki (od 37 min. Machowski).
Odra: Kornek — Szczepański, Brejza, Wrzos (Prudło), Prudło (Z. Blaut), B. Blaut — Stemplowski, Kleszcz, Gajda, Juszczak, Bania.
Mecz miał dwa oblicza. W pierwszej części spotkania przewaga należała do Wisły a po zmianie stron częściej w ataku była Odra, która wystąpiła bez kontuzjowanego Jarka. W zasadzie wynik odzwierciedla umiejętności obydwu drużyn, chociaż krakowianie mieli więcej pozycji na uzyskanie zwycięskiej bramki.
Niestety na przeszkodzie stanęła tu słaba dyspozycja strzałowa napastników krakowskich oraz p. Budaj, który przymknął oczy w 31 min. na faul Brejzy na Sykcie, gdy ten ostatni znajdował się w obrębie pola parnego w dogodnej pozycji do strzału, oraz nie zakwalifikował jako przewinienia „zagrania” piłki ręką na polu karnym przez Szczepańskiego w 68 min.
SZCZĘŚCIE KORNKA
Stanowisko sędziego zostanie ocenione przez kwalifikatora, zajmijmy się „szczęściem” Kornka, który w ciągu 4 min. winien dwa razy wyciągać piłkę z siatki.
W 2 min. gry Kmiecik wystawił piłkę Miceuszowi, a ten mając przed sobą Brejzę zdecydował się przekazać ją znajdującemu się w „czystej” pozycji Lachowi. Ten jednak będąc na 10 m przed bramką oddał ni to strzał ni to podanie do znajdującego się obok Sykty i... wyszły z tego nici. W 2 min. później jeszcze lepszą pozycję zmarnował Miceusz, bowiem będąc oko w oko z Kornkiem posłał piłkę obok słupka.
PRZYTOMNY STRZAŁ SYKTY
W 20 min. niecelnym strzałem z bliska popisał się także Kmiecik i dopiero w 10 min. później Sykta przejął prostopadle podaną piłkę od Lacha i uprzedzając wybiegającego Kornka, ostrym strzałem posyła ją w sam róg bramki.
1:0 dla Wisły i za moment Sykta zostaje popchnięty na polu karnym przez Brejzę, ale sędzia przymyka na to przewinienie opolanina oczy.
Wkrótce w pojedynku główkowym z Syktą, Wrzos spada na ziemię tak pechowo, że skręca sobie nogę i w jego miejsce wychodzi na boisko Blaut II. Oczywiście, miejsce Wrzosa zajmuje na obronie Prudło a duet pomocy tworzą teraz w Odrze bracia Blautowie. Niedługo w Wiśle za Studnickiego wychodzi na boisko Machowski. A na minutę przed przerwą obserwujemy wreszcie soczysty strzał na bramkę Odry, który produkuje Sykta. Piłka przechodzi jednak tuż obok słupka.
GAJDA ROZSTRZYGA
Po przerwie Wisła rozpoczyna grę z impetem i Machowski strzela w boczną siatkę, ale powoli do głosu dochodzą goście. W 54 min.
Odra egzekwuje dwa kolejne rogi.
Za pierwszym razem Bania trafia w słupek a Zelman wybija piłkę na aut bramkowy. Za drugim razem piłkę przejmuje Gajda i uzyskuje wyrównującą bramkę.
Gra toczy się teraz przeważnie po połowie Wisły, ale krakowianie mają groźne wypady. W 55 min.
„bomba” Kmiecika wykręca dłonie Kornkowi i ten ściąga piłkę dopiero na samej linii bramkowej, a w 68 min. ma miejsce wspomniane wyżej zagranie piłki ręką przez Szczepańskiego.
Wynik nie ulega jednak zmianie i mecz kończy 6ię remisowo 1:1.
J. FRANDOFERT
Echo Krakowa. 1961, nr 196 (22 VIII) nr 5016
Wisła mogła śmiało pokusić się o zwycięstwo nad Odrą! To prawda, gdyż już w ciągu pierwszych 45 min. gry winna zdobyć co najmniej 3 bramki a wówczas przeciwnik zostałby jak się to mówi po boksersku „znokautowany”.
No, ale napastnicy mieli w niedzielę źle nastawiony „celownik” i nawet z najbliższych odległości pudłowali. Tylko raz wyszedł strzał Sykcie i Wisła do 53 min. prowadziła 1:0.
W. minutę później bramka Karczewskiego była dwukrotnie „bombardowana” przez napastników Odry i szturm ten zakończył się powodzeniem, gdyż Gajda przechwycił sprytnie piłkę po rogu egzekwowanym przez Stemplowskiego i uzyskał wyrównanie.
Dobre i to, że skończyło się tylko na tej jednej bramce; gdyż Odra miała jeszcze kilka pozycji na podwyższenie wyniku (chociaż mniej niż Wisła).
POMOC NAJLEPSZA
W niedzielnym pojedynku z Odrą najsłabszą formacją w Wiśle był znów atak, który po przerwie wyraźnie „spuścił, z tonu” i napastnicy większość akcji zaczepnych przeprowadzali w żółwim tempie. Natomiast do najbardziej wyróżniających się graczy należeli pomocnicy Michel i Zelman.
Zawodnicy ci niezmordowanie pracowali przez pełne 90 min. gry i zarówno wspomagali obrońców jak i występowali w charakterze napastników. Obaj popisali się przy tym groźnymi strzałami na bramkę Kornka i mało brakowało, aby przesądzili losy meczu na korzyść Wisły. Wprawdzie do tego nie doszło, ale i tak obaj otrzymali po spotkaniu liczne gratulacje za dobrą grę. Michel otrzymał je jednocześnie i za to, że „przyczynił się” do powiększenia szeregów TS Wisła, gdyż od niedawna jest szczęśliwym ojcem... córeczki, która zasili w przyszłości kobiecą sekcję... koszykówki!
Gazeta Krakowska. 1961, nr 197 (21 VIII) nr 4118
Po przeciętnej grze Wisła zremisowała z Odrą 1:1
Pierwszoligowy mecz piłkarski Wisła-Odra zakończył się wynikiem remisowym 1:1 (1:0). Bramki zdobyli: dla Wisły: Miceusz w 29 min. gry, a dla Odry Gajda (głową) w 54 min. gry. Sędziował p. Budaj z Warszawy, widzów ok. 12 tysięcy
WISŁA: Karczewski, Kodak, Kawula, Budka, Michel, Zelman, Sykta, Miceusz, Kmiecik, Studnicki (Machowski), Lach.
ODRA: Kornek, Szczędzki, Breja, Wrzos (Prudło), Prudło (Blaut II), Blaut I, Stęplewski, Kleszcz, Gajda, Łuszczak, Bania.
Wczorajszy mecz, rozegrany podczas przenikliwego zimną, nie przypominał dobrej gry Wisły sprzed tygodnia w meczu z Ruchem. Obydwie drużyny grały raczej wolno, toteż do efektownych spięć podbramkowych dochodziło niezbyt często. Mimo to, już w pierwszych trzech minutach przy większym zdecydowaniu napastników Wisła mogła uzyskać prowadzenie. Najpierw w 2 miń. po akcji Kmiecik, Miceusz, Stadnicki, ten ostatni zamiast strzelać, podał do Sykty, który nie doszedł do piłki, a w minutę potem Miceusz miał świetną okazją do zdobycia bramki, ale rzucający mu się pod nogi Kornek w ostatniej chwili skierował piłkę obok słupka. Od tego momentu gra się wyrównuje i Odra zaczyna zagrażać bramce Karczewskiego. Szczególnie aktywny jest w ataku opolan Bania, na którego koledzy z drużyny kierują większość podań. Wreszcie w 29 min. Miceusz wypuszcza idealnie Syktę w uliczką i ten zdobyta prowadzenie dla Wisły.
Natychmiastowy kontratak Odry kończy się pięknym strzałem Gajdy, który Karczewski wyłapuje.
Po przerwie Wisła lekko przyspiesza grę, napad wypracowuje sobie parę dogodnych pozycji, ale bramki nie padają.
W 54 min. Odra zdobywa rzut rożny, piłkę dostaje na głowę nieobstawiony Gajda, który obok robinsonującego Karczewskiego posyła ją do siatki. Trzeba dodać, że parę sekund przedtem lekki strzał Gajdy Kawula wybił z linii bramkowej. Wisła miała jeszcze okazję do podwyższenia wyniku w 57 min., ale Kornek zdołał w ostatniej chwili utrzymać piłkę po groźnym strzale Kmiecika. Mimo usiłowań Wisły do końca zawodów wynik nie ulega już zmianie.
W drużynie gospodarzy dobrze grali wczoraj Kawula, Michę; i Miceusz. W Odrze, która wystąpiła bez Jarka, doskonale spisywał się bramkarz Kornek, Szczepański, w obronie stoper Brejza, Blaut I w pomocy oraz Gajda i Bania w ataku. Wynik remisowy jest zasłużony i nie krzywdzi żadnej z drużyn, mimo iż w drugiej połowie spotkania Wisła miała więcej z gry.
(J. S.)
