1980.10.29 Widzew Łódź - Wisła Kraków 1:1
Z Historia Wisły
| Widzew Łódź | 1:1 (1:1) | Wisła Kraków | 
| ||||||
| widzów: 13.000 - 14.000 | ||||||||||
| sędzia: J. Eksztajn z Warszawy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1980, nr 233 (28 X) nr 10788
Niepokonany Widzew podejmuje „Białą gwiazdę”
CZTERY kolejki pozostały jeszcze piłkarzom ekstraklasy do zakończenia jesiennej rundy rozgrywek. 23 listopada ostatnia seria gier i potem już tylko międzypaństwowy mecz z Malta w ramach eliminacji przed mistrzostwami świata w 1982 r. Po sobotnim, wysokim zwycięstwie, nad ŁKS-em. Wiślacy1 już jutro będą znów grać z drużyną mającą swą siedzibę w „polskim Manchesterze”. Tym razem jednak staną przed o wiele trudniejszym zadaniem, niż to miało miejsce w sobotę.
Widzew, lider rozgrywek (5 pkt. przewagi nad drugą w klasyfikacji Legią), prezentuje w ostatnim okresie bardzo dobrą formę, jest świetnie przygotowany kondycyjnie i potrafi jak się to w futbolowym światku mówi „zagonić” nawet najsilniejszych rywali.
Wiślacy natomiast nie imponują kondycją, grają wolno, statycznie, forma poszczególnych zawodników pozostawia sporo do życzenia. Najlepszy piłkarz zespołu — P. Skrobowski, nawet w duec.ie z K. Budką, nie potrafi chyba skutecznie powstrzymać rozpędzonych łodzian — dynamicznych, bojowych, będących na fali sukcesów.
Sądzę, iż wiślacy doznają jutro porażki, choć oczywiście chciałbym by zeszli z boiska w Łodzi jako zwycięzcy, by dokonali rzeczy, jakiej nie potrafili uzyskać ani gracze Manchesteru, ani Juventusu, nie mówiąc już o krajowych zespołach. Lider jak do tej pory nie przegrał w jesiennej rundzie z nikim! Sprawiliby więc krakowianie wielką frajdę swym kibicom, gdyby właśnie oni dokonali tej sztuki. Na to by tak się jednak stało, musieliby podopieczni trenera L. Franczaka zagrać o niebo lepiej niż w spotkaniu z ŁKS-em, kiedy to pokazali grę niemrawą, i — mimo uzyskania czterech goli — mało skuteczną. Mecz Widzew — Wisła już jutro o godz., 14. Trzymajmy kciuki mocno zaciśnięte za powodzenie „Białej gwiazdy”.
Echo Krakowa. 1980, nr 235 (30 X) nr 10790
W rozegranym wczoraj w Łodzi pierwszoligowym meczu piłkarskim miejscowy Widzew zremisował z krakowską Wisłą 1:1 (1:1). Prowadzenie dla gospodarzy uzyskał Marek Pięta w 16 min., wyrównał w 44 min. Andrzej Iwan. Sędziował Janusz Eksztajn z Warszawy — słabo, widzów ok. 14 tys. Żółte kartki otrzymali: Krupiński (45 min.) oraz Motyka (57 min.).
WISŁA: Holocher — Motyka, Skrobowski, Budka, Jałocha — Lipka, Kapka, Krupiński (od 73 min. Targosz) — Iwan, Kmiecik, Wróbel.
W przedmeczowych prognozach faworyta pojedynku Widzew — Wisła upatrywano raczej w gospodarzach. Było to całkiem zrozumiałe po udanych występach łódzkiej jedenastki nie tylko w lidze, ale przede wszystkim w pucharowych zmaganiach przeciwko Manchesterowi United i Juventusowi. Tymczasem wczoraj łodzianie napotkali w drużynie Wisły równorzędnego partnera, a zdarzało się w ciągu 90 min, gry, że przewaga należała do krakowian.
Piłkarze „Białej gwiazdy” znaleźli sposób na szybką, żywiołową grę gospodarzy. Umiejętnie bronili własnego przedpola bramki, by przy każdej nadarzającej się okazji przeprowadzić błyskawiczny kontratak.
Ta przysłowiowa wymiana ciosów sprawiła, że widzieliśmy wiele celnych strzałów na obie bramki, z tym, że częściej w wykonaniu wiślaków. Prowadzenie uzyskali jednak dzianie. Po zagraniu trójki Żmuda — Surlit — Boniek, ten ostatni posłał piłkę w okolice linii pola karnego, między Budkę i Piętę. W pojedynku jeden na jeden lepszy okazałe się skrzydłowy Widzewa, dzięki czemu znalazł się sam na sam przed bramkarzem Wisły Holocherem i nie dał mu żadnych szans.
Tylko na chwilę krakowianie jakby ustąpili nieco pola piłkarzom z Łodzi. Ale już w 23 min. mógł wyrównać Kmiecik, 6 min. później dwie okazje zmarnował Wróbel. Wreszcie w /44 min. piłkę na środku boiska otrzymał Lipka, wykonał krótki rajd prawą stroną, znakomicie zacentrował. tak że piłka poszybowała ponad głowami defensorów Widzewa, doszedł do niej Iwan i z bliska wyrównał stan meczu na 1:1.
W drugiej części obraz gry nie uległ większej zmianie, z tyra, że walka stała się jeszcze bardziej zacięta, coraz częściej zawodnicy obu zespołów faulowali. Przyczyniła się do tego nie najlepsza dyspozycja arbitra spotkania J. Eksztajna, który wielokrotnie wydawał błędne decyzje.
Reasumując można stwierdzić, że remis nie krzywdzi jednak żadnej ze stron. Równocześnie należy podkreślić znakomitą wręcz postawę Piotra Skrobowskiego. który nie tylko wyłączył z gry groźnego Smolarka, ale wielokrotnie wspomagał kolegów w niebezpiecznych dla drużyny sytuacjach, starał się także inicjować kontrataki. Poza nim na wyróżnienie zasłużyli Lipka, Krupiński, Wróbel oraz Iwan, natomiast pierwszoplanowymi postaciami Widzewa byli Boniek i do momentu kontuzji (w 59 min.) Żmuda.
Powiedzieli po meczu:
Lucjan FRANCZAK — trener Wisły: Spotkanie miało cechy, których oczekują kibice — walka, wyrafinowane akcje, dużo . strzałów. Remis jest jak najbardziej sprawiedliwy. Szkoda tylko, że zupełnie niepotrzebnie moi gracze otrzymali, nie całkiem słusznie, żółte kartki.
Poza tym martwi mnie stan zdrowia Holochera. który w jednym ze starć z przeciwnikami doznał urazu nerki. W związku z tym musiał pozostać w łódzkim szpitalu na obserwacji.
Jacek MACHCIńSKI trener Widzewa. Jestem zbudowany postawą Wisły. Ta drużyna zaczęła wreszcie walczyć! Dzięki temu m. in. stworzyliśmy widowisko, które przyniosło frajdę kibicom. Do wyniku nie mam zastrzeżeń.
Gazeta Południowa. 1980, nr 235 (29 X) nr 10046
Czy Wisła powstrzyma niepokonany Widzew?
Bardzo ciekawie zapowiadają się dwa pojedynki: Widzew — Wisła i Legia — Ruch. W Lodzi zdecydowany lider naszej ekstraklasy, który tak świetnie spisuje się w europejskich pucharach podejmuje naszą Wisłę. Faworytem są oczywiście łodzianie, którzy w 11 do tej pory rozegranych spotkaniach nie ponieśli porażki. Bilans Widzewa to 7 zwycięstw i 4 remisy, stosunek bramek 19:5. Wisła po ostatnim zwycięstwie nad ŁKS 4:0 awansowała na 6 miejsce w tabeli mając Już tylko 1 punkt straty do wicelidera — Legii. W Łodzi szalenie jednak trudno będzie o zdobycie, choćby 1 punktu.
Gazeta Południowa. 1980, nr 236 (30 X) nr 10047
Widzew — Wisła 1:1
We wczorajszym komentarzu przed środową kolejką ligową zastanawialiśmy się — czy Wisła zdoła powstrzymać rozpędzony, Widzew,- który w ostatnich pojedynkach imponował wysoką formą. I oto z Łodzi nadszedł meldunek, iż padł tam wynik remisowy 1:1. A więc Widzew pozostał nadal jedyną niepokonaną drużyną w lidze, ale na duże brawa zasłużyli krakowianie, którzy stoczyli z pogromcą Juventusu bardzo dobry i zacięty pojedynek.
Po tym remisie Widzew utrzymał się oczywiście na czele tabeli, choć jego przewaga nad Legią i Szombierkami (zanotowały zwycięstwa) zmalała do 4 pkt. Nagrodą dla Wisły jest awans na wysoką, czwartą pozycją w tabeli.
Nie powiodło się dwom ostatnim drużynom w tabeli, o ile należało się raczej spodziewać, iż Odra raczej przegra we Wrocławiu, o tyle kolejną przykrą niespodziankę sprawił swoim sympatykom Górnik Zabrze, ulegając na własnym boisku Arce, Trzy mecze: Bałtyk — Motor, Stal — ŁKS, Zawisza — Zagłębie przełożono na 5 listopada z uwagi na to, iż piłkarze z tych drużyn grali we wtorek w młodzieżowej reprezentacji Polski przeciwko Francji.
W tabeli najlepszych strzelców ekstraklasy Adamczyk zrównał się z Szarmachem — obaj mają strzelonych po 10 goli; w wysokiej formie utrzymuje się pomocnik Legii Baran, który strzelił Ruchowi dwie bramki. Zaskakująca jest metamorfoza in plus piłkarzy Legii
Pięta i Iwan strzelcami bramek
Piłkarze Wisły umieją grać z łódzkim Widzewem. Przed rokiem pokonali u siebie drużynę Bońka aż 6:3, wygrali też — co było olbrzymią niespodzianką — w Łodzi 2:0. Dotychczasowy bilans obu drużyn na boisku w Łodzi był także korzystny dla krakowian, z 6 do tej pory rozegranych spotkań tylko dwa wygrali gospodarze, 3 wiślacy, raz padł remis (stosunek bramek 7:5 dla krakowian).
Wczoraj tradycji stało się zadość, wiślacy znowu rozegrali w Łodzi dobrą partię i osiągnęli z liderem bardzo korzystny rezultat 1:1 (1:1). Był to jak na polską ligę żywy, emocjonujący i na dobrym poziomie stojący pojedynek. Oba zespoły przyjęły taktykę ofensywną, toteż pod bramkami Młynarczyka i Holochera notowaliśmy co chwilę gorące sytuacje. Oba zespoły zaimponowały też walecznością i ambicją. O ile taka postawa łodzian nie jest zaskoczeniem, o tyle krakowianie, którzy do tej pory nazywani byli drużyną własnego boiska — pokazali, że potrafią grać równie dynamicznie, bojowo i twardo.
Szczególnie emocjonujący przebieg miała pierwsza połowa tego pojedynku w której notabene padły obie bramki.
W 14 min. do długiego podania Rozborskiego doszedł Pięta, ograł Budkę i strzelił do siatki pod wybiegającym Holocherem, W 44 min. szybką akcję prawym skrzydłem przeprowadzili wiślacy, sprytne dośrodkowanie Lipki przejął na polu karnym Iwan i mimo asysty dwóch obrońców, lekkim strzałem w dłuższy róg zmusił do kapitulacji Młynarczyka.
Po przerwie tempo gry nieci spadło, w końcówce jednak oba zespoły postawiły wszystko na jedną kartę, m. in. w 84 min. świetną pozycję zmarnował Kmiecik. Warto odnotować, że w 59 min. sędzia za faul Motyki podyktował rzut pośredni z pola karnego. Piłka po strzale Bońka znalazła, się w siatce, ale p. Janusz Eksztajn nie uznał gola twierdząc, iż nie dał gwizdkiem znać do rozpoczęcia akcji.
Sędzia był zresztą najsłabszym aktorem wczorajszego pojedynku, źle oceniał faule, wydawał mylne werdykty. W 56 min. kontuzji kolana doznał Zmuda, na pozycję stopera cofnięty został Boniek.
WISŁA: Holocher — Motyka, Budka, Skrobowski, Jałocha — Lipka, Kapka, Krupiński (73 min. Targosz) — Iwan, Kmiecik, Wróbel.
WIDZEW: Plich, Zmuda (56 min. Romkę), Grębosz, Jeżewski — Tłokiński, Boniek, Rozborski, Surlit — Smolarek, Pięta.
Widzów 15 tys. Żółte kartki: Motyka i Krupiński.
