1975.08.10 Wisła Kraków - Zagłębie Sosnowiec 1:0
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 1:0 (1:0) | Zagłębie Sosnowiec | 
| ||||||
| widzów: ok. 20.000-25.000 | ||||||||||
| sędzia: Józef Różyński z Warszawy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1975, nr 172 (8/10 VIII) nr 9267
Natomiast cieszy postawa „Białej Gwiazdy”, która po nagłej zmianie trenera nie doznała wstrząsu i po wywalczeniu punktu w Mielcu, w kolejnym pojedynku, przed własną widownią, wyraźnie pokonała ROW.
Nie mamy wprawdzie powodów do zachwytów, gdyż wiślacy nie wykazali jakichś nadspodziewanych walorów, jednak w postawie ich było coś co nastraja optymizmem! Z dużą łatwością poczynali sobie w środę Kmiecik, Kusto, Kapka i Gonet. Wysoką formę zaprezentował A. Szymanowski. Gdyby jeszcze skrystalizowała się druga linia krakowian, moglibyśmy z optymizmem patrzeć na nadchodzące rozgrywki. Swoboda w operowaniu piłką jaką zaobserwowaliśmy u Kmiecika, czy Kusty imponuje, choć brak tym zawodnikom jeszcze pewności w wykańczaniu akcji, jak choćby w 9 i W 57 min. kiedy zawodnik z nr 11 na wiślackiej koszulce najpierw znalazł się o 3 kroki od bramki ROW-u i nie trafił w piłkę a następnie dał się nabrać, na zwód Golli. Natomiast Kmiecik w 69 min. był „oko w oko” z Pelczarem i zasygnalizował słaby strzał, po którym bramkarz zdołał jeszcze wybić piłkę w pole.
Teraz czeka Wisłę kolejny mecz przed własną. widownią i to z Zagłębiem, które świetnie poczynało sobie w Pucharze Lata a na inaugurację swych występów w ekstraklasie wywalczyło 1 pkt. na wicemistrzu Polski. Dodajmy, że sosnowiczanie otrzymali dobrą prasę i w zasadzie Stal może mówić o szczęściu, że nie" zostawiła obydwu punktów nad Brynicą. W Sosnowcu czują respekt przed „Biała Gwiazdą” i zastanawiają się, czy wartki hurt Wisły nie porwie armady Zagłębia? Ale i w grodzie podwawelskimi mecz z sosnowiczanami i uważa się za trudny egzamin gospodarzy! Siła gości leży głównie w dużej szybkości poczynań i pytaniem numer 1 jest, czy trener Brożyniak znajdzie sposób na powstrzymanie Seweryna, Mazura, Maleńkiego i Loski?
Echo Krakowa. 1975, nr 173 (11 VIII) nr 9268
Z. Kapka strzelcem zwycięskiego gola
Wisła Kraków Zagłębie Sosnowiec 1:0 (1:0).
Bramkę zdobył Zdzisław Kapka w 18 min. gry. Sędziował p. Józef Różyński z Warszawy. Widzów ok. 20 tys.
WISŁA: tys. Gonet, A. Szymanowski, B. Stolczyk, Musiał (od 75 min. H. Szymanowski). Surowiec, Krasny (od 60 min. Gacek), Gazda, Kapka, Garlej. Kmiecik, Kusto.
ZAGŁĘBIE: Kurowski, Demko, Zuzok, Rudy, Wieczorek, Kasperski (od 46 min. Loska), Mazur, Szaryńskl, Seweryn, Sączek, Narbutowicz.
Tego się nikt nić spodziewał, aby zwycięstwo przyszło z takim trudem jedenastce „Białej Gwiazdy”. Tymczasem okazało się, że sukcesy sosnowieckiego Zagłębia w Pucharze Lata nie były przypadkowe, że drużyna pod ręką Teodora Wieczorka czyni postępy, szczególnie w stylu gry. To nie te czasy, kiedy broniące się przed spadkiem Zagłębie wykazywało tylko ambicję. Teraz potrafili opanować środkową strefę, skąd następują błyskawiczne szarże na bramkę przeciwnika.
Krakowianie z największym wysiłkiem i w szczęśliwych okolicznościach sięgnęli po zwycięstwo, które na domiar dało im pierwsze miejsce w tabeli ekstraklasy. Sukces więc ogromny, lecz pozycja zobowiązuje! Pierwsza odsłona stała pod znakiem nieznacznej przewagi „Białej Gwiazdy”, której liczne ataki zatrzymywały się bądź na dzielnie poczynającej sobie obronie gości, wzmocnionej Z. Wieczorkiem, lub na spisującym się wręcz rewelacyjnie Jacku Kurowskim. Wystarczy jeśli nadmienię, że obronił on w ciągu pierwszych 45 min. spotkania aż 4 groźne strzały, z których ten w 36 min. w wydaniu Kmiecika, po akcji zapoczątkowanej przez Musiała i Kapkę — był w wyśmienitym wydaniu. Natomiast wiślacy uzyskali prowadzenie — a jak się później okazało, zwycięskiego gola, już w 18 min. Kmiecik egzekwował rzut wolny z ok. 20 m i skierował precyzyjnie piłkę na nogę wybiegającego Kapki. Ubiegłoroczny „król strzelców” przejął piłkę z powietrza i efektownie ulokował ją w samym „okienku” bramki Zagłębia.
Po zmianie stron oczekiwany atak non-stop wiślaków nie nastąpił. Natomiast daleki strzał Seweryna z ok. 30 m, z. trudem obroniony przez Goneta, był sygnałem do ofensywy gości, którzy coraz częściej wprawiali w zaniepokojenie i zdumienie liczną widownię. W 61 min., w zamieszaniu podbramkowym, Musiał wybił piłkę I linii bramkowej. Tylko jedna akcja gospodarzy, w 62 min., znamionowała ich ogromne możliwości. Najpierw Garlej rozegrał przykładowo piłkę z Kustą. po czym nastąpił przerzut jej do Kmiecika.
Zawodnik z nr 10 na koszulce strzelił silnie, piłka jak z katapulty poszybowała w róg, lecz Kurowski efektowną robinsonadą zażegnał niebezpieczeństwo.
Tymczasem na polu karnym wiślaków było coraz goręcej, Gonet bronił jak w transie, a czasem—jak np. w 80 min. — przyszło mu w sukurs szczęście, przegrał pojedynek o górną piłkę Z Mazurem, Jęcz ten posłał piłkę „główką” tuż obok słupka: Końcowy gwizdek arbitra stołecznego przyjęliśmy z ogromną ulgą. Zwycięstwo cenne, ale...
(JAF)
Echo Krakowa. 1975, nr 175 (13 VIII) nr 9270
Więcej spokoju
MIMO kłopotów z właściwym przygotowaniem się do sezonu rozgrywkowego, piłkarze Wisły rozpoczęli ligowe zmagania od pasma sukcesów. W trzech meczach zdobyli 5 punktów i są na czele tabeli. Mecze, jakie dotychczas rozegrali krakowianie, były trudne, rozumiejąc więc emocje i zdenerwowanie, jakiemu podlegają piłkarze, trzeba zwrócić, uwagę na zachowanie się graczy zespołu, które nie ,powinna mię£ miejsca., Wzajemne wymówki, kłótnie, wprowadzają tylko nastrój jeszcze większego zdenerwowania, osłabiają spoistość zespołu. Nawet znany ze spokoju w grze, Antoni Szymanowski, demonstruje niezadowolenie z gry kolegów.
W meczu z Zagłębiem np. po nieudanych zagraniach z dezaprobata, wymachiwał rękami w kierunku ławki trenera, choć sam także popełniał błędy.
Wydoje się, że trener Brożyniak wraź z kierownictwem drużyny winien zwrócić na zachowanie się swych graczy w czasie zawodów baczniejszą uwagę, i zdecydowanie przeciwdziałać przeciwko wszelkim przejawom „gwiazdorstwa", czy wzajemnych) ansów zawodników. Wprowadza to bowiem dodatkowe zdenerwowanie w zespole i psuje obraz wiślackiej jedenastki w oczach publiczności.
Gazeta Południowa. 1975, nr 174 (8/10 VIII) nr 8512
Najbliższa sobota i niedziela przyniesie znów sporą porcję emocji piłkarskich. Drużyny ekstraklasy rozegrają trzecią rundę spotkań mistrzowskich, rozpoczną walkę o punkty piłkarze drugiej ligi, wystartują zespoły klasy wojewódzkiej.
W Krakowie dojdzie do jednego z najciekawszych pojedynków ekstraklasy. Wiślacy podejmują na własnym boisku sosnowieckie Zagłębie. Obydwa zespoły mierzą w tym sezonie wysoko. Zagłębie jest na pewno dobrze przygotowane do sezonu, znakomicie spisało się przecież w Pucharze Lata, zajmując pierwsze miejsce w swej grupie, a w inauguracyjnym meczu ligowym było bliskie zdobycia dwóch punktów ze Stalą Mielec. Będzie to więc na pewno trudny przeciwnik dla krakowian.
Ponadto Wisła od pewnego czasu nie ma szczęścia w meczach z Zagłębiem. Choćby ostatni pojedynek tych drużyn w Krakowie wygrali goście aż 2:0, mimo że krakowianie mieli przez cały czas przewagę. Czas więc przełamać tę złą dla wiślaków tradycję. Podopieczni trenera A. Brożyniaka w pierwszych meczach ligowych zaprezentowali niezłą formę, zdobywając w sumie trzy punkty i w najbliższą niedzielę (początek spotkania o godz. 19) będą zapewne chcieli swe konto powiększyć, a zarazem zrewanżować się sosnowiczanom za porażkę sprzed kilku miesięcy.
Gazeta Południowa. 1975, nr 175 (11 VIII) nr 8513
Wisła liderem ekstraklasy
Piłkarze krakowskiej Wisły przełamali nareszcie złą passę w meczach z Zagłębiem Sosnowiec i wczoraj pokonali na własnym boisku rywala 1:0 (1:0). Zwycięską bramkę zdobył w 1S min. Zdzisław Kapka. Otrzymał on celne podanie od Kmiecika, który z odległości 20 m egzekwował rzut wolny i ostrym strzałem ulokował piłkę w siatce. Jak się później okazało, był to gol na wagę dwóch punktów, dający zarazem krakowianom pierwsze miejsce w tabeli.
Wiślacy nie rozegrali wczoraj najlepszego spotkania, zbyt wiele było w ich poczynaniach niedokładności, jednakże górowali nad przeciwnikiem wyszkoleniem technicznym i stworzyli pod bramką Zagłębia znacznie więcej groźnych sytuacji. W pierwszej połowie w 28 min. doskonałą okazję do zdobycia kolejnego gola miał Kmiecik, ale jego rajd powstrzymali w ostatniej chwili obrońcy sosnowiczan.
Po przerwie goście ruszyli do zdecydowanego ataku i zepchnęli krakowian do defensywy.
Szczególnie niebezpieczne były akcje inicjowane przez szybkiego i maleńkiego Loskę, który w 72 min. posłał nawet piłkę do siatki Goneta, ale wcześniej sędzia odgwizdał spalonego, W tym okresie gry wiślacy przeprowadzili kilka szybkich kontrataków. W 62 min. Kusto podał celnie piłkę Kmiecikowi, który ostro strzelał z 5 metrów, ale Kurowski znakomicie interweniował. Bramkarz Zagłębia należał wczoraj do najlepszych zawodników na boisku.
Goście do ostatniej minuty ambitnie walczyli, dążąc do zmiany wyniku, nie potrafili wykorzystać jednak dogodnych sytuacji podbramkowych. Ostatnią szansę zmarnował tuż przed końcowym gwizdkiem sędziego Mazur, przegrywając pojedynek z Gonetem.
W sumie zwycięstwo Wisły zasłużone, krakowianie byli zespołem nieznacznie lepszym.
Rozgrywali jednak piłkę zbyt wolno, systemem stu podań.
Sosnowiczanie zaprezentowali się w Krakowie z dobrej strony, zwłaszcza w drugiej połowie ich ataki były bardzo niebezpieczne i stwarzały sporo kłopotu obrońcom gospodarzy.
Żółtą kartkę otrzymał Seweryn z Zagłębia.
WISŁA: Gonet, Surowiec, A.
Szymanowski, Stolczyk, Musiał (od 75 min. H. Szymanowski), Garlej, Kapka, Gazda, Kasto, Krasny (od 50 min. Gacek), Kmiecik.
ZAGŁĘBIE: Korowski, Demko, Zuzok, Wieczorek, Rudy, Kasperski (od 46 min. Loska), Szaryński, Seweryn, Sączek, Narbutowicz, Mazur.
T. GÓRSKI Nowym liderem ekstraklasy piłkarskiej została Wisła Kraków, która straciła dotąd tylko i punkt w Mielcu. Na drugie miejsce awansowała mielecka Stal, a tę samą ilość punktów posiadają jeszcze Pogoń Szczecin, GKS Tychy, Stal Rzeszów i Legia Warszawa.
Zanotowano kilka niespodzianek. W Mielcu miejscowa Stal, rozgromiła dobrze spisującą się dotąd warszawską Legie.
Mielczanie zagrali znakomicie w ataku i mogli odnieść jeszcze większe zwycięstwo. Niespodzianką była także porażka lidera tabeli — chorzowskiego Ruchu ze Śląskiem. Pierwszą porażkę zanotowała szczecińska Pogoń.
Walka w ekstraklasie zaczyna nabierać więc rumieńców.
