1972.05.14 Gwardia Warszawa - Wisła Kraków 3:0
Z Historia Wisły
Gwardia Warszawa | 3:0 (1:0) | Wisła Kraków | ||||||||
widzów: 3.000-5.000 | ||||||||||
sędzia: Piotrowicz z Katowic | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1972, nr 112 (13/14 V) nr 8294
Bardzo trudne zadanie oczekuje piłkarzy Wisły, którym przyjdzie grać w stolicy z federacyjnymi konkurentami — Gwardią. Warszawiacy spisują się w rozgrywkach bardzo dobrze, odnieśli szereg wartościowych i nawet sensacyjnych zwycięstw nad czołowymi zespołami I ligi, do meczu z krakowską jedenastką staną więc w roli faworytów. Tym bardziej, że wiślacy nie bardzo potrafią walczyć ze swymi rywalami, jesienny mecz tych dwóch drużyn rozegrany w Krakowie zakończył sią bowiem porażką krakowian 0:2.
A do stolicy wiślacy wyjechali bez swych utalentowanych juniorów — Płonki, Garleja i Kapki, którzy udali sią z reprezentacją na. turniej UEFA do Hiszpanii.
Będzie więc trudno walczyć w stolicy i remis byłby dużym sukcesem podopiecznych M. Kurdziela.
Echo Krakowa. 1972, nr 113 (15 V) nr 8285
Nie udał się rewanż
GWARDIA—WISŁA 3:0 (1:0). — Bramki strzelili: Szymczak 2 i Sroka. Sędziował p. Piotrowicz z Katowic. Widzów ok. 4000.
Niewielu widzów oglądało wysokie zwycięstwo gwardzistów nad krakowską Wisłą/ Brzydka pogoda spowodowała, że na trybunach zjawiło się zaledwie 4 tys. kibiców, którzy oglądali widowisko na bardzo przeciętnym poziomie.
Krakowianie nie potrafili zrewanżować się swym zrzeszeniowym konkurentom za jesienną porażkę ,0:2 w. Krakowie i stracili dalsze trzy bramki, przy słabej grze defensywy wiślackiej, która zwykle była mocną stroną drużyny „białej gwiazdy”. Piłkarze Wisły grali wprawdzie ambitnie, ale akcjom, ich brakło rozmachu, a ponadto defensorzy interweniowali bardzo niepewnie.
Gazeta Krakowska. 1972, nr 113 (13/14 V) nr 7528
Po czarni międzypaństwowymi z Bułgarią i Szwajcarią piłkarze ekstraklasy wracają znów na boisko. Krakowska „Wisła” mecz XVII rundy rozegra w Warszawie z tamtejszą „Gwardią”. Nie będzie to pojedynek dla krakowian łatwy ale spodziewać się należy, że po dobrym futbolu, jaki zademonstrowali nam piłkarze Białej Gwiazdy w meczu z Szombierkami, przywiozą oni z Warszawy przynajmniej jeden punkt
Gazeta Krakowska. 1972, nr 114 (15 V) nr 7529
W kolejnych spotkaniach piłkarskich o mistrzostwo I i II ligi odnotowaliśmy kolejne niespodzianki. Zaliczyć do nich należy remisowe rezultaty Zagłębia Sosnowiec z Polonią Bytom oraz Zagłębia Wałbrzych z Górnikiem Zabrze. W tej sytuacji skorzystał z podziału punktów Ruch, który po zwycięstwie nad Stalą objął ponownie przodownictwo w tabeli.
Nie powiodło się piłkarzom Wisły. Doznali oni porażki w Warszawie z Gwardią 0:3 a według relacji porażka ta mogła być jeszcze wyższa.
Piłkarze Gwardii Warszawa pokonali w meczu I ligi zespół krakowskiej Wisły 3:0 (1:0). Bramki zdobyli: Szymczak—2 (w 25 i 64 min.) oraz Sroka w 56 min.
4.000.
Niepewna pogoda że na mecz Gwardii było tylko ok. 4000 widzów. Mecz nie stał na zbyt wysokim poziomie, a zwycięstwo gwardzistów mogło być o 2—3 bramki wyższe, w pierwszej połowie napastnicy zespołu warszawskiego nie wykorzystali kilku dogodnych sytuacji do zdobycia bramek i tylko raz Szymczak, zresztą najlepszy napastnik gospodarzy, celnym strzałem zmusił do kapitulacji bramkarza Wisły.
Po przerwie nadal stroną dyktującą tempo i przebieg gry była Gwardia. W 56 min. Sroka wykorzystał nieporozumienie formacji obronnych Wisły, oraz niezdecydowanie bramkarza i bez trudu uzyskał drugą bramkę. Trzecią i ostatnią bramkę zdobył Szymczak bardzo ładnym strzałem z rzutu wolnego z odległości ok. 18 metrów.
Jeszcze dwukrotnie napastnicy Gwardii zaprzepaścili „murowane” sytuacje. W 67 min. Biernacki i w minutę później Polakow nie trafili do bramki z bliskiej odległości.
Wisła, mimo przeprowadzenia zmiany (trener zdjął z boiska rep. Polski Polaka) i dużej ambicji nie potrafiła uzyskać nawet honorowej bramki.
WISŁA: Gonet, Szymanowski, Wójcik, Musiał, Kotlarczyk, Polak (od 66 min. Krawczyk), Len- I dzion, Studnicki, Kmiecik, Sarnat, i Skupnik