Barbara Szpyt
Z Historia Wisły
Barbara Szpyt z domu Czeczótka (ur. 10 października 1929 r. w Limanowej) - siatkarka Wisły w latach 1952-1963, dwukrotna brązowa medalistka mistrzostw świata (Francja 1956, ZSRR 1962), dwukrotna brązowa medalistka mistrzostw Europy (Rumunia 1955, Czechosłowacja 1958). Prywatnie żona trenera siatkarek Zbigniewa Szpyta.
Spis treści |
Portret sportowy
Barbara Czeczótka, córka Otylii i Mieczysława, urodziła się 10 października 1929 roku w Limanowej. Wraz z bratem Jerzym wychowywała się "zwyczajnej" rodzinie, w której była pierwszym w dziejach sportowcem. Ojciec, który interesował się sportem, cieszył się z każdego sukcesu córki, mama po prostu pragnęła, by jej dziecko było szczęśliwe.
Sama Barbara dość późno odkryła w sobie sportową pasję. Dopóki mieszkała w Limanowej, nie uprawiała żadnej dyscypliny, jedynie jak większość dzieciaków dla zabawy "odbijała piłkę przez sznurek". Wszystko zmieniło się w 1952 roku, po maturze - nastolatka wyjechała do Krakowa, by podjąć naukę w Akademii Handlowej (obecnie Uniwersytet Ekonomiczny).
"Jak tylko przyjechałam do Krakowa, jeszcze przed rozpoczęciem roku akademickiego, wysłali nas na jakiś obóz sportowy, a mnie przydzielono do zespołu koszykarek. Obok trenowały siatkarki. Pamiętam, że grałam w kosza, ale cały czas obserwowałam grę siatkarek. I bardziej mi się to podobało. Nie było walki wręcz, bezpośredniego kontaktu. Wtedy postanowiłam się przepisać do ich drużyny."
W efekcie Barbara znalazła się później w siatkarskiej drużynie AZS-u, trenowanej przez Wacława Obuchowicza. Choć nie była wiodącą postacią w zespole (zwykle pełniła funkcję rezerwowej), zwróciła na siebie uwagę ówczesnego wiceprezesa Wisły, Jana Janowskiego, który zaproponował jej zmianę barw. Trener Obuchowicz zrezygnował z niej bez żalu, w jego mniemaniu było to dziewczę "wysokie, smukłe, ale cielę". W ten sposób wczesną jesienią 1952 roku Barbara została zawodniczką Białej Gwiazdy.
Przeprowadzka na Reymonta była spełnieniem sportowych marzeń Barbary, najbardziej jednak ucieszyła jej brata, Jerzego, fanatycznego kibica Wisły, którą od lat wraz z siostrą wspierał. "On mnie obwoził po całej Polsce, na mecze Wisły jeździliśmy za drużyną. Tam, gdzie Wisła grała, myśmy jechali, żeby zobaczyć mecz. Bardzo go to interesowało, ale sam sportu nie uprawiał. Natomiast mnie pchał do sportu."
CDN
Galeria pamiątek Barbary Szpyt
Cytujemy: "Księga jubileuszowa 50-lecia Wisły"
" ... Barbara Szpyt (...) zainteresowała się sportem zupełnie przypadkowo. Ot, tak zamiast na spacer do lasu, zawędrowała na boisko. Po kilku mniej lub więcej udanych występach, trafiła do „Wisły" w 1952 roku. Niemały wpływ na tę decyzję miał brat, zagorzały „Wiślak" i wierny kibic piłkarskiej jedenastki. Jeszcze na długo przed rokiem 1952 nie opuściła (oczywiście z bratem) żadnego meczu piłkarskiego.Po dwóch latach treningu wyróżniono ją powołaniem do kadry narodowej. Nie był to czysty przypadek, bowiem ta utalentowana zawodniczka już wcześniej zwróciła na siebie uwagę trenerów.
Pierwszy występ w reprezentacji zakończył się ogromnym sukcesem. Od tego roku jest do dziś dnia stałą reprezentantką Polski. Obok szeregu spotkań, największym przeżyciem Basi jest udział w reprezentacji Polski, w zwycięskim meczu przeciwko drużynie aktualnego mistrza świata — ZSRR. Było to w bieżącym roku na międzynarodowym turnieju w Szczecinie. Obok trzydziestu występów w reprezentacji Polski, Barbara Szpyt (żona trenera siatkarek Wisły) rozegrała ponad 200 spotkań w barwach klubowych. Jej gra miała niemały wpływ na sukcesy drużyny, która w ubiegłym sezonie zdobyła przecież zaszczytne trzecie miejsce w Polsce."
Źródło: Księga jubileuszowa 50-lecia Wisły.
Inne
Medalistka Spartakiady Zrzeszeń Gwardyjskich:
- 1960 (medal brązowy)
- 1961 (medal srebrny)
- 1962 (medal złoty)
- 1963 (medal srebrny)
Wiślackie klany
