Dan Petrescu
Z Historia Wisły
Spis treści |
Dan Petrescu w Wiśle
Dan Petrescu (ur. 22 grudnia 1967 w Bukareszcie) formalnie rozpoczął prace w Wiśle 1 stycznia 2006 roku. Tym samym stał się czwartym trenerem w sezonie 2005/2006. Po podpisaniu kontraktu, na pytanie dziennikarzy czemu przyjął tą posadę, odpowiedział: "Propozycja Wisły była nie do odrzucenia. Wszyscy znajomi w Rumuni zachęcali mnie do podjęcia pracy w drużynie mistrzów Polski. To w mojej karierze trenerskiej powinien być krok w górę. Pieniądze nie były tu najważniejsze. Wisła jest spragniona sukcesów, ja również. Sądzę, że podjąłem dobrą decyzje". Petrescu od początku swojej pracy starał się wprowadzić pełny profesjonalizm. Najpierw przebudował sztab szkoleniowy. Posadę zachowali tylko asystent Kazimierz Moskal i kierownik drużyny Marek Konieczny. Nowym drugim trenerem stał się Cristinel Pojar, trener bramkarzy miał być golkiper reprezentacji Rumunii Dumitru Stingaciu, a za przygotowanie fizyczne ma odpowiadać Włoch Michele Bonn. Kulawik miał prowadzić juniorów, a dotychczasowy specjalista przygotowania fizycznego Ryszard Szul miał koordynować wszystkie juniorskie grupy. Do pracy z młodzieżą miał być też przesunięty dotychczasowy trener bramkarzy Marek Holocher. Wisła za czasów Dana grała ociężale i bez polotu. Spowodowane to było zapewne bardzo ciężkimi treningami. Ciężkimi jak na polskie warunki. Petrescu wprowadził do Wisły pełny profesjonalizm. Wprowadził intensywność zajęć, z którą niewielu w Polsce piłkarzy miało do czynieni, a które to jest normą na zachodzie. Dla nie go nie brały nazwiska, tylko aktualna forma. Nie było problemem posadzić na ławce Cantoro czy tez Baszczyńskiego. Nigdy publicznie nie zarzucał nic piłkarzom własnej drużyny. Choć na początku nie budził sympatii Kibiców, to z biegiem czasu zyskał wielki szacunek. "Dan We Trust You!" - to hasło z transparentu, który przedstawili kibice na jednym z meczów.
Opinie o Wiśle Schllossera
Marcina Baszczyńskiego
"Najgorsze było, że nie mieliśmy stylu. Nie wiedzieliśmy nawet jakim systemem będziemy grać, bo raz było to 4-4-2, a już następnym razem 3-5-2."
Sprawozdawców sportowych
„Sport” lwowski (piórem Markheima) pisał o stylu Wisły (przypominając, że grała przedtem „bez systemu”):
„Dopiero teraz pod kierunkiem Schlossera (MTK) nabywa cech... znowu wiedeńskich z silną domieszką węgierskich tricków. Jej ataki w poprzecznem podawaniu nie są zbyt szybkie, napad zwleka ze strzałem, czekając na pewną sytuację…, ale też napad ten gra dobrze w defensywie i raczej on pomaga pomocy, niż pomoc jemu”.
Józefa Kałuży
Według Kałuży Wisła, „posiadając w swych szeregach Reymanów, też wywodzących się z Błoń, łączy zalety szkoły krakowskiej z wyzyskaniem szybkości i wagi ciała. Oparta o doświadczenie rekordowego internacjonała Węgier Schlossera jako trenera, staje się... czołową drużyną Polski i jest mistrzem w r. 1927 i 1928”. „Okres Wisły, spędzony w lidze, wyniósł ją ku szczytom piłkarstwa polskiego. Drużyna jej z walk ligowych wyniosła sobie miano bojowej, owianej duchem walki do ostatniej chwili, nieulegającej nigdy nawet w najgroźniejszych dla siebie chwilach depresji psychicznej, tak zgubnej dla innych drużyn”. Te cechy dały jej mistrzowskie laury i stałe miejsce w czołówce najlepszych klubów ligowych w latach następnych.
Trenerski bilans
Okres pracy (faktyczny): wrzesień 1924-sierpień 1925
Wisła pod wodzą Schlossera rozegrała 40 spotkań towarzyskich i o punkty:
W rozgrywkach okręgowych Wisła zajęła pierwsze miejsce i awansowała do finałowych gier międzyokręgowych o Mistrzostwo Polski:
- w rozgrywkach a-klasowych rozegrała 6 spotkań (4 wygrane, 2 przegrane)
W meczach finałowych o Mistrzostwo Polski rozegrała 9 spotkań (4 wygrane, 5 przegranych – na boisku, gdyż przegrany mecz z AKS zweryfikowano później jako w.o. dla Wisły).
Dało jej to:
Wygranie Grupy Południowej po meczu barażowym z ŁKS we Lwowie.
Zajęcie trzeciego miejsca w finałowej rozgrywce o tytuł mistrzowski za Pogonią i Wartą.
Oprócz tego Wisła rozegrała 25 spotkań towarzyskich z krajowymi i zagranicznymi rywalami, z których 11 wygrała, 9 przegrała i odniosła 5 remisów.
Przyczynki do biografii piłkarskiej
Imre Schlosser-Lakatos (urodził się 24 stycznia 1889 w Budapeszcie - zmarł 19 lipca 1959 w Budapeszcie) wg polskiej wersji Wikipedii (węgierska i angielska wersja mówi o 11 października jako dacie urodzin!; A. Gowarzewski podaje, że urodził się 24.01.1889, a zmarł 21.07.1959 roku).
”Slózi”- bo tak go nazywano był cudownym dzieckiem węgierskiego futbolu, „bożyszczem Węgier”. Jako niespełna 18-latek zadebiutował w reprezentacji swego kraju. Stało się to 7 października 1906 „w zremisowanym 4:4 meczu z Reprezentacją Czech. Przez ponad 20 lat reprezentacyjnej kariery w 68 meczach strzelił 59 bramek”. „Co na ówczesne czasy było wyczynem wręcz niewyobrażalnym ... Najlepsze mecze w reprezentacji rozegrał przeciwko Francji w 1911 roku (3 gole), Niemcom w 1912 (3) i Rosji w 1912 (5)”. Co ciekawe zaliczył również występy na Igrzyskach Olimpijskich w Sztokholmie w 1912 r. (w finale turnieju pocieszenia Węgey pokonały wówczas Austrię 3:0, a pierwszą bramkę meczu strzelił właśnie Schlosser).
Zasłynął jako superstrzelec, grywając na wszystkich pozycjach w ataku. „Dziesiątki z tych bramek strzelał z rzutów karnych, będąc najpewniejszym egzekutorem w klubach w których występował”. Pierwszy z sześciu tytułów króla strzelców zdobył w wieku 20 lat (w 1909 r., strzelając 18 bramek). Wikipedia podaje, że „w lidze węgierskiej w 301 meczach strzelił 417 bramek, co do dziś stanowi jej rekord”. Rzecz w tym, że do tej statystyki zaliczane są gole strzelone w barwach Wiener SC. Odejmując te 6 goli – będzie to 411 bramek, strzelonych w 303 meczach – jeśli wierzyć anglojęzycznej i węgierskiej wersji wiki. Daje to szósty wynik na świecie.
Wraz tytułami najlepszego snajpera zdobywał też laury mistrzowskie dla swoich klubów: pierwszy tytuł zdobył już w wieku lat 18 z FTC. W sumie w barwach FTC i MTK zdobył 13 tytułów mistrzowskich i 2 Puchary Węgier.
O jego snajperskich umiejętnościach mogły się przekonać czołowe drużyny węgierskie i austriackie – nie bez przyczyny uważane za czołowe w kontynentalnej Europie. W meczu FTC z solidną budapesztańską drużyną III Kerulet potrafił strzelić 8 bramek (z jedenastu jakie zaaplikowała rywalowi jego drużyna).
O sile jego strzałów i talentu wiele mówi anegdota z początków jego piłkarskiej kariery opisana przez H. Szymczyka i H. Sieńskiego w książce Przekleństwo jedenastego metra (za as90.pl):
„Na początku dwudziestego wieku bezsprzecznie najlepsze drużyny klubowe grały w Anglii, a każda konfrontacja europejczyków z nimi wypadała żałośnie. I nie ważne było kto gra z Anglikami: Francuzi, Węgrzy, Niemcy czy Czesi. Na przykład zespoły węgierskie, które ceniono najwyżej doznawały sromotnych porażek – BTC przegrał z Burnsley aż 1:5, a MTK Budepeszt 0:7. W maju 1910 roku w miejscowości Millenaris doszło do kolejnej konfrontacji Burnsley, tym razem z Ferencvarosi Torna Club Budapeszt. Madziarom przepowiadano łomot szlachetny, a więc przynajmniej pięć do zera. Tymczasem już po pięciu minutach prowadzili 1:0, a sprawcą sensacyjnego wyniku był niejaki Imre Schlosser. Uderzył piłkę tak, że naciągnięta siatka wyrwała gwoździe mocujące ją do ziemi. Później „Szlozi” uznał tę bramkę za najpiękniejszą w karierze.
Anglicy wyrównali na 1:1, ale kilkanaście minut później Bobas zacentrował do Korodiego i ten głową pokonał bramkarza Anglików. Kibice znieśli swoich bohaterów z boiska na ramionach, a szczególnie długo wiwatowano na cześć Imre Schlossera”.
Przed zakończeniem swojej piłkarskiej kariery Schlosser miał wrócić do FTC, gdzie grał jeszcze do 1931 r. Z chwilą zawieszenia butów na kołku kończył czterdzieści dwa lata...
W fachu trenerskim po Wiśle zaliczył również epizod w Brigittenauer AC.
Piłkarska kariera
Klub Lata Ilość występów ligowych (ilość strzelonych bramek)
Ferencvárosi TC 1905-1916 - 155 (258)
MTK Hungária FC 1916-1922 - 125 (141)
Wiener Sport Club 1925-1926- 17 (6)
Ferencvárosi TC 1926-1927- 14 (11)
BVSC Budapest 1927-1928 - 9 (1)
Ferencvárosi TC 1929-1931 ? ?
W sumie 320 (417)
Król strzelców (za rsssf: w latach 1911-14 był najskuteczniejszym strzelcem Europy):
1908-9
1909-10
1910-11 - 42
1911-12 - 40
1912-13 - 42
1913-14 - 36
1916-17
Tytuły mistrzowskie z FTC (7): 1907, 1909-13, 1917: PW: 1913, 1927
Tytuły mistrzowskie z MTK (6): 1917-1922
W sumie 13 tytułów mistrzowskich.
2 Puchary Węgier w barwach FTC w 1913 i 1927 r.
Na podstawie: Wikipedia; relacje z ówczesnej prasy sportowej; H. Szymczyk i H. Sieński, Przekleństwo jedenastego metra (za as90.pl); P. Pierzchała, Z Białą Gwiazdą w sercu...
