1962.03.11 Lechia Gdańsk - Wisła Kraków 2:1
Z Historia Wisły
| Lechia Gdańsk | 2:1 (2:0) | Wisła Kraków | 
| ||||||
| widzów: 12-15.000 | ||||||||||
| sędzia: Włodzimierz Storoniak z Katowic | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1962, nr 58 (9 III) nr 5183
WISŁA JEDZIE BEZ M. GRACZA?.
Wisłę oczekuje wyjazd Gdańska, gdzie zmierzy się z Lechią. W zasadzie skład nie ulegnie , większej zmianie w porównaniu do występu w Zielonej Górze. Największy kłopot z... trenerem; Mieczysław Gracz po powrocie z Zielonej Góry via Warszawa zjawił się na wtorkowym treningu z gorączką. Obecnie przebywa na przyspieszonej kuracji i lekarze nie tracą nadziei, że do niedzieli wydobrzeje.
Niemniej jego wyjazd z drużyną do Gdańska stoi pod dużym znakiem zapytania.
Jeśli chodzi o jedenastkę, to ostatnie sparringi wykazały dalszą poprawę szybkości u zawodników i lepsze zgranie. W bramce wystąpi Karczewski, w obronie Monica, Kawula i Budka, w pomocy — Michel i Zalman, w ataku, Machowski, Sykta, Kmiecik.
Echo Krakowa. 1962, nr 59 (10/11 III) nr 5184
Piłkarze Wisły przebywają już od rana w Gdańsku, gdzie zamieszkali w hotelu „Orbis”.
Wczoraj wieczorem na dworcu w Krakowie żegnała ich pokaźna grupa najzagorzalszych sympatyków. Zawodnicy tryskali zdrowiem i humorem. Tym bardziej, że wyjeżdżał z nimi trener M.
Gracz, który ostatnie kilka dni przeleżał w łóżku. Drużyna wystąpi przeciwko Lechii w następującym zestawieniu: Karczewski — Monica, Kawula, Budka — Michel, Zalman — Lach, rez. Machowski, Sykta, Kmiecik, Gajewski, Horba.
Echo Krakowa. 1962, nr 60 (12 III) nr 5185
Lechia —Wisła 2:1 LECHIA GDAŃSK—WISŁA 2:1 (2:0). Bramki zdobyli, dla zwycięzców — Charczuk w 7 i 30 min., dla pokonanych — Horba w 77 min. Sędziował p. Słotoniak z Katowic. Widzów ok. 15 tys.
LECHIA: Sztuka — Szyndler, Korynt, Wierzyński — Musiał, Nowicki — Wieczorkowski, Apolewicz, Charczuk, Frąckiewicz, Adamczyk.
WISŁA: Karczewski — Monica, Kawula, Budka — Michel, Zelman — Lach, Sykta, Kmiecik (Gajewski), Gajewski (Śmiałek), Horba.
Gospodarze uzyskali dwie bramki w pierwszej połowie gry, kiedy to wiślacy znajdowali się w generalnym natarciu i niemal nie schodzili z ich połowy boiska.
Tymczasem luźne krycie w wykonaniu pewnie grających zazwyczaj obrońców, okazało się słabe. Najlepszym tego dowodem fakt, że dwukrotnie po centrach skrzydłowych Charczuk przejął piłkę na głowę i zdobył kolejno 2 bramki Po zmianie stron gra się wyrównała, ale poprawnie spisujący się wiślacy mieli mniej okazji na zdobycie bramek. Dopiero w ostatnim kwadransie ruszyli z powrotem do natarcia. Zdobyli jednak zaledwie 1 bramkę z dalekiego strzału Horby. W tym okresie Lechia skomasowała całą drużynę na własnym przedpolu i nie dopuściła do straty obydwu punktów. W Lechii wyróżnili się: trójka obrońców oraz Charczuk i Apolewicz. u pokonanych: Michel, Lach, Sykta i Horba.
Echo Krakowa. 1962, nr 61 (13 III) nr 5186
Na 3 min. przed końcem meczu Lechia prowadziła z Wisłą 2:1. Wówczas Śmiałek zainicjował przebój i po minięciu kilku przeciwników znalazł się sam na sam ze Sztuką. Gdańskim kibicom zamarły serca, lecz wówczas — jak mówią naoczni świadkom wie — Korynt zdecydował się na ryzykowny faul. Kiedy wszyscy oczekiwali na gwizdek sędziego, dyktujący rzut karny przeciwko Lechii, jeden tylko sędzia p. Storoniak z Katowic przymknął oko na przewinienie stopera gospodarzy i gra potoczyła się dalej. Tak to względy dla jednych, bądź niechęć do drugich przyczyniają się czasem do spaczenia wyników. W konkretnym bowiem wypadku Wisła miała szanse na remis.
Gazeta Krakowska. 1962, nr 59 (10/11 III) nr 4288
Wisła wybiera się na Wybrzeże, aby w Gdańsku zmierzyć się z tamtejszą Lechią. „Czerwoni” posiadają bardzo silny i wyrównany zespół i są ponoć świetnie przygotowani do sezonu. Czy potwierdzą to na boisku w Gdańsku? Lechia jest znana z umiejętnej gry w defensywie i zawsze niełatwo daje się pozbawić punktów
Gazeta Krakowska. 1962, nr 60 (12 III) nr 4289
Inauguracja sezonu piłkarskiego nie wypadła w Krakowie pomyślnie. W sobotę Garbarnia zremisowała zaledwie z zespołem Szombierek, a w niedzielę Cracovia przegrała z mistrzem Polski Górnikiem Zabrze 1:4. Oba pojedynki nie nastrajają optymistycznie. Garbarnia i Cracovia nie wykazały dobrej formy. Zespól biało-czerwonych miał oczywiście cięższe zadanie niż drużyna z Ludwinowa. Gościć na swoim boisku mistrza Polski — to sprawa niebagatelna. Miody zespól gospodarzy sprostał rutyniarzom tylko w pierwszej połowie. Potem krakowianom nic się nie „kleiło”. Ślązacy rozgrywali mecz wybitnie pod swoje dyktando. Zmęczeni i zawiedzeni opuszczali boisko piłkarze i kibice. Trudno, trzeba umieć przegrywać. Może w innych pojedynkach będzie lepiej. Nie zachwyciła również Wisła. Czerwoni przegrali pojedynek z gdańską Lechią 1:2. Doniesienia mówią, że Krakowianie nie byli najlepsi i że nie mieli szczęścia. W sporcie decydują w dużej mierze te dwa czynniki. Przegrała swój pojedynek również tarnowska Unia. Wysoko, bo aż 1:4. Niewesołe mieli miny krakowscy kibice, którzy wyczekiwali przed budynkiem naszej redakcji na pierwsze wyniki.
Lechia—Wisła 2:1 (2:0)
Inaugurujący w Gdańsku sezon ligowy mecz tamtejszej Lechii z krakowską Wisłą zakończył się zwycięstwem gospodarzy 2:1 (2:0).
Już na wstępie trzeba stwierdzić, że zawody wczorajsze rozegrano w katastrofalnych warunkach, na boisku pokrytym kałużami, co uniemożliwiało oczywiście rozwinięcie normalnej gry. Na tak ciężkim terenie lepiej czuli się Lechici, zwrotniejsi i szybsi od wyższych wzrostem, cięższych obrońców krakowskich. Pomimo to Wisła — nie ustępująca technicznie ani kondycyjnie gospodarzom — przeważała przez całą pierwszą połowę gry. Groźniej atakowali jednak w tym okresie gdańszczanie, dla których obydwie bramki strzelił Charczuk („główkami”).
Po przerwie gra się nieco wyrównała i dopiero w tym okresie Horba dalekim, ładnym strzałem poprawia wynik na 1:2. Mimo porażki, Wisła zostawiła w Gdańsku dobre wrażenie i gdyby napastnicy krakowscy wykazali się lepszą dyspozycją strzałową, na pewno nie przegraliby wczorajszego meczu.
W Lechii najwyższe noty należą się Koryntowi, Apolewiczowi i Charczukowi, w Wiśle natomiast dobrze wypadł Lach i Kmiecik, a w ataku, okresami podobali się też Rudka i Kawula.
Sędziował p. Storoniak z Katowic.
Wisła: Karczewski, Monica, Kawula, Budka, Michel, Zelman, Lach, Sykta, Kmiecik (Śmiałek), Gajewski, Horba.
