1975.11.16 Wisła Kraków - Widzew Łódź 0:0
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 0:0 | Widzew Łódź | 
| ||||||
| widzów: ok. 15.000 | ||||||||||
| sędzia: J. Gawlik z Katowic | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1975, nr 250 (15/16 XI) nr 9345
Wracając do nadchodzącej kolejki ligowej kilka słów o meczu Wisły z Widzewem. Krakowianie są w trudnej sytuacji, Kmiecik kontuzjowany i grać nie będzie, Kusto przechodził anginę, Maculewicz doznał kontuzji — obydwaj wystąpią przeciwko łodzianom, ale" czy będą w pełni sił? Sytuacja więc nie za wesoła, a piłkarze Widzewa, wprawdzie do ligowych potentatów nie należą, niemniej grają z wielką ambicją i są groźni nawet dla najlepszych. Przekonali się o tym mielczanie, przegrywając przed tygodniem w Łodzi. Mam nadzieję, że w niedzielnym meczu wygrana przypadnie gospodarzom, mecz zapowiada się jednak interesująco i sądzę, że wiślacy będą musieli rzucić na szalę wszystkie siły by zapewnić sobie dwa cenne punkty
Echo Krakowa. 1975, nr 251 (17 XI) nr 9346
Wisła — Widzew 0:0. Sędziował p. Gawlik z Katowic. Widzów ok. 15 tys.
WISŁA —Adamczyk, A. Szymanowski, Maculewicz, Musiał, H. Szymanowski, Surowiec (od 58 min. Krasny), Kapka, Garlej (od 65 min. Nawałka), Płaszewski, Kusto.
WIDZEW — Burzyński, Kostrzewiński, Janas, Chodakowski, Możejko, Błachno, Pyrdoł, Rozborski, Boniek, Dawid (od 58 min. Grębosz), Gapiński.
Trzeci w historii mecz ligowy pomiędzy Wisłą i łódzkim Widzewem zakończył się wynikiem bezbramkowym, poprzednie 8:0 dla Wisły i 2:2 (w Łodzi). Mecz wczorajszy, podobnie jak tamten remisowy, przed z górą 20 laty w polskim Manchesterze, przyniósł duże rozczarowanie kibicom „Białej Gwiazdy”. Liczyli bowiem, że wiślacy, na własnym boisku, zdołają łatwo rozprawić się z łódzkim beniaminkiem.
Tymczasem piłkarze Widzewa zastosowali w Krakowie dobrą, skuteczna taktykę gry defensywnej w oparciu o sześciu obrońców i sporadyczne, szybkie kontrataki. Krakowianie raz jeszcze wykazali, iż nie potrafią grać przeciwko zmasowanej obronie, ich umiejętności skutecznego wymanewrowania stłoczonych obrońców drużyny przeciwnej są znikome. Próbowali strzelać z daleka, szarżować środkiem boiska, ale, były to akcje rwane, chaotyczne, które przy zdecydowanej grze defensorów łódzkich nie mogły przynieść — i nie przyniosły — efektu. Na dodatek środkowa linia krakowian była zupełnie niewidoczna. Ani początkowe zestawienie: Surowiec — Płaszewski, Garlej, ani też próbowane w drugiej części gry: Krasny. H. Szymanowski, Nawałka (przy cofnięciu Płaszewskiego na stopera i, przesunięciu A. Szymanowskiego na prawą obronę) nie dały efektu w postaci opanowania środkowej strefy, z której to linii szłyby akcje zaczepne. Nadto wyraźnie dawał się odczuć w drużynie brak Kmiecika. W tej sytuacji remis jest odzwierciedleniem układu sił i sprawiedliwym dorobkiem obydwóch drużyn, (lang)
