Artur Olejak
Z Historia Wisły
Linia 114: | Linia 114: | ||
[[Grafika:Artur Olejak 1912.JPG|thumb|right|200 px|W reprezentacji Krakowa 1912 rok]] | [[Grafika:Artur Olejak 1912.JPG|thumb|right|200 px|W reprezentacji Krakowa 1912 rok]] | ||
[[Grafika:Artur Olejak 1913.jpg|thumb|right|200 px|1913 rok]] | [[Grafika:Artur Olejak 1913.jpg|thumb|right|200 px|1913 rok]] | ||
+ | [[Grafika:Artur Olejak 1914.jpg|thumb|right|200 px|1914 rok]] | ||
[[Grafika:Artur Olejak 1919.jpg|thumb|right|200 px|1919 rok]] | [[Grafika:Artur Olejak 1919.jpg|thumb|right|200 px|1919 rok]] | ||
Wersja z dnia 20:11, 3 lip 2012
Artur Olejak - piłkarz, napastnik, prawy łącznik, reprezentant Krakowa i Galicji.
Zadebiutował w pierwszej drużynie Wisły 19 września 1909 roku w wygranym meczu z Cracovią. Uchodził za " Wielki talent piłkarski, siłą fizyczną nie dorównywał mu chyba żaden z współczesnych futbolistów polskich. Grał kombinacyjnie, a specjalnością jego był przebój, którego dzięki swej sile fizycznej, pomimo fauli obrońców zawsze dochodził do strzału. Był jedynym piłkarzem, który umiał strzelać "szpicem" doprowadzając strzał do sztuki". Tak pisał o Olejaku w czasopiśmie sportowym "Stadion" dnia 8.11.1927 r. historyk i ekspert piłki nożnej dr Stanisław Mielech.
W książce "Gole faule i ofsajdy" tak uzupełniał tę piłkarską charakterystykę:
Olejak był najgroźniejszym konkurentem Szeligowskiego i Poznańskiego i nieraz wstawiano go do reprezentacji Krakowa. Był on przebojowcem typu „tanka", łamiącego przeszkody. Był wysoki i bardzo silny fizycznie. Gdy minął obronę, nikt nie potrafił odepchnąć go od piłki, a strzelał bardzo silnie i celnie. Specjalnością jego były złośliwe „szpicaki", których bramkarze z powodu kapryśnych kozłów bardzo nie lubią bronić. Olejak posiadał wybitny zmysł kombinacyjny. Świetnie się z nim grało i dużo można było się od niego nauczyć. Olejak rozegrał w barwach Wisły 86 meczów. Najlepsze jego spotkanie to chyba Lwów - Kraków 0:7 (we Lwowie 6.VI.1913 r.), na którym strzelił 3 bramki.