1978.10.07 Wisła Kraków - ŁKS Łódź 1:4
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 1:4 (0:2) | ŁKS Łódź | 
| ||||||
| widzów: 10.000-12.000 | ||||||||||
| sędzia: L. Dusza z Warszawy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1978, nr 226 (6/8 X) nr 10198
CIĄGŁE zmiany czynione przez PZPN w ligowym kalendarzu sprawiają, iż rozgrywki ligowe mają bardzo dziwny przebieg. Wisła np. kolejny mecz rozegra na swym boisku.
Zaplanowana bowiem na minioną środę ligowa kolejka została przełożona na późniejszy termin (krakowianie mieli grać przeciwko Polonii w Bytomiu), a w sobotę i w niedzielę rozegrana zostanie dwunasta seria spotkań, w której rywalem wiślaków będzie ŁKS. Łodzianie to bardzo chimeryczna drużyna, głośna od czasu do czasu z różnych względów, np. znakomitej serii zwycięstw czy afery z trenerem, mająca w swych szeregach wielu dobrych piłkarzy, którym jednak nie zawsze chce się grać.
Stąd zaskakujące wahania formy, świetne mecze i za kilka dni fatalne występy. Ogromnie trudno snuć jakieś prognozy w oparciu o formę tej jedenastki.
W tym sezonie łodzianie nie błyszczą, w dziesięciu spotkaniach uzyskali 9 punktów i są na 10 miejscu w tabeli, kiepsko prezentuje się tez ich bramkowy dorobek — 9 zdobytych i tyleż straconych goli.
Biorąc to wszystko pod uwagę, faworyta w nadchodzącym pojedynku upatrywać należy w Wiśle. Krakowianie są na czwartym miejscu w tabeli, mają większy od rywali dorobek punktowy, więcej też strzelili bramek przeciwnikom, przy 6 tylko straconych. Ich sukcesy w Pucharze Europy, ostatnie wygrane u siebie z Pogonią 4:0 i Gwardią 3:1 każą w podopiecznych O. Lenczyka widzieć zwycięzców sobotniego spotkania.
Obawy może budzić jednak nadmierna eksploatacja młodych krakowian, którzy nie mają chwili odpoczynku, kiedy przerwa w lidze, to sporo graczy krakowskich występuje w reprezentacji. Tak było i w tym tygodniu, gdy w meczu młodzieżowych drużyn ZSRR i Polski uczestniczyło aż 4 wiślaków — Motyka, Iwan, Krupiński, Lipka. Znów więc nie mieli choć paru dni wolnych, znów nie miał trener pełnego składu na zajęciach. Jeśli dodamy do tego kontuzję Płaszewskiego, który musi pauzować jeszcze z górą tydzień, długi rozbrat z piłką Nawałki, wracającego dopiero powolutku do formy, niepełną sprawność wynikającą z kontuzji Budki, trzeba się mocno obawiać o losy mistrzów. Polski, o to czy nagle nie przyjdzie kryzys, zmęczenie i co za tym idzie, porażki. Miejmy nadzieję, że młode organizmy krakowskich piłkarzy potrafią szybko regenerować się, że do załamania formy nie dojdzie, ale panowie z pionu szkoleniowego PZPN winni spojrzeć na wiślacką młodzież przez pryzmat interesów nie tylko reprezentacji (i to tej potrzebnej na dziś), lecz zacząć w stosunku do krakowian stosować rozsądną politykę szkoleniową, tak by nie „przefajnować” z wykorzystywaniem ich sił i talentów, aby wreszcie i klub, który ich szkoli i wychowuje, miał ze swej pracy także jakiś pożytek.
Mimo tych wszystkich obaw, Wierzę, iż w sobotnie popołudnie wiślacy dadzą sobie radę z łodzianami i wygrają mecz!
Echo Krakowa. 1978, nr 227 (9 X) nr 10199
Nawet największym pesymistom coś takiego się nie śniło
ŁKS rozgromił mistrzów Polski na ich własnym boisku
11 SERIA ligowych pojedynków sypnęła niespodziankami. Lider tabeli, łódzki Widzew przegrał na własnym boisku z chorzowskim Ruchem, który pod kierunkiem trenera. Ł. Jezierskiego staje się prawdziwą rewelacją futbolowej, jesieni. W Krakowie. kibice Wisły doznali prawdziwego szoku, kiedy ich pupile, mistrzowie Polski zostali rozgromieni, przez ŁKS. Takiego obrotu sprawy nie przewidywali nawet najwięksi pesymiści. Ten „wypadek przy pracy” jak to skomentował ppłk L. Snopkowski był bardzo bolesny dla kibiców klubu. Ale cóż, tak w sporcie bywa.
WISŁA — ŁKS 1:4 (0:2). Bramki strzelili: dla Wisły — Kapka w 79 min., dla ŁKS — Terlecki w 10, J. Ostalczyk w 42, Sobol w 57 i Chojnacki w 89. min. gry.
Sędziował p. Dulski z Warszawy wykazując kompletny brak wyczucia „ducha gry”. Widzów ok 10 tys.
WISŁA — Karwecki — Motyka (od 46 min. Nawałka), Budka, Maculewicz, Gazda — Szymanowski, Kapka, Jałocha — Krupiński (cd 56 min. Targosz), Lipka, Wróbel.
Wisła zagrała mecz fatalny, choć gracze starali się ze wszystkich sił wypaść jak najlepiej.
Cóż się więc stało? Przyczyn było kilka, Pierwsza to bardzo poważne ubytki personalne w zespole. Nie mógł grać: Płaszewski, Kmiecik. Iwan. Daleki od formy do której przywykliśmy Nawałka jest na dobrą sprawę w tej chwili bezwartościowym graczem dla drużyny. Kilku innych piłkarzy jest przemęczonych, a kilku innych bez formy..
Pisałem w sobotnim „Echu”, iż ciągłe gry w klubie i reprezentacji młodych wiślaków mogą wreszcie wykruszyć ich siły. Tak się właśnie stało. Lipka. Krupiński, Motyka. Iwan są wyraźnie przemęczeni, brak im świeżości, szybkości, bojowości i jeśli nie zacznie się w stosunku do nich (także do innych młodych krakowian) stosować przemyślanej polityki startowej to się ich, mówiąc sportowym żargonem. po prostu „zarżnie”. Trzecia wreszcie przyczyna to niska forma Maculewicza. Szymanowskiego, Kapki, Budki.. Są. wolni, mało precyzyjni, ociężali. Jeśli doda my do tego jeszcze bardzo słabą postawę Karweckiego, to otrzymamy obraz zespołu niezdolnego do walki o zwycięstwo.
Trudno jednak odsądzić wiślaków od czci i wiary, bo robili wszystko, co mogli, by mecz wygrać. A że nie mogli — to już efekt przyczyn, które powyżej starałem się przedstawić. ŁKS nie zaprezentował w Krakowie jakiejś nadzwyczajnej formy, wspaniałej gry. Łodzianie grali prosto, lecz bardzo skutecznie wykorzystując bezlitośnie słabiutki dzień rywali. Na koniec chciałbym wyjaśnić negatywną ocenę p. Dulskiego.
Otóż nie krzywdził on swymi decyzjami specjalnie którejś ze stron, nie wypaczył wyniku. Dał tylko pokaz zupełnego braku wyczucia w orzekaniu rozmaitych błędów i przewinień. Robił wrażenie człowieka, który świetnie zna przepisy, ale zupełnie nie rozumie futbolu.
Orest LENCZYK — trener Wisły — Zagraliśmy taktycznie fatalnie, tak chaotycznie grającej drużyny jeszcze nie widziałem. Zawiódł Karwacki, trzeba mi go było zmienić na Goneta, ale bojąc się o kondycję zawodników w polu, trzymałem rezerwy na ten cel. Cóż, wypada mi tylko przeprosić publiczność za ten występ.
Józef WALCZAK, trener ŁKS — Znaliśmy kłopoty kadrowe krakowskiej drużyny, liczyłem iż wiślacy nie będą w pstra git i postawiłem, na grę ofensywną.
Nie wygraliśmy jeszcze w tym sezonie żadnego meczu na wyjeździe, podjęliśmy więc kolejną próbę w Krakowie. Rezultat przeszedł moje najśmielsze marzenia
