1976.03.20 Wisła Kraków - Legia Warszawa 2:0
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 2:0 (2:0) | Legia Warszawa | 
| ||||||
| widzów: ok. 10-15.000 | ||||||||||
| sędzia: Gajewski | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1976, nr 65 (20/21 III) nr 9447
W CZWARTEJ serii rozgrywek piłkarskiej ekstraklasy w rundzie wiosennej zobaczymy w Krakowie, zapowiadający się bardzo interesująco, pojedynek zespołu „Białej Gwiazdy” z warszawską Legią. Drużyna Kazimierza Deyny, Leszka Ćmikiewicza, Piotra Mowlika, prowadzona przez znanego trenera Andrzeja Strejlaua, to renomowany zespół, którego pokonanie nie należy do rzeczy łatwych. Stąd przed wiślakami trudne zadanie, jeżeli zespół krakowski będzie chciał rozstrzygnąć losy pojedynku na swoją korzyść.
W trzech dotychczas rozegranych kolejkach spotkań zarówno Legia i jak i Wisła uzyskały identyczny, dorobek — po 3 punkty. Wojskowi wygrali u siebie z Lechem 2:0 i zremisowali ze Stalą 1:1, doznając porażki w Bytomiu z Polonią 0:2. Wiślacy po remisie ze Stalą 1:1 i wygranej z ROW-em 3:1, przegrali w Sosnowcu 0:2. A. więc równą forma, równy krok obydwóch drużyn. Czyżby więc dziś miał na stadionie przy ul. Reymonta nastąpić podział punktów? Wydaje się, że wiślacy nie pójdą na taką koncepcję, że będą się starali rozstrzygnąć zawody na swoją korzyść, prawdzie mecz w Sosnowcu im się nie udał, ale podopieczni trenera Brożyniaka prezentują W wiosennej rundzie przyzwoitą formę, wydaje się, że poprawili strzelecką skuteczność, można więc oczekiwać iż Kmiecik, Kusto. Kapka potrafią zmusić do kapitulacji Mowlika.
Ostatnie opady śniegu pogorszyły warunki w jakich przyjdzie grać piłkarzom, płyty boisk będą śliskie, grząskie, trzeba więc spodziewać się pewnego — generalnie rzecz biorąc. — obniżenia poziomu spotkań, co nie znaczy iż walka o piłkę, o zwycięstwo będzie mniej zacięta, że oczekują nas mniejsze emocje.
Ze szczególnym zainteresowaniem śledzić będziemy postawę kadrowiczów, bo przecież już za kilka dni, 24 bm. w Chorzowie zmierza się oni z reprezentacją Argentyny
Echo Krakowa. 1976, nr 66 (22 III) nr 9448
Na śniegowym poligonie
— Legia 2:0 (2:0). Bramki strzelili: Kapka w 12 min. i Kmiecik w 45 min. z rzutu karnego.
Sędziował p. Pękała z Katowic. Widzów ok. 10 tysięcy. WISŁA — Gonet — A. Szymanowski, Maculewicz, Płaszewski, Musiał — H. Szymanowski, Płonka, Nawałka — Kapka, Kmiecik, Kusto (od 81 min. Jałocha).
LEGIA — Mowlik — Topolski, Smuga, Tumiński, Lasoń — Białas (od 55 min. Dąbrowski), Ćmikiewicz, Deyna — Nowak, Kwapisz, Pieszko.
Dwudniowa śnieżyca stworzyła dla sobotniego spotkania piłkarzy Wisły l Legią nieoczekiwanie trudne warunki do gry.
Obfite opady śniegu wymagały ogromnego wysiłku od kierownictwa klubu krakowskiego by płytę boiska doprowadzić do jako takiego stanu. Wiele godzin specjalne ekipy udeptywały śnieg na boisku — było to bowiem jedyne możliwe wyjście z sytuacji, gdyż mokry śnieg i rozmokła pod nim murawa nie pozwalały na zgarnianie go łopatami bez obawy całkowitego zniszczenia płyty stadionu. Udeptano więc śnieg, ale niestety nie udało się tego zrobić idealnie i boisko było doprawdy ciężkim poligonem dla grających. Lapidarnie skomentował to po zawodach trener legionistów ANDRZEJ STREJLAU stwierdzając, iż „piłka przeszkadzała obydwu drużynom”.
Faktycznie wiele było w czasie sobotniego spotkania sytuacji kiedy piłka podana do partnera podskakiwała na nierówności terenu zmieniając kierunek, stawała nagle w miejscu, uciekała spod nóg. W tej sytuacji prowadzenie normalnej gry, realizowanie wytrenowanych. zagrywek, dokładne podania! strzały nie były możliwe.
Grano więc trochę „w ciemno”, tak jak na to warunki pozwalały.
Lepiej wypadła Wisła. Jej gracze nieco pewniej czuli się na murawie, walczyli chyba z większą ambicją i bojowością od warszawiaków. Byli kilkakrotnie w dogodnych sytuacjach strzeleckich i dwie z nich zamienili w gole. Pierwszy padł po ładnej kombinacji zapoczątkowanej przez Płonkę, który podał do Kmiecika, ten dokładnie skierował piłkę do Kapki, który efektownym strzałem zmusił Mowlika do kapitulacji. Drugą bramkę uzyskali gospodarze z rzutu karnego podyktowanego za faul Smugi na Kmieciku. Egzekutorem był poszkodowany i nie dał szans obrony bramkarzowi Legii. Decyzja sędziego o przyznaniu rzutu karnego wy wołała dyskusję, rzeczywiście karny należał się wiślakom, trener. Legii Zapytany o Ocenę tej, sytuacji stwierdził, iż arbiter był bliżej i trudno komentować jego decyzję. A swoją drogą rzut karny w tym meczu należał się Wiśle bez wątpienia, już znacznie wcześniej, bowiem po jednej z ładnych akcji A.
Szymanowski został wyraźnie sfaulowany na polu karnym, lecz prowadzący bardzo przeciętnie mecz p. Pękala. zupełnie nie zareagował na nieprawidłowe zagranie Lasonia.
W drugiej połowie meczu piłkarze nada] zmagali się ze sobą i nierównościami boiska, obydwie strony próbowały doprowadzić do zmiany rezultatu ale bez efektu Nieco bliżsi strzelenia bramki byli legioniści, W 59 min.
po błędach wiślackich defensorów, Kwapisz strzelił z dość daleka, piłka uderzyła w słupek, odbiła się od niego, uderzyła o plecy interweniującego Goneta i zaczęła się toczyć wzdłuż linii bramkowej. Z biegnących do niej graczy najszybszym był bramkarz Wisły, który tzw. „nakrywką” zdołał chwycić piłkę i zażegnać niebezpieczeństwo.
Trener zwycięskiej drużyny mgr A. Brożyniak był po meczu bardzo zadowolony. To, że w tak trudnych warunkach, jego zawodnicy zdołali pokonać groźny zespół Legii, że lepiej od przeciwników panowali nad piłką, że starczyło im sił na cały mecz mogło być powodem radości trenera, potwierdzeniem słuszności przyjętych planów i założeń szkoleniowych.
JERZY LANGIER
Gazeta Południowa. 1976, nr 65 (20/21 III) nr 8693
Pogoda nie sprzyja piłkarzom. Mecze czwartej kolejki spotkań o mistrzostwo ekstraklasy rozegrane zostaną znów na rozmiękłych bądź też pokrytych śniegiem boiskach, Odbije się to zapewne ujemnie na poziomie gry większości drużyn. Piłkarze krakowskiej Wisły po dwóch spotkaniach wyjazdowych tym razem wystąpią przed własną publicznością. Przeciwnikiem wiślaków będzie Legia Warszawa. Obydwa zespoły grają bardzo nierówno, obok dobrych spotkań mają bardzo słabe występy. Jak będzie dziś — trudno przewidzieć. Mecz Wisła — Legia rozegrany zostanie dziś o godz. 15.30 (a nie jak podano na afiszach — o godz. 16) na stadionie przy ul. Reymonta.
Gazeta Południowa. 1976, nr 66 (22 III) nr 8694
Mamy wprawdzie kalendarzową wiosnę, ale jak na ironię wszystkie mecze ligowe rozgrywano na boiskach pokrytych śniegiem. Nie obeszło się bez kilku sensacji. Bez wątpienia największą jest remis aktualnego mistrza kraju i dotychczasowego lidera Ruchu Chorzów z ostatnią drużyną tabeli — Stalą Rzeszów. Gospodarze grali nieporadnie, w dodatku bardzo dobrze bronił bramkarz gości Jałocha.
Potknięcie chorzowian wykorzystała ambitna jedenastka z Tych, która po zwycięstwie nad wrocławskim Śląskiem wyszła ponownie na prowadzenie w tabeli. Czyżby tyszanie mieli sprawić jedną z największych niespodzianek ostatnich lat? Wydaje się, że ich najgroźniejszym rywalem w walce o tytuł mistrzowski będzie mielecka Stal. Mielczanie — chociaż czuli jeszcze w kościach ciężki pojedynek pucharowy z Hamburger SV — wygrali łatwo z bardzo dobrze spisującą się tej wiosny Pogonią Szczecin i mają już tylko 2 pkt. do wicelidera.
Kolejne zwycięstwo zanotował łódzki Widzew, nie straciła kontaktu z czołówką Wisła, która dość pewnie wygrała z Legią 2:0. Krakowianie — takie jest nasze zdanie — mają szansę włączyć się do walki o jeden z medali.
W dole tabeli mimo remisu w Chorzowie nie poprawiła pozycji Stal Rzeszów. Zawód swoim kibicom sprawiło Zagłębie przegrywając z ROW-em, nie popisał się również Lech, który doznał już drugiej porażki na swoim boisku. Z drużyn zagrożonych spadkiem cenny punkt w Bytomiu wywalczył LKS.
W środę — po emocjach ligowych — pierwszy mecz międzypaństwowy. W Chorzowie — gramy z Argentyną, która w sobotę wygrała w Kijowie z ZSRR 1:0! (ANS)
Piłka w... polarnych warunkach
Pewne 2:0 Wisły nad Legią
W anormalnych warunkach, na boisku pokrytym grubą warstwą śniegu, a w końcowym fragmencie przy szalejącej zadymce rozegrali piłkarze krakowskiej Wisły swój kolejny mecz ligowy z warszawską Legią. W tych polarnych warunkach lepsi okazali się gospodarze zwyciężając 2:0 (2:0). Na ośnieżonym boisku trudno było obu zespołom prowadzić normalną grę. piłka wyczyniała nieoczekiwane harce, tak było m. in. w 40 minucie, kiedy to Kmiecikowi, będącemu o 4 metry przed bramką — piłka podskoczyła na śliskiej nawierzchni.
Wiele akcji było przypadkowych, nie było mowy o prowadzeniu technicznej gry. Należało przeprowadzać akcje w sposób najprostszy — długie podanie i próba strzałów nawet z dalszej odległości, gdyż opanowanie piłki sprawiało bramkarzom wiele trudności.
Właśnie z takiej prostej akcji Wiślacy zdobyli już w 12 minucie prowadzenie. Płonka zagrał długą piłkę na Kmiecika, ten idealnie dośrodkował i Kapka strzałem z 10 metrów ulokował piłkę w siatce. Zaspała tu obrona Legii, która nie obstawiła napastnika Wisły. Defensywa warszawskiej drużyny spisywała się zresztą w całym meczu słabo, popełniając zbyt wiele błędów szczególnie w kryciu. I to była jedna z przyczyn porażki legionistów, jako że po przeciwnej stronie obrona Wisły grała prawie że bezbłędnie. Tylko raz po niezbyt pewnej interwencji, notabene dobrze grającego Płaszewskiego w 59 min. Kwapisz strzelił w słupek, a odbitą piłkę na... linii bramkowej złapał jeszcze Gonet.
Gospodarze wypracowali w tym meczu kilka dogodnych sytuacji podbramkowych, ale zawodzili strzałowo. Nie miał w sobotą szczęścia w strzałach najlepszy strzelec Wisły Kmiecik, który mógł z powodzeniem zdobyć 2—3 bramki. Kmiecik nie zawiódł jednak w 45 min. kiedy to pewnie wyegzekwował rzut karny, przyznany przez sędziego za dość problematyczny faul. W Wiśle obok obrońców pochwalić można Goneta, który w 37 min. uratował swój zespół przed utratą bramki broniąc bardzo mocny strzał Nowaka. Z kandydatów do reprezentacji Ćmikiewicz zaprezentował przeciętną formę, dość pracowity był Deyna, ale na ciężkim boisku nie czuł się najlepiej.
WISŁA: Gonet — A. Szymanowski, Maculewicz, Płaszewski, Musiał — H. Szymanowski, Płonka, Nawałka — Kusto (od 81 min. Jałocha), Kapka, Kmiecik.
LEGIA: Mowlik — Topolski, Smuda, Ćmikiewicz, Tumiński — Lasiń, Białas (od 54 min. Dąbrowski), Deyna — Nowak, Kwapisz, Pieszko. Wypowiedzi trenerów:
A. STREJLAU: W tych anormalnych warunkach nie jestem w stanie ocenić formy obu zespołów i kadrowiczów. Na przykład Ćmikiewicza stać na dużo lepszą grę. W moim zespole nadal szwankuje defensywa, która zostawia za dużo swobody napastnikom przeciwnej drużyny.
Czy był karny? Z reguły nie podważam decyzji sędziego.
A. BROZYNIAK: Mój zespół nieźle zrealizował założenia taktyczne. W linii środkowej wystawiłem Płonkę, bo szukam nowych rozwiązań w tej formacji. Mecz mimo trudnych warunków toczył się w dużym tempie i to trzeba zapisać na plus obu zespołów, (s)
