1979.09.01 Górnik Zabrze - Wisła Kraków 2:0
Z Historia Wisły
| Górnik Zabrze | 2:0 (0:0) | Wisła Kraków | 
| ||||||
| widzów: 15.000 | ||||||||||
| sędzia: J. Grzesiuk z Suwałk | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
„Dziennik Polski” nr 197, 198.
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1979, nr 196 (1/2 IX) = 10461
DZIS i jutro szósta seria piłkarskich zmagań w ekstraklasie i piąta w drugiej lidze, przy czym większość (16) spośród 24 meczów odbędzie się już dzisiaj. W Krakowie zobaczymy jeden pojedynek drugoligowy, w którym Cracovia podejmować będzie starachowicki Star. Pozostałe dwa nasze ligowe zespoły wystąpią poza Krakowem.
Wisła już niedługo rozpocznie mecz z zabrskim Górnikiem (16.30) na jego boisku i będzie miała bardzo trudną przeprawę jeśli chce zwyciężyć. Zabrzanie, po powrocie do ekstraklasy, rozpoczęli sezon z impetem, ale ostatnio jakby nieco spuścili z tonu. Porażka u siebie z wrocławskim Śląskiem odebrała zespołowi początkowy rozmach i w kolejnej serii gier gładko uległ on stołecznej Legii 0:2. Po dwóch niepowodzeniach z rzędu zespół zabrzański, poddany silnej presji ze strony kibiców, będzie z pewnością chciał przerwać złą passę i — wykorzystując atut własnego boiska — zdobyć wreszcie obydwa punkty.
Czeka więc wiślaków trudna przeprawa, a kibice zespołu, podbudowani ostatnim wysokim zwycięstwem nad GKS-em Katowice 3:0 wierzą święcie, iż krakowianie wrócą z zabrskiej wyprawy z. tarczą. Utwierdza sympatyków Zespołu w tym przekonaniu i to, że piłkarze „Białej gwiazdy” zwykle rozgrywali w Zabrzu bardzo dobre partie, nierzadko odnosząc zwycięstwa.
Ostatni, nieco eksperymentalny skład obrony wiślackiej zdał . w pełni egzamin. Czwórka — Szymanowski, Motyka, Gazda i Targosz była zaporą nie do przebycia dla napastników GKS-u, prezentując dość dużą szybkość, skuteczność interwencji, niezłą wzajemną asekurację. Ale pamiętajmy, że katowiczanie atakowali bez impetu, na dobrą sprawę tylko markowali chęć przeprowadzania akcji ofensywnych.
W Zabrzu zadanie defensywy krakowskiej będzie znacznie trudniejsze, niemniej górniczy atak — Zalastowicz, Marcinkowski, Brzeziński czy Socha lub Leśnik winien być do zastopowania.
Porównanie siły bojowej ataków obydwóch zespołów wypada zdecydowanie na korzyść tercetu krakowskiego. Iwan, Kmiecik, Wróbel to atak, o jakim marzyć może trener każdego zespołu w naszym kraju.
Jeśli wiślacy nie będą, jak to często im się zdarza, na bakier ze skutecznością, mogą zmusić Cimandera nie raz do kapitulacji. Reasumując, teoretycznie lekką przewagę szans na wygraną mają krakowianie, ale że jest to bardzo chimeryczna drużyna, trudno być przekonanym o jej sukcesie
Echo Krakowa. 1979, nr 197 (3 IX) nr 10462
GÓRNIK Zabrze — WISŁA 2:0 (0:0). Bramki zdobyli Socha w 54 min. i Curyło w 71 min. Sędziował p. J. Grzesiuk (Suwałki), widzów ok. 15 tys.
WISŁA: Holocher — Szymanowski, Motyka, Budka, Targosz — Lipka. Kapka, Krupiński (od 66 min. Gazda) — Iwan, Kmiecik, Wróbel (od 66 min. Swiętek).
Tradycji stało się zadość. Z kolejnego spotkania wyjazdowego powrócili krakowianie bez punktów. Przegrali w Zabrzu po najsłabszym w tym sezonie występie. A trzeba powiedzieć, że w sobotę górnicy byli do ogrania. Wiślacy wierząc ciągle w swoje umiejętności techniczne zapominają o stosowaniu prostych środków takich jak długie podania czy strzały z dalszej odległości. Wyrafinowana gra piłkarzy „Białej gwiazdy” nie przyniosła tym razem pożądanych efektów. Co z tego, że mieli przewagę w środkowej strefie, jeżeli nie potrafili sobie wypracować dogodnych sytuacji podbramkowych. Pierwszy rzut rożny egzekwowali dopiero w 77 minucie! Z trójki napastników tylko Iwan wykazywał chęć do gry. Kmiecik był zupełnie niewidoczny. Wróbel bezproduktywny. Nie popisała się również krakowska defensywa, która ponosi winę za utratę obu goli. Najpierw w 54 min. Motyka tak niefortunnie wybijał piłkę, że trafił nią w Sochę. Dzięki temu zabrzanin znalazł się na wolnej pozycji, podciągnął parę metrów i strzałem z 5 m uzyskał prowadzenie dla gospodarzy. Bezbarwna do tej pory gra, ożywiła się. Zabrzanie poszli za ciosem, mieli kilka okazji na podwyższenie wyniku i po jednym z ataków w 71 min. mający dużo swobody w polu karnym Curyło przelobował nie najlepiej ustawionego Holochera.
rozstrzygając w ten sposób losy meczu. Przeciętny kibic może zapytać jak to się dzieje, że wiślacy wygrywają mecze na własnym boisku różnicą trzech, czterech bramek a na wyjeździe nie mogą zdobyć nawet jednej.
Wydaje mi się, iż decydujące znaczenie ma zbyt asekuracyjne nastawienie krakowian w spotkaniach na obcych stadionach.
Koncentrują się na grze w II linii i trzeba podkreślić dobrą postawę (również w Zabrzu) Kapki i Lipki (choć ten ostatni daleki jest od formy sprzed kilku miesięcy) Nie można jednak wygrywać, gdy w ciągu 90 min.
oddaje się niewiele strzałów na bramkę przeciwnika. A tak było w przegranych meczach we Wrocławiu (11 sierpnia) i dwa dni temu w Zabrzu. Jeśli dodamy do tego błędy obrońców powodujące utratę goli mamy gotową odpowiedź na postawione wyżej pytanie.
JERZY SASORSKI
Opinie trenerów: LUCJAN FRANCZAK — trener Wisły: — Był te najsłabszy mecz jaki rozegrała Wisła w tym sezonie. Dał się zauważyć brak wzajemnego zrozumienia, nikt poza Kapką nie strzelał z dalszej odległości. Bramki straciliśmy znów po błędach obrony, Zresztą odpowiednie zestawienie linii defensywnej stanowi dla mnie w ostatnim czasie jeden z poważniejszych problemów. Ciągłe zmiany nie sprzyjają zgraniu tej formacji. Muszę przyznać, choć nie potrafię tego wyjaśnić, że na wyjazdach moja drużyna traci ok. 80 proc. wartości.
WŁADYSŁAW ZMUDA trener Górnika: — Przewagę w wyszkoleniu technicznym naszych dzisiejszych rywali moi chłopcy zrównoważyli wybieganiem, ambicją, wolą walki i dlatego wygrali.
Echo Krakowa. 1979, nr 198 (4 IX) nr 10463
W 62 MIN. spotkania Górnik — Wisła za słabo grającego Zalastowicza wszedł na boisko Leszek Brzeziński, b. zawodnik krakowskiego Wawelu, który poprzez kluby Bolesław Bukowno i Grunwald Halemba trafił zabrskiej jedenastki.
W SOBOTĘ w katowickiej restauracji „Telimena” doszło do niespodziewanego spotkania. Na pomeczowych kolacjach zeszli się piłkarze Wisły i warszawskiej Legii. Zarówno jedni jak i drudzy nie mieli powodów do radości, Wisła przegrała w Zabrzu, a Legia w Chorzowie.
Gazeta Południowa. 1979, nr 197 (1/2 IX) nr 9716
Po środowym dobrym meczu jedenastki narodowej z Rumunią czeka nas znów porcja ligowych emocji. Ekstraklasa większość swoich pojedynków rozegra już w sobotę.
Krakowska Wisła wybiera się na Śląsk, gdzie zmierzy się z Górnikiem Zabrze. Mecz odbędzie się w sobotę, początek o godz. 17.30. Obydwa zespoły zajmują miejsce w środku tabeli. Wisła wyprzedza Górnika o 1 pkt. (krakowianie zdobyli 6 pkt.) i ma niewątpliwie aspiracje odniesienia zwycięstwa. W krakowskim zespole nie wystąpi obrońca Skrobowski (uczestniczy w turnieju juniorów w Japonii), a także Płaszewski, który nadal odczuwa dolegliwości po kontuzji. Do dyspozycji trenera piłkarzy białej gwiazdy jest już Budka, któremu skończyła się kara.
W Górniku zabraknie najlepszego napastnika, juniora Pałasza, który przebywa również w Japonii.
Wisła — taka jest ocena fachowców — ma większe szanse w pojedynku z Górnikiem, który obniżył ostatnio zdecydowanie swoją formę przegrywając kolejne mecze ze Śląskiem i Legią. Istnieje zatem szansa dla piłkarzy krakowskich zdobycia punktów i poprawienia lokaty w tabeli.
Gazeta Południowa. 1979, nr 198 (3 IX) nr 9717
W ekstraklasie piłkarskiej znów nastąpiła zmiana lidera.
Przodownictwo objęły Szombierki Bytom, które pokonały wicelidera Lecha Poznań, na jego boisku w Poznaniu.
Sobota okazała się pechowa dla trzech prowadzących w tabeli drużyn, prócz Lecha przegrały swoje mecze, na boiskach przeciwników, Zagłębie Sosnowiec i Legia Warszawa. Dotychczasowy lider Zagłębie zostało pokonane w Mielcu przez Stal, która odniosła pierwsze zwycięstwo w obecnym sezonie.
Również z meczu na mecz coraz lepiej gra mistrz Polski Ruch Chorzów. W sobotę Ruch pokonał po dramatycznym meczu. Legię Warszawa 3 2, przegrywając jeszcze w drugiej połowie 0:2. Dwaj pozostali reprezentanci naszej piłki w europejskich pucharach, łódzki Widzew i gdy liska Arka, podzielili się punktami w bezpośrednim meczu w Łodzi. W dalszym ciągu „w kratkę” gra krakowska Wisła, która przegrała w Zabrzu z Górnikiem. Na uwagę zasługuje również wygrana Odry Opole w Katowicach nad miejscowym GKS.
Górnik Wisła 2:0
Górnik Zabrze — Wisła Kraków 2:0 (0:0). Bramki zdobyli: Edward Socha w 55 min. oraz Stanisław Curyło w 72 min. Widzów.: ok. 10 tys.
W Zabrzu obawiano się wizyty piłkarzy Wisły Kraków. Fama poprzedzająca wiślaków okazała się zbyt wygórowana. Tymczasem gospodarze pewnie wygrali.
Było to zwycięstwo ambicji, już w pierwszej połowie spotkania zabrzanie mogli zdobyć prowadzenie. Atakowali bramkę gości, strzelali często, jednak piłka najczęściej mijała bramkę.
W drugiej połowie było już nieco lepiej. W 55 min. Socha po minięciu obrońców siły zmusił Holochera po raz pierwszy do kapitulacji, a w 72 min. Curyło wymanewrował Szymanowskiego i po raz drugi zmusił bramkarza gości do kapitulacji.
Górnik zaimponował ambicją, czego niestety nie można powiedzieć o Wiśle. Krakowianie przeprowadzali akcje bardzo ospale, gubili się w małej grze”, mało strzelali na bramkę.
W Górniku najlepiej zagrał Henryk Wieczorek. Wyróżniającym się piłkarzem Wisły był Andrzej Iwan.
WISŁA: Holocher, H. Szymanowski, Motyka, Targosz.
Budka, Lipka, Kapka, Krupiński (Gazda), Iwan, Kmiecik, Wróbel (Świętek).
GÓRNIK: Cimander, Jarzma, Gorgoń. Bindek, Dolny, Szwezig (Leśnik). Wieczorek, Curyło, Socha. Marcinkowski, Zalastowicz (Brzeziński).
Sędziował p. Grzesiuk z Suwałk
