1972.10.08 Zagłębie Sosnowiec - Wisła Kraków 2:0
Z Historia Wisły
| Zagłębie Sosnowiec | 2:0 (0:0) | Wisła Kraków | 
| ||||||
| widzów: ok. 3-5.000 | ||||||||||
| sędzia: Adam Szura z Wrocławia | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1972, nr 236 (7/8 X) nr 8418
Z meczu Zagłębie — Wisła krakowska rozgłośnia PR nada transmisję na UKF o częstotliwości 68,75 MhZ. Początek o godz. 10.30.
Sprawozdawcą będzie red. W. Zakulski.
Echo Krakowa. 1972, nr 236 (7/8 X) nr 8418
Piłkarze ekstraklasy pełnym frontem kontynuują mistrzowskie boje. Już dawno nie obserwowaliśmy na półmetku jesiennych rozgrywek takich niespodzianek. Bo wystarczy rzucić okiem na pozycje mistrza Polski — Górnika czy etatowego od lat kandydata do pierwszej pozycji — Legii, aby przetrzeć ze zdziwieniem oczy.
Jak to możliwe, aby zabrzanie „tułali się“ na dnie tabeli? A czy lokata wiślaków nie jest niespodzianką dla tych, którzy po trzech kolejkach rozgrywek pragnęli wierzyć, że rozpoczyna się nowy, lepszy okres dla „Białej Gwiazdy”.
Na szczęście po ostatniej serii porażek, wiślacy zdołali wywieźć jeden punkt z Warszawy, dzięki któremu awansowali z 9 na 8 miejsce. Jeśli jeszcze, odzyskali zaufanie we własne siły, to nadchodzący, niedzielny mecz w Sosnowcu przeciwko Zagłębiu może przynieść niespodziankę w postaci dalszego powiększenia konta punktowego krakowian.
Wisła z reguły rozgrywa dobre partie na Stadionie Ludowym. Nawet w okresie, kiedy zdecydowanym faworytem byli gospodarze, nie potrafili inkasować kompletu punktów. Obrona wiślaków najprawdopodobniej już z A. Szymanowskim, jest w stanie zastopować atak Zagłębia, w którym główną rolę odgrywa Jarosik.t Natomiast linie obronne sosnowiczan nie stanowią obecnie monolit i wystarczy, aby Kmiecik z Sarmatem przyspieszyli grę, a można będzie pokusić się o zdobycie bramek. Wydaje. się nam, że w meczu tym „języczkiem u wagi” będzie postawa środkowych linii.
Jeśli więc Lendzion wespół z Polakiem i Studnickim staną na wysokości zadania, to możemy być świadkami kolejnego marszu „Białej Gwiazdy” ku górze tabeli
Echo Krakowa. 1972, nr 237 (9 X) nr 8419
WCZORAJ na Stadionie Ludowym w Sosnowcu piłkarze Zagłębia odnieśli szczęśliwe zwycięstwo nad krakowską Wisłą 2:0 (0:0). Bramki zdobył Kowalczyk w 57 i 75. min. gry. Sędziował słabo p. Szura z Wrocławia.
Widzów ok. 3 tys.
ZAGŁĘBIE: Patola — Leszczyński, Zawadzki, Szmidt, Rudy — Lula (od 46 min. Seweryn), Bazan, Pielok (od 64 min. Kaczewski) — Ambroży, Jarosik, Kowalczyk.
WISŁA: Sikorski Polak, Wójcik, Płonka, Musiał — Maculewicz (od 74 min. Garlej), Lendzion, Studnicki — Kmiecik, Sarnat, Skupnik (od 46 min. Kapka).
Garstka sympatyków „Białej Gwiazdy” długo będzie pamiętać ten męcz a szczególnie jego pierwsze 45 min., ponieważ właśnie wówczas krakowianie mieli wielką szansę rozstrzygnąć go na swoją korzyść. Niestety, napastnicy. .zwlekali z oddaniem strzału, strzelali niecelnie a wreszcie bramkarz gospodarzy — Patoła właśnie w tę niedzielę bronił jak w transie. Z opinią tą zgodził się zresztą i opiekun sosnowiczan, trener — A. Brzeżańczyk, jak i selekcjoner PZPN — K. Górski. Natomiast. obydwaj wyrazili zdziwienie, że w jedenastce Wisły nie wystąpił A. Szymanowski. Dodajmy, że jechał on do Sosnowca z postanowieniem, iż będzie grał, ale Polak miał grać w drugiej linii a tak to musiał grać, na obronie, a w pomocy musiał wystąpić Studnicki, chociaż po twardej walce przeciwko Legii nabawił się krwiaka na mięśniu czworogłowym.
Mimo osłabionego składu krakowianie zepchnęli gospodarzy do obrony, którzy tylko sporadycznie decydowali się na kontrataki. Niestety, z dużej przewagi i licznych okazji do zdobycia bramki niewiele krakowianom przyszło. Tym bardziej, że arbiter nieprzychylnym okiem patrzył na chłopców z „Białą Gwiazdą”, a Musiałowi odgwizdał każdą starcie z przeciwnikiem, choć często właśnie krakowianin był. poszkodowany. Mało tego, właśnie za taki jeden urojony faul otrzymał Musiał „żółtą kartkę”. Aby jednak przelać kielich goryczy p. Szura przymknął oko na nieczyste zagranie Zawadzkiego, kiedy Maculewicz na ok. 5 m. przed Patolą szykował się do oddania strzału.
Niezrażeni krakowianie nawet po przerwie nadal atakowali, ale już z mniejszym animuszem. Tymczasem w 57 min, Seweryn zapędził się w okolicę rogu boiska, skąd Skierował piłkę na pole karne a tam trzech krakowian patrzyło jak Kowalczyk złożył się do strzału i skierował piłkę w róg bramki. 1:0 uskrzydliło, gospodarzy i w niespełna 20 min. później ten sam zawodnik ustalił wynik na 2:0. Kilka szybszych kontrataków Wisły nie przyniosło już zmiany wyniku.
J. FRANDOFERT
