1977.04.17 Wisła Kraków - Zagłębie Sosnowiec 1:1
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 1:1 (0:0) | Zagłębie Sosnowiec | 
| ||||||
| widzów: 15.000-25.000 | ||||||||||
| sędzia: Tadeusz Gajewski z Warszawy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1977, nr 85 (16/17 IV) nr 9762
Po wtorkowo-środowych towarzyskich meczach polsko-węgierskich, wznowione zostają dziś piłkarskie mistrzostwa naszej ekstraklasy. W 23 kolejce rozgrywek krakowska WISŁĄ spotka się na swym boisku z sosnowieckim ZAGŁĘBIEM, zespołem, który przed tygodniem, zwyciężając mielecką Stal 1:0, zapewnił sobie awans do finału Pucharu Polski. Sosnowiczanom nie najlepiej wiedzie się jednak w. wiosennej rundzie rozgrywek. W siedmiu dotychczasowych spotkaniach doznali czterech porażek, raz zremisowali i tylko dwa razy zwyciężyli, ale w tabeli ligowej są przed Wisłą o dwa miejsca i tyle też punktów przewagi mają nad „Białą gwiazdą”.
Ostatni występ ligowy krakowian, w Łodzi przeciwko liderowi tabeli, ŁKS-owi, przyniósł im porażkę, ale drużyna nie grała źle, miała nawet sporą przez wagę i sporo pecha, jeśli się zważy, iż dwa dobre strzały Kapki trafiły w poprzeczkę, że już w 3 min. gry Wróbel znał kontuzji, a w drugiej części meczu z boiska zszedł Antoni Szymanowski, także kontuzjowany. Nie dość więc, że wiślacy zostawili w Łodzi punkty, to jeszcze stracili dwóch czołowych zawodników." Alę było to dwa tygodnie temu i. miej my nadzieję, że przeciwko Zagłębiu zespół krakowski wystąpi w pełnym składzie i pełni sił, że do skromnego w tej rundzie dorobku dorzucą wiślacy kolejne dwa punkty.
Mecz zapowiada się interesująco, Zagłębie to przecież solidna firma piłkarska, mająca w swych szeregach rutynowanych graczy, dobrego bramkarza Kostrzewę, obrońcę (kadrowicza) — Rudego, Narbutowicza, Szaryńskiego, Maleńkiego, słowem zespół groźny dla każdego przeciwnika. W Krakowie sosnowiczanie pewnie odstawią się na grę defensywną, będą pilnie Strzegli dostępu do swej bramki, dokładnie kryli krakowskich napastników. Czeka więc podopiecznych A. Brożyniaka trudne zadanie, niemniej nikt z kibiców „Białej gwiazdy” nie Wątpi, iż mecz przyniesie wygraną naszej drużynie. Przypomnijmy na koniec, iż w pierwszej rundzie męcz w Sosnowcu przyniósł wynik bezbramkowy
Echo Krakowa. 1977, nr 86 (18 IV) nr 9763
WISŁA — ZAGŁĘBIE 1:1 (0:0). Bramki strzelili dla Wisły — Kmiecik w 62 min., dla Zagłębia — Mazur w 59 min. gry. Sędziował p. Gajewski z Warszawy.
WISŁA — Gonet - A. Szymanowski (od 8 min. Gazda), Maculewicz, Płaszewski, Musiał — H. Szymanowski, Nawałka, Krupiński (od 65 min. Lipka), Kapka — Kmiecik, Wróbel.
ZAGŁĘBIE — Kostrzewa — Leszczyński, Więciarz, Zarychta, Rudy — Sączek, Narbutowicz (od 63 min. Maleńki), Szaryński (od 74 min, Kasperski), Mazur, Napieracz.
„Moja drużyna grała tak jakby nie chciała Zwyciężyć w tym meczu — skomentował spotka? nie trener krakowian A. BROŻYNIAK, dodając.
iż zawodnicy grali zbyt pasywnie, bojaźliwie, co zadecydowało o takim a nie innym wyniku meczu, zabrakło ponadto w Wiśle skuteczności strzeleckiej, gdyż w końcowej części zawodów mieli krakowianie kilka dobrych okazji do strzelenia bramki lecz ich nie wykorzystali.
Do tego stwierdzenia niewiele już trzeba dodawać, może tylko smutek panujący wśród kibiców opuszczających boisko, kolejny zawód jaki musieli przeżyć za sprawą swych pupilów.
Nie ma Wisła szczęścia w tym sezonie, wciąż któryś z czołowych graczy nabawia się kontuzji, która eliminuje go z gry Tak było i wczoraj, kiedy już w 8 min. musiał opuścić plac gry Antoni Szymanowski, gdyż doznał kontuzji mięśnia nogi. Wyłożyło to plan taktyczny krakowian, polegający na atakowaniu bramki rywali przy stałym włączaniu się do akcji zaczepnych właśnie Szymanowskiego Kmiecik i Wróbel — dwójka napastników krakowskich — po przebytych kontuzjach nie jest w formie, szczególnie młody Wróbel gra bojaźliwie i stracił bardzo wiele ze swych walorów.
W całej drużynie, daje się wy? raźnie zauważyć brak dynamiki, agresywności w walce i na przyczyny tego trudno znaleźć odpowiedź. A że szczęście zwykle towarzyszy silnym, stąd wiślackie niepowodzenia i niekiedy pechowe remisy czy przegrane. Z tym, że wczorajszy podział punktów nie był absolutnie pechowy i Zagłębie i zasłużyło na zdobyty punkt w całej pełni, choć — jak stwierdził trener J. Gałeczka — jego zespół także nie zagrał tak jakby sobie on tego życzył.
W sumie podobać się mogło jako tako ostatnie 30 minut spotkania, kiedy zaczęli wiślacy z impetem atakować, ale jak na 90 min. gry to trochę za mało. W sumie więc widowisko było mało ciekawe, chwilami wręcz nudne. Bramka dla sosnowiczan padła po błędzie krakowskich obrońców, którzy najpierw pozwolili Mazurowi na długi rajd z piłką, a potem nie umieli mu przeszkodzić w oddaniu strzału.
Wyrównanie padło po ładnej akcji Musiał — Kapka — Kmiecik, przy czym największy współudział, w jej uzyskaniu ma Kapka, który wywalczył piłkę w pojedynku z Więciarzem i podał dokładnie do Kmiecika, a ten ostrym, celnym strzałem zmusił Kostrzewę do kapitulacji. (lang)
Gazeta Południowa. 1977, nr 85 (16/17 IV) nr 9011
Po środowych emocjach budapeszteńskich znów wracamy na krajowe boiska ligowe. Oczekuje nas sporo emocji. Odbędzie się bowiem pełna kolejka spotkań I i II ligi. Sporo meczów odbędzie się już w sobotę. Krakowska Wisła gra natomiast w niedziele podejmując na własnym boisku Zagłębie Sosnowiec. Oczekujemy dobrej gry krakowian i zdobycia punktów
Gazeta Południowa. 1977, nr 86 (18 IV) nr 9012
Remis Wisły z Zagłębiem
Blisko 30 tysięcy widzów przybyłe wczoraj na stadion przy ul. Reymonta, licząc na dobre widowisko sportowe i na dobrą grę piłkarzy Wisły w meczu z Zagłębiem Sosnowiec.
Sympatycy „Białej Gwiazdy" i tym razem się rozczarowali. Pojedynek stał bowiem na słabym poziomie, w czym zasługa obydwu drużyn.
Zwłaszcza w pierwszej połowie z boiska wiało nudą, a piłkarze Wisły jak i Zagłębia popełniali liczne błędy. W tym czasie krakowianie przeprowadzili tylko jedną składną akcję ofensywną, a było to w 28 min. Kapka otrzymał dokładne podanie od Kmiecika i znalazł się sam na sam z bramkarzem sosnowiczan, ale nie potrafił go zmusić do kapitulacji. W 44 min. podobną okazję zmarnował Mazur z Zagłębia, mając przed sobą już tylko Goneta. I to były jedyne ciekawsze momenty pierwszej części tego spotkania Nieco ciekawsza była druga połowa meczu, oglądaliśmy więcej celnych strzałów, urozmaiceniem były wreszcie dwa gole.
Pierwszego zdobyło Zagłębie w 59 min. Mazur wywalczył piłkę na linii środkowej boiska, uciekł obrońcom Wisły, którzy niezbyt energicznie go atakowali i posłał piłkę do siatki obok wybiegającego Goneta. Sosnowiczanie objęli prowadzenie, ale niezbyt długo się nim cieszyli. W trzy minuty później Kmiecik ostro strzelił z ok. 12 metrów i Kostrzewa był bezradny. W końcówce krakowianie mieli jeszcze kilka okazji do zdobycia bramki, jednakże strzał Na- I wałki głową i „bombę" Maculewicza z dalszej odległości obroni! bramkarz sosnowiczan. Mecz zakończył się wynikiem remisowym 1:1 (0:0), choć zespołem lepszym w przekroju całego spotkania byli krakowianie. Grali oni jednak schematycznie, niedokładnie, przeprowadzając na dodatek większość akcji środkiem boiska. Forma zespołu krakowskiego pozostawia nadal wiele do życzenia. Piłkarze Zagłębia zagrali w Krakowie poniżej oczekiwań, nastawiając się głównie na obronę własnej bramki.
WISŁA: Gonet, A. Szymanowski (od 9 min. Gazda), Maculewicz, Musiał, Płaszewski, H.
Szymanowski, Krupiński (od 65 min. Lipka), Kapka, Kawałka, Kmiecik Wróbel.
ZAGŁĘBIE; Kostrzewa, Leszczyński, Wieńcierz, Rudy, Zarychta, Sączek (od 68 min. Maleńki), Narbutowicz, Szaryński (od 74 min. Kasperski), Seweryn, Mazur, Napieracz.
T. G.
