1968.08.31 Ruch Chorzów - Wisła Kraków 4:1
Z Historia Wisły
| Ruch Chorzów | 4:1 (2:1) | Wisła Kraków | 
| ||||||
| widzów: 12-15.000 | ||||||||||
| sędzia: Marian Środecki z Wrocławia | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1968, nr 205 (31 VIII) nr 7164
Jedenastka krakowskiej Wisły wyjechała dziś rano do Chorzowa, gdzie przyjdzie jej grać z mistrzem Polski na jego własnym boisku. Ruch jest ponoć bez formy, bo w 3 spotkaniach zdołał zdobyć zaledwie 1 punkt, a Wisłę niektórzy oceniają bardzo wysoko. Rzeczywiście krakowianie w ostatnim spotkaniu z Odrą zaprezentowali się z jak najlepszej strony, ale czy nie był to sporadyczny wyskok formy? Przekonamy się o tym właśnie na tle mistrza Polski.
Podopieczni trenera Gracza chcąc pokusić się o niespodziankę winni nie tylko zaszachować lotny atak gospodarzy, lecz muszą grać szybko i zdecydowanie w ataku. Tylko wówczas zdolni są. powiększyć swój dorobek punktowy.
Echo Krakowa. 1968, nr 206 (2 IX) nr 7165
RUCH CHORZÓW — WISŁA 4:1 (2:1). Bramki zdobyli, dla zwycięzców — Biernacki 2, oraz Bula i Faber 1, dla pokonanych — Kawula z rzutu wolnego. Sędziował p. Środecki z Wrocławia. Widzów ok. 15 tys. WISŁA: Gonet — Monica, Kawula. Wójcik, Musiał— Polak, Obarzanowski (Adamus), Sputo — Lendzion, Hausner, Skupnik.
Ci, którzy po „fajerwerku” w wydaniu wiślaków podczas meczu z Odrą śnili o zwycięstwie krakowian nad Ruchem, doznali zawodu.
Mistrz Polski zagrał poprawnie i to wystarczyło, aby odniósł pewne zwycięstwo nad Wisłą, którą grała na swym normalnym poziomie. Normalnym, to znaczy iż* niemrawe poczynania szczególnie napastników nie były w stanie poważnie zagrozić przeciwnikowi.
Wprawdzie początek nie zapowiadał wysokie porażki, bo po zdobyciu prowadzenia przez Bulę goście wyrównali, ale nie w wyniku jakiejś groźnej kontrakcji, lecz w efekcie „atomowego” strzału Kawuli z rzutu wolnego. Gospodarze przed przerwą powtórnie uzyskali prowadzenie, aby po zmianie stron w ciągu 50 sekund (61 min. gry) zdobyć dalsze dwie bramki (Faber i Biernacki) i ustalić wynik na 4:1. (F)
Echo Krakowa. 1968, nr 207 (3 IX) nr 7166
Niezbyt udany występ miał sędzia p. Środecki z Wrocławia w Chorzowie podczas meczu Ruch — Wisła. Zbytnia tolerancja sprawiła, że chwilami zawodnicy obydwu drużyn prześcigali się w złośliwych faulach. Nas smuci szczególnie niezbyt sportowa postawa Polaka, któremu należałoby wreszcie wytłumaczyć, że zbyt ostra gra do niczego dobrego nie prowadzi.
Gazeta Krakowska. 1968, nr 206 (30 VIII) nr 6383
W sobotę, 31 bm. red. Witold Zakulski przeprowadzi transmisję radiową z Chorzowa z meczu I ligi piłki nożnej Ruch Chorzów — Wisła. Początek transmisji godz. 16.30 na fali ultrakrótkiej 68,75 MHz.
Gazeta Krakowska. 1968, nr 208 (2 IX) nr 6385
Ruch—Wisła 4:1
Tylko w pierwszej połowie spotkania I ligi piłki nożnej Ruch Chorzów—Wisła krakowianie dotrzymywali kroku zespołowi mistrza Polski. Przy stanie 2:1 dla Ruchu w 61 min.
chorzowianie zdobywają dwie bramki i to załamuje drużynę krakowską. Słabo zagrał atak Wisły, jedynie Skupnik wykazywał najwięcej inicjatywy ofensywnej.
Wspaniałą bramkę dla Wisły uzyskał z rzutu wolnego Kawula. Mecz wygrał Ruch 4:1 (2:1) zdobywając bramki przez Maszczyka 2 oraz Bulę i Fabera.
WISŁA: Gonet, Monica, Wójcik, Musiał, Kawula, Polak, Obarzanowski (Adamus), Lendzion, Hausner, Sputo, Skupnik.
