Aleksander Pychowski
Z Historia Wisły
| Linia 146: | Linia 146: | ||
Prawie rok później, w kolejnym meczu z udziałem Pychowskiego, Reprezentacja przegrywa z Węgrami 4:1. Porażka wysoka, choć Polacy zagrali ambitnie i toczyli dość wyrównany bój z mocnym przeciwnikiem. Trzecia bramka padła z rzutu wolnego po faulu Pychowskiego. | Prawie rok później, w kolejnym meczu z udziałem Pychowskiego, Reprezentacja przegrywa z Węgrami 4:1. Porażka wysoka, choć Polacy zagrali ambitnie i toczyli dość wyrównany bój z mocnym przeciwnikiem. Trzecia bramka padła z rzutu wolnego po faulu Pychowskiego. | ||
| - | + | [[Kategoria:Zawodnicy (piłka nożna)|Pychowski Aleksander]] | |
[[Kategoria:Reprezentanci Polski|Pychowski Aleksander]] | [[Kategoria:Reprezentanci Polski|Pychowski Aleksander]] | ||
Wersja z dnia 19:32, 6 sty 2010
| | |||
| kraj |  Polska
| ||
| urodzony | 03.11.1903, Kraków | ||
| zmarł | 20.10.1943, Kraków | ||
| wzost/waga | 166 cm/ 65 kg | ||
| pozycja | prawy obrońca | ||
| reprezentacja | 2A | ||
| sukcesy | MP: 1927, 1928 PP: 1926 | ||
| przebieg kariery | Polonia Kraków (?-1922) Cracovia (1922-25) Wisła Kraków (1925-35) | ||
| | |||
|---|---|---|---|
| Sezon | Drużyna | Mecze | Gole |
| 1922-25 | Cracovia | 0 | 0 |
| 1925 | Wisła Kraków | 0 (12) | 0 (0) |
| 1926 PP | Wisła Kraków | 0 | 0 |
| 1927 MP | Wisła Kraków | 10 | 0 |
| 1928 MP | Wisła Kraków | 28+1 | 0 |
| 1929 | Wisła Kraków | 23 | 0 |
| 1930 | Wisła Kraków | 22 | 0 |
| 1931 | Wisła Kraków | 15 | 0 |
| 1932 | Wisła Kraków | 1 | 0 |
| 1933 | Wisła Kraków | 20 | 0 |
| 1934 | Wisła Kraków | 14 | 0 |
| 1935 | Wisła Kraków | 1 | 0 |
| Suma | 135 | 0 | |
| W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych. | |||
Aleksander Pychowski, filigranowy prawy obrońca (166cm), zmora obcych napastników, znakomity technik urodził się 3 listopada 1903 roku w Krakowie.
Piłkarską pasję zaczął rozwijać w dziecięcym zespole Polonii Kraków. Stamtąd w 1922 roku trafił do Cracovii, gdzie spędził 3 lata. W 1925 był już zawodnikiem Wisły, której barwy reprezentował przez 10 lat.
Wieść niesie, że Pychowski opuścił Cracovię i trafił do Wisły z powodu mieszkania. W tamtych czasach nie miał się gdzie podziać - Cracovia odmówiła mu pomocy, zaoferowała ją Wisła. Według innej wersji Pychowskiemu nie podobało się, że działalnością polskiego klubu steruje grupka żydowskich działaczy. Niezależnie od tego, która wersja ma w sobie więcej prawdy, niezaprzeczalnym faktem jest, że "transfer" Pychowskiego rozpętał burzę po obu stronach Błoń; burzę, która przeniosła się również do ogólnopolskiej prasy.
Pychowski był podstawowym zawodnikiem "Białej Gwiazdy" przez wiele sezonów, grą i postawą zyskując sobie szacunek całego piłkarskiego środowiska. Mówiono o nim, że ustawiał się najlepiej ze wszystkich ligowych obrońców. Wzorowo stosował nowocześnie pojęty pressing, zawsze wiedział, kiedy i dokąd powinien się przesunąć.
Mimo niewielkiego wzrostu, mikrej wagi i bardzo słabego wzroku (grał w okularach!) Pychowski budził respekt wśród przeciwników - boiskową pracowitością, nieustępliwością, umiejętnością czytania gry. Tak się rywalom uprzykrzał, że prędzej czy później zaczynali jego stronę omijać. (Wspomnianymi cechami tuszował brak szybkości.)
Cenili go koledzy z drużyny za zespołowe myślenie, mądre decyzje i spokój w trudnych sytuacjach - choć z natury był raczej nerwowy. Pychowskiemu najczęściej partnerował na boisku Emil Strynkiewicz. O duecie obrońców Wisły tak pisał w 1930 roku Przegląd Sportowy: "Para omawiana jest raczej syntezą jednego pełnowartościowego obrońcy. Pychowskiemu brak bowiem warunków fizycznych i biegowych Skrynkowicza, który znów nie może się wylegitymować talentem taktycznym i wielką intuicją oraz rutyną Pychowskiego".
Pychowski zadebiutował w barwach Wisły 30 sierpnia 1925 roku w wygranym 5:0 meczu z Wartą. Dziesięć lat później 4 sierpnia 1935 również meczem z Wartą zakończył piłkarską karierę. W ligowych rozgrywkach zagrał dla Wisły 138 razy. W kadrze Polski wystąpił dwa razy (debiut - 1 listopada 1925, Polska - Szwecja).
Pychowski ukończył dobre męskie gimnazjum i miał dyplom urzędnika sądowego. Zawodu nie wykonywał regularnie, ale za to bez ograniczeń oddawał się swojej drugiej - poza piłką - pasji: kolekcjonowaniu zegarów. Jak wspomina Andrzej Gowarzewski, "swoje hobby doprowadził na wyżyny profesjonalizmu".
W okresie hitlerowskiej okupacji Pychowski prowadził bardzo aktywną działalność w polskich organizacjach podziemnych. 20 października 1943 roku gestapowcy obstawili budynek na Filareckiej, gdzie mieszkał. Obawiając się gestapowskich tortur, Pychowski popełnił samobójstwo. Jak się później okazało, tamtego dnia Niemcy poszukiwali kogoś zupełnie innego ...
wislakrakow.com (dorotja)
Źródło: The White Star Division
Źródła: Encyklopedia Piłkarska Fuji Andrzeja Gowarzewskiego, Przegląd Sportowy.
Mecze w Reprezentacji Polski
- 1925-11-01 Polska-Szwecja 2:6, mecz towarzyski
- 1926-08-20 Węgry-Polska 4:1, mecz towarzyski
Pogrubiono występy Pychowskiego jako Wiślaka.
Pychowski zadebiutował w meczu, w którym Polska zagrała wyraźnie słabiej od przeciwnika i poniosła wysoką porażkę. Dziennikarze zauważyli starania obrońcy i docenili na przykład "czysty i daleki wykop", jednak wypomnieli Pychowskiemu kilka błędów jak choćby przegrany pojedynek przy pierwszej bramce dla Szwedów.
Prawie rok później, w kolejnym meczu z udziałem Pychowskiego, Reprezentacja przegrywa z Węgrami 4:1. Porażka wysoka, choć Polacy zagrali ambitnie i toczyli dość wyrównany bój z mocnym przeciwnikiem. Trzecia bramka padła z rzutu wolnego po faulu Pychowskiego.
