1966.09.24 Górnik Zabrze - Wisła Kraków 2:1
Z Historia Wisły
| Górnik Zabrze | 2:1 (2:0) | Wisła Kraków | 
| ||||||
| widzów: ok. 6-10.000 | ||||||||||
| sędzia: Maśka z Wrocławia | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1966, nr 225 (24/25 IX) nr 6573
Regres formy piłkarze Wisły mają już chyba za sobą, ale nic jest to równoznaczne z wyśmienitą grą. A tu tymczasem czeka już dziś krakowian mecz w „jaskini lwa”. Górnik nie jest wprawdzie w mistrzowskiej formie, lecz powoli przychodzi do siebie, czego dowodem usadowienie się w bezpośrednim sąsiedztwie leadera — Zagłębia.
Wicemistrza stać chyba na przeciwstawienie się mistrzowi. Opinię tę opieramy na coraz lepszej postawie obrony, na dobrej kondycji całego zespołu. Tym niemniej wiślacy nie mogą sobie pozwolić na luksus otwartej, ofensywnej gry, lecz muszą całkowicie. zablokować dostęp do własnej bramki a niepokoić zabrzan jedynie wypadami w których jednak nie wolną, jak. podczas meczu z ŁKS, powierzyć kluczowej roli Stadnickiemu. Tylko Skupnik i Sykta zdolni są sforsować szybkością obronę gospodarzy a dopiero do t wykończenia akcji mogą się włączyć Gach i. Stadnicki.
Echo Krakowa. 1966, nr 226 (26 IX) nr 6574
Nikła porażka Wisły z mistrzem Polski
GÓRNIK ZABRZE — WISŁA KRAKÓW 2:1
Bramki zdobyli, dla gospodarzy — Lubański w 12 i 28 min., dla gości — Studnicki w 80 min. gry Sędziował p. Maśka z Wrocławia — słabo. Widzów ok. 6 tys.
GÓRNIK: Kostka, Gwozdek, Oślizło, Strączek, Kuchta, Szołtysik, Wilczek, Pol, (Kowalski), Lubański, Musiałek, Czok.
WISŁA: Karczewski, Monica, Kawula, Polak, Kotlarczyk, Wójcik, Sykta, Gach, Herod, Studnicki, Skupnik (Lendzion).
Piłkarze mistrza Polski rozpoczęli mecz z dużym rozmachem.
Ataki ich sunęły falowo na bramkę krakowską i wszystko wskazywało na to, że wicemistrz wróci do Krakowa z pokaźnym bagażem goli. W 12 min. Pol wyśmienicie wystawił piłkę Lubańskiemu, który silnym strzałem uzyskał prowadzenie. W 26 min. W podobnej sytuacji, ten sam zawodnik podwyższa wynik na 2:9. Ale w miarę upływu czasu gra się wyrównuje. Goście coraz częściej niepokoją przedpole bramki Kostki, ale poczynają sobie tak, jakby nie wierzyli w możliwość zmuszenia go do kapitulacji. Egzekwują nawet pod rząd 3 rogi, ale bez rezultatu. Natomiast ofensywne poczynania górników są groźne, bowiem Lubański i Musiałek są „naładowani” energią i w każdą akcję wkraczają na dużej szybkości i strzelają jak z katapulty, na szczęście dla wiślaków w większości niecelnie.
Po przerwie znów początkowo gra toczy się pod bramką gości.
Ale po paru minutach gospodarze słabną i do głosu dochodzą krakowianie. Nadal boją się jednak zdecydowanie wkroczyć w akcję i silnie strzelić. Dopiero w „ min. Studnicki próbuje iść na przebój i kiedy składa się do strzału, zostaje brutalnie popchnięty rękami przez Kuchutę.
Karny! Nie, sędzia ani myśl, przerywać gry. To istotne przeoczenie arbitra Jakby zmobilizowało wiślaków do nieco energiczniejszej postawy. W 70 min. Kotlarczyk wyręczą napastników i silnie strzela, a piłka trafia w poprzeczkę.
W 80 min. pada wreszcie bramka dla Wisły, jej autorem jest Studnicki, który po otrzymaniu podania od Sykty pędzi na bramkę i celnie strzela w momencie gdy Kostka próbuje wybiec. Teraz dopiero goście uwierzyli, że mogą uratować 1 punkt. Niestety za późno, bo czasu jest już mało i zabrzanie przezornie ściągają pod własną bramkę posiłki.
(J. F.) PS. Warto odnotować, te po meczu do szatni wiślaków zawitał prezes Cracovii J. Antoniaczak, który serdecznie gratulował zawodnikom ambitnej postawy i nikłej porażki z mistrzem Polski na jego boisku.
Gazeta Krakowska. 1966, nr 227 (24/25 IX) nr 5784
Od meczu do meczu — oto hasło tego tygodnia. Piłkarze I i II ligi walczą z przerwami tylko parodniowymi. Dziś na stadionie w Zabrzu mistrz Polski Górnik grać będzie z zespołem wicemistrza Wisłą. Ostatnie dwa zwycięstwa krakowian nad Pogonią i ŁKS świadczą o powrocie do zeszłorocznej formy. Zabrzanie stanowią co prawda bardzo surowego egzaminatora. Jeśli jednak defensywa krakowian stanie na wysokości zadania, jeśli przywiązany do niej przymiotnik „żelaznej” okaże się prawdziwy — może doczekamy się przyjemnej wiadomości z Zabrza
Gazeta Krakowska. 1966, nr 228 (26 IX) nr 5785
Tylko trzy punkty na dziesięć możliwych zdobyli piłkarze krakowscy w ostatniej kolejce spotkań I i II ligi.
Obie drużyny ekstraklasy: Cracovia i Wisła doznały porażek. Nie spodziewaliśmy się przywiezienia przez Wisłę punktów do Krakowa w spotkaniu z mistrzem Polski w Zabrzu. Chociaż niewiele brakowało do wyniku remisowego..
W Zabrzu mógł być remis...
Górnik — Wisła 2:1 (2:0)
Niełaskawy był arbiter z Wrocławia p. Maska dla zespołu krakowskiego w spotkaniu I ligi piłki nożnej w Zabrzu Górnik — Wisła.
Mistrz Polski był o krok od utraty punktu. W 61 min. Stadnicki miał idealną okazję do zdobycia bramki, został jednak popchnięty przez obrońcę Górnika, upadł na ziemię i tak zostały w sposób bynajmniej nie fair zamiary Stadnickiego. Sędzia nie zareagował i nie przerwał gry... Spotkanie mistrza Polski Górnika z wicemistrzem — Wisłą zakończyło się nieznacznym zwycięstwem gospodarzy 2:1 (2:0). Obie bramki górnicy zdobyli w pierwszej połowie ze strzałów Lubańskiego w 12 i 26 min. Bramkę dla Wisły uzyskał w 80 min. Studnicki z podania Sykty. W drugiej połowie gry przeważali krakowianie, silny strzał Kotlarczyka trafił jednak w poprzeczkę, celny strzał Gacha wyłapał Gomola.
Z przebiegu gry krakowianie zasłużyli na remis.
WISŁA: Karczewski, Monica. Kawula, Polak, Kotlarczyk, Wójcik, Sykta, Gach, Stadnicki, Herod, Skupnik (Lendzion).
