1969.08.24 Wisła Kraków - GKS Katowice 1:0
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 1:0 (0:0) | GKS Katowice | 
| ||||||
| widzów: ok. 15.000 | ||||||||||
| sędzia: Stec | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Grafika:1969.08.24 Wisła Kraków - GKS Katowice.jpg|thumb|300px|right|Fragment meczu]]
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1969, nr 197 (23/24 VIII) nr 7462
POKAŹNEJ PORCJI EMOCJI I MAMY PRAWO OCZEKIWAĆ, IŻ NIE ZABRAKNIE ICH TAKŻE W NADCHODZĄCYCH MECZACH. TYM BARDZIE!, ŻE.
NAJBLIŻSZA KOLEJKA ZAPOWIADA Się DOSC ATRAKCYJNIE, SZCZEGÓLNIE DLA DUETU KRAKOWSKIEGO.
Wiślacy po zadowalającej grze i zdobyciu punktu w Sosnowcu otrzymali dobrą prasę. Hausner wytypowany nawet został do najlepszej jedenastki — „Przeglądu Sportowego” i „Trybuny Robotniczej”.— Nic więc dziwnego, że niedzielny mecz w Krakowie Wisła —GKS Katowice zapowiada się wręcz sensacyjnie.
Goście przyjeżdżają opromienieni zwycięstwem nad Górnikiem Zabrze i po remisie z mistrzem Polski — Legią. Ewentualne zwycięstwo nad nimi nie tylko umożliwi krakowianom utrzymać się w czołówce, ale potwierdzi ich wysokie aspiracje.
Nie przyjdzie ono jednak tak łatwo.
Katowiczanie grają bardzo szybko w ataku i krótko kryją w obronie, co do niedawna niezbyt odpowiadało chłopcom „białej gwiazdy”. Szczególnie ważne, jak spisze się krakowski atak. Jeśli Hausner ma rzeczywiście ochotę wrócić do reprezentacji Polski, to winien i przed Własną widownią pokarać co potrafi! Wówczas przy dobrej grze Skupnika nie będzie się tak odczuwać braku w zespole kontuzjowanego Adamusa? Ale nie tylko, od postawy ataku wiślaków uzależnione są losy tego meczu. Dużo lepiej, niż przed tygodniem musi zagrać druga linia, a obrona winna w zarodku paraliżować poczynania lotnych napastników przeciwnika.
Echo Krakowa. 1969, nr 198 (25 VIII) nr 7463
Koncertowa gra piłkarzy Wisły i zwycięstwo nad GKS-em Katowice
WISŁA KRAKÓW — GKS KATOWICE 1:0 (0:0). Jedyną bramkę zdobył Lendzion w 46 min. gry. Sędziował słabo p, Stec z Lublina. Widzów ok. 15 tys.
WISŁA: Stroniarz, Szymanowski, Wójcik, Musiał, Kawula, Kotlarczyk, Hausner, Polak, Lendzion, Krawczyk, Skupnik.
GKS: Czaja, Anczok, Wraży, Geszlecht, Łysko, Glick, Zuzok (Olsza), Strzelczyk (Gasz), Pluta, Szmidt, Rother.
Mieliśmy dobrego „nosa”, że mecz Wisły z GKS-em winien być interesującymi widowiskiem.
Rzeczywiście, był to chwilami wręcz porywający mecz, w którym oglądaliśmy multum szybkich, pomysłowych akcji. Trzeba na wstępie stwierdzić, że ton wydarzeniom nadawali wiślacy, chociaż wszystkie kontrakcje katowiczan były nadzwyczaj efektowne i... groźne. Dla sympatyków „białej gwiazdy” wszystkie poczynania pupilów były zaskoczeniem. Szybkość przeprowadzanych akcji, ich pomysłowość, a przede wszystkim energia do końca meczu.. W tym doskonale funkcjonującym mechanizmie tylko sporadycznie uwidaczniały się Jakieś drobne zgrzyty, chociaż część sympatyków — Jak zwykle narzekała, że za mało było bramek. — Rzeczywiście, z przebiegu i sytuacji podbramkowych, krakowianie winni wygrać z GKS-em co najmniej różnicą 3 bramek. Ale cieszmy się ze stylu gry a na skuteczność może się doczekamy! Należy pozytywnie ocenić też poczynania gości, którzy swą postawą na tle wiślaków, udowodnili, że ich zwycięstwo nad Górnikiem 1 remis z Legią nie były przypadkiem. Grali szybko i w każdej nadarzającej się Sytuacji silnie strzelali. Przeholowali tylko w twardości-i w 3 wypadkach, dwukrotnie przed przerwą i raz po zmianie stron ich przewinienia kwalifikowały się do podyktowania jedenastki. Arbiter nie dostrzegł również zagrania ręką Wójcika obok bocznej linii pola karnego (w 44 min. meczu).
Opisu wszystkich akcji, szczególnie pod bramkom GKS-u nie zmieścilibyśmy na całej kolumnie. ograniczymy się do najciekawszych. W 112 min. piłka ugrzęzła kolejno w jednej I w drugiej bramce, ale z pozycji spalonych. W 12 min. rewelacyjnie grający wczoraj Hausner strzela w słupek. W 21. min. Kotlarczyk z bliska kieruje piłkę obok słupka po podaniu Lendziona. W chwilę później Skupnik raz strzela w bramkarza a drugi raz pudłuje. Pierwszy wypad gości i po strzale Glicka piłka trafia W składanie słupka z poprzeczką.
W 43 min. po zagraniu Hausnera, Skupnik zwleka z oddaniem strzału. Zaczyna padać deszcz i w 46 min. Polak decyduje się na strzał z daleka. Mokrą piłkę wypuszcza z rąk, Czaja a nadbiegający / Lendzion lokuje piłkę w siatce.
1:0 dla Wisły! Teraz dwukrotnie goście marnują dogodne pozycje na wyrównanie (poprzeczka i udana akcja Szymanowskiego). W 74 min. po Strzale Musiała piłką Odbija się od słupka a Hausnerowi zabrakło pół kroku, aby skierować ją do pustej bramki. W 79 min. Anczok bije pięścią Lendziona, którym pada na murawę. W 84 min. Polak mija 3 przeciwników, lecz piłka schodzi mu z nogi 1 o centymetry mija cel a w 88 min. Wraży taranuję Lendziona, który po rajdzie Hausnera znajduje się w doskonałej pozycji strzałowej w obrębie pola karnego.
Wszystkim wiślakom duże brawa za rozegranie koncertowej partii w której najlepszym na boisku był Hausner. W GKS-sie najlepsi: Czaja, Wraży, Łysko, Pluta i Rother.
\
Echo Krakowa. 1969, nr 199 (26 VIII) nr 7464
Utarło się jakże niesłuszne powiedzenie, że przegrywa — grał źle, lub zawiódł. Tymczasem piłkarze GKS-u ani nie grali źle ani nie zawiedli. Po prostu trafili na doskonale dysponowanych wiślaków i po nieustępliwej walce musieli uznać wyższość przeciwnika.
PZPN czyni wysiłki, aby sędziowanie spotkań było coraz lepsze.
Tymczasem coraz częściej obserwujemy gafy arbitrów. Szczególnie jaskrawy przykład nieudolności mieliśmy podczas meczu Wisły z GKS-em. Arbiter pozwalał obrońcom pchać napastników, kopać ich i odpychać rękami. Nie dostrzegał nawet za2 prania ręką. Ciekawe jak go oceni kwalifikator, jakie sankcje wyciągnie z kwalifikant PZPN?
Z satysfakcją obserwowaliśmy grę Hausnera, który w meczu z GKS-em Udowodnił, że jeśli chce i ma odpowiedni zasób sił, to gra... jak z nut. Zresztą i pozostali napastnicy Wisły pokazali się z jak najlepszej strony
Dwóch wiślaków w jedenastce „PS”
OD PEWNEGO czasu Redakcja „Przegląd Sportowy” typuję najlepszą jedenastkę piłkarską, po każdej serii rozgrywek. W aktualnej, proponowanej przez „PS” jedenastce znalazło się dwóch piłkarzy „białej gwiazdy”: obrońca — Musiał i napastnik — Hausner
Gazeta Krakowska. 1969, nr 200 (23/24 VIII) nr 6686
Jeszcze kibice piłkarscy nie zdołali ochłonąć po środowych spotkaniach, a już w nadchodzącą sobotę i niedzielę czeka ich nowa porcja piłkarskich emocji. W I lidze do najciekawszych spotkań zaliczyć należy pojedynki Górnika Zabrze z Warszawa, gdzie padnie wiedź czy regres formy, przechodził Górnik jest już poza nimi. Drugi pojedynek, który leży w centrum zainteresowania, to mecz chorzowskiego Ruchu z liderem tabeli Pogonią Szczecin. Jak wiadomo obie drużyny mają jednakową ilość zdobytych punktów, a zwycięski zespół przewodzić będzie mistrzowskiej tabeli. Nas interesują spotkania drużyn krakowskich. Wisła gra w niedzielę przed własną publicznością (godz. 16.30) z GKS Katowice. Wierzymy, że forma zespołu krakowskiego jest ustabilizowana, świadczą o tym rezultaty uzyskane w ostatnich pojedynkach. Na pewno gospodarze nie zmarnują okazji, by powiększyć swe konto punktowe. Zespół śląski to drużyna twarda, bojowa, lecz umiejętnościami ustępuje krakowskiej Wiśle. Czekamy więc na dobrą grę zespołu „białej gwiazdy” i na zwycięstwo.
Gazeta Krakowska. 1969, nr 201 (25 VIII) nr 6687
Po czterech kolejkach ekstraklasy piłkarskiej renomowany zespół Górnika Zabrze znajduje się na 10 miejscu, mając taki sam dorobek punktowy jak i beniaminek Cracovia.
Na czele tabeli utrzymał się Ruch Chorzów mając tylko jeden punkt przewagi nad Legią i... Wisłą. Zespół „białej gwiazdy” demonstruje ładną szybką i skuteczną grę, stąd tak wysoka lokata. Nadal traci punkty Stal Rzeszów, kibice tej drużyny nie mają łatwego życia.
Hausner w reprezentacyjnej formie
WISŁA -GKS 1:0 (0:0)
W reprezentacyjnej formie znajduje się prawoskrzydłowy „jedenastki” Wisły Krzysztof Hausner. Jego kapitalne rajdy we wczorajszym spotkaniu I ligi piłki nożnej Wisła — GKS Katowice wywołały oklaski widowni. Hausner wypracował kilka dogodnych sytuacji strzałowych swym kolegom, był motorem akcji ofensywnych. Nie potrafił jednak wpisać się na listę strzelców mając nawet w 74 min. doskonałą okazję do zdobycia bramki.
Po strzale Musiała piłka odbiła się od słupka i trafiła pod nogi Hausnera a ten strzelił obok bramki. Podobne sytuacje zmarnowali zresztą w pierwszej połowie gry Kotlarczyk, Lendzion i Skupnik. Ten ostatni dzielnie sekundował w ataku Hausnerowi.
Drużyna katowicka zawiodła. Przecież GKS pokonał Górnika Zabrze, przecież w jej szeregach występuje trzech aktualnych członków kadry narodowej — Wraży, Rother i Szmidt. A jednak ton grze nadawała ambitnie grająca drużyna krakowska. Gdyby nie pech i szereg niezrozumiałych decyzji arbitra p. Steca z Lublina — zwycięstwo Wisły byłoby okazalsze i jak najbardziej zasłużone.
Jedyna bramka spotkania padła w 46 minucie gry. Polak zdecydował się na daleki strzał. Śliska piłka wypadła z rąk bramkarza GKS Czaji, nadbiegający Lendzion nie miał żadnej trudności w ulokowaniu piłki w siatce.
Dwukrotnie Studnicki i Lendzion byli faulowani na polu karnym — sędzia nie odgwizdał jednak „jedenastek”.
Umilkła na chwilę widownia gdy w 66 min. po niefortunnym wybiegu Stroniarza Rother strzelił do pustej bramki i obrońca Szymanowski wybił piłkę nogą z linii bramkowej.
Ten młody obrońca ma zadatki na rasowego defensora.
W końcowej fazie spotkania krakowianie okresami oblegali bramkę Czaji, piłkarze katowiccy inicjowali tylko wypady. Wynik 1:0 (0:0) dla Wisły nie uległ zmianie. Z przebiegu gry i z sytuacji podbramkowych bardziej odpowiadałoby rzeczywistości zwycięstwo Wisły w stosunku 4:1.
WISŁA: Stroniarz, Szymanowski, Wójcik, Kawula, Musiał, Kotlarczyk, Hausner, Polak, Lendzion, Krawczyk, Skupnik.
Widzów około 15 tys.
