Andrzej Łędzki

Z Historia Wisły

**Andrzej Łędzki**
Kariera klubowa
Informacje o zawodniku
kraj	Polska
urodzony	6 stycznia 1945, Kraków
wzost/waga	179 cm
pozycja	Obrońca
Sezon	Drużyna	Mecze	Punkty
1965/66 1 Liga	Korona Kraków
1966/67 PLK	Korona Kraków	20	239
1967/68 PLK	Wisła Kraków	11	37
1968/69 PLK	Wisła Kraków	20	56
1969/70 PLK	Wisła Kraków	19	38
1970/71 PLK	Wisła Kraków	22	37
1971/72 PLK	Wisła Kraków	9	14
1972/73 PLK	Wisła Kraków	14	17
Suma		115	438
W rubryce Mecze/Punkty najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.

Andrzej Łędzki (ur. 6 stycznia 1945 r. w Krakowie) - koszykarz Wisły, reprezentant Polski. W kadrze narodowej wystąpił 12 razy.

Prof. dr hab. inż. Andrzej Łędzki jest absolwentem Wydziału Metalurgicznego AGH. Po studiach pracował w Zakładzie Wielkopiecownictwa AGH, jednocześnie podejmując naukę na Studium Doktoranckim z zakres wielkopiecownictwa. W latach 1979–1980 pracował w Hucie im. Lenina na stanowisku technologa wydziału Wielkich Pieców. Andrzej Łędzki to wybitny specjalista w zakresie metalurgii, kierownik Katedry Metalurgii Stopów Żelaza AGH, prorektor ds. kształcenia AGH, członek Polskiej Akademii Nauk.

W 2009 roku Andrzej Łędzki otrzymał medal Kalos Kagathos.

zobacz artykuł w Dzienniku Polskim

Kalos kaghatos - Wiślacy - piękni i dobrzy

Poniedziałek, 12 października 2009 r.

Kalos kaghatos - w starożytnej Grecji słowa te były wyznacznikiem ideału wychowania. Określano nimi człowieka odznaczającego się harmonijną pełnią zalet duszy i ciała, stawiającego bezinteresownie swe siły do dyspozycji krajowi i społeczeństwu, cechującego się cnotą i umiarkowaniem. W dosłownym tłumaczeniu był to człowiek piękny i dobry.

W miniony piątek w Krakowie, podczas uroczystości z okazji 90. rocznicy powstania Polskiego Komitetu Olimpijskiego, byliśmy świadkami wielu ciekawych wydarzeń. Jednym z nich było wręczenie medalu Kalos Kaghatos – wyróżnienia przyznawanego cyklicznie od ponad trzydziestu lat tym polskim sportowcom, którzy po zakończeniu kariery wyczynowej sięgnęli wyżyn w życiu społecznym i zawodowym. Tym razem w zaszczytnym gronie siedmiu wyróżnionych znalazło się dwoje wiślaków.

Halina Helena Oszast z d. Łaptaś zapisała się do sekcji lekkiej atletyki Wisły Kraków w roku 1946. Potem przez jakiś czas grała w siatkówkę, aż wreszcie przyszedł czas na koszykówkę. Ten ostatni wybór okazał się jak najbardziej trafny. Pani Halina cztery razy stawała wraz z drużyną "Białej Gwiazdy" na podium mistrzostw Polski, w roku 1952 zdobywając tytuł wicemistrzyni kraju. W reprezentacji Polski wystąpiła 14 razy. Jak na prawdziwą wiślaczkę przystało, po zakończeniu kariery sportowej pozostała wierna "Białej Gwieździe", pracując w klubie m.in. jako trener grup młodzieżowych oraz kierownik pierwszej drużyny koszykarek. Swoje wieloletnie doświadczenie sportowe wykorzystała w pracy naukowej. W krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego zdobyła tytuł magistra, a następnie doktora i docenta. Opublikowała multum artykułów o tematyce koszykarskiej, przez długi czas będąc kierownikiem Zakładu Koszykówki. Jest członkiem honorowym TS Wisła.

Andrzej Łędzki był wychowankiem Korony Kraków. W barwach "Białej Gwiazdy" występował przez sześć sezonów, w roku 1968 sięgając z nią po tytuł mistrza Polski. W reprezentacji Polski wystąpił 19 razy. Grając na najwyższym poziomie w koszykówkę, kształcił się równocześnie w Akademii Górniczo-Hutniczej. Po ukończeniu studiów podjął pracę naukową, uzyskując tytuł prof. dr. hab. Jest członkiem Polskiej Akademii Nauk, byłym prorektorem oraz aktualnym kierownikiem Katedry Metalurgii Stopów Żelaza AGH.

Przyznanie medali Kalos Kaghatos nie było jedynym wiślackim akcentem podczas piątkowych uroczystości. W poczcie niosącym sztandar PKOl. znalazły się dwie wybitne wiślackie siatkarki, brązowe medalistki olimpijskie Józefa Ledwig i Elżbieta Porzec-Nowak, a podczas symbolicznego zapalenia znicza olimpijskiego na Rynku Głównym doszło do swoistego przekazania olimpijskiej pałeczki pokoleń. Ceremonii tej dokonała bowiem 8-letnia gimnastyczka "Białej Gwiazdy" Wanda Drelicharz, stojąc na ramionach mistrza Igrzysk w Pekinie Leszka Blanika. Oby był to pierwszy krok małej Wandy do zaszczytów i chwały, do sukcesów w sporcie i w życiu pozasportowym, do zostania kalos kaghatos.

Źródło: tswisla.pl / Źródło: wislaportal.pl