Edmund Zientara

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 14:28, 21 kwi 2020; Zdzis (Dyskusja | wkład)

(różn) ← Poprzednia wersja | Aktualna wersja (różn) | Następna wersja → (różn)

Skocz do: nawigacji, wyszukiwanie

Spis treści

1 Edmund Zientara w Wiśle
2 Bilans trenerski
3 Biografia
4 Piłkarska kariera
5 Trenerska kariera
6 Sukcesy
7 Galeria
8 Zientara w prasie

Edmund Zientara w Wiśle

Edmund Zientara

Lata 70-te

Edmund Zientara pojawił się w Wiśle w czerwcu 1983 roku. Przepracował cały sezon 1983/1984, a Wisła pod jego dowództwem zajęła ledwie jedenaste miejsce. Zientara nie potrafi zdobyć autorytetu wśród zawodników, co przełożyło się na wyniki. Z Białą Gwiazdą rozstał się we wrześniu, po kilku pierwszych kolejkach sezonu 1984/1985.

Bilans trenerski

Czas pracy: czerwiec 1983 - wrzesień 1984

Ilość meczy: 45 (37 w I lidze, 8 w Pucharze Polski)

Bilans ligowy: 9-12-16 (bramki 34:45)

Procent zwycięstw: 24

Średnia punktów: 0,81

Biografia

Edmund Jan Zientara urodził się 25 stycznia 1929 w Warszawie, tam też skończył liceum ogólnokształcące. Karierę rozpoczął w Polonii w 1947 roku, jednak dopiero w lokalnym rywalu - Legii - święcił największe sukcesy. W wieku 22 lat został kapitanem "Wojskowych". Na początku przygody z piłką, grywał na pozycji napastnika, potem został przesunięty na pomoc i tak już zostało. W 1956 roku zdobył z Legią "dublet" - mistrzostwo i puchar Polski. W sumie jako piłkarz poświęcił Legii dwanaście lat,rozegrał w niej 157 spotkań i strzeli 3 bramki. "Merlo" był też zawodnikiem wspomnianej już Polonii, Gwardii, Lublinianki oraz Polonii Melbourne, w której zakończył karierę.

W reprezentacji zadebiutował w 1950 roku, meczem z Bułgarią. Stał się kapitanem tej reprezentacji. W 1960 roku pojechał z nią na Olimpiadę do Rzymu. Rok później rozegrał ostatni mecz w kadrze. Przeciwnikiem była Jugosławia. Zientarski strzelił jej bramkę. W sumie była to jedyna bramką jaką strzelił w 40 występach.

Jako trener również największe sukcesy odniósł z Legią. Wywalczył z nią mistrzostwo (1970), oraz doprowadził ją do półfinału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych. trenował jeszcze Stal Mielec, Wisłę Kraków, Pogoń Szczecin. Po zakończeniu trenerskiej kariery podjął pracę w PZPN (Trener PZPN (juniorzy, młodzieżówka, szef wyszkolenia, sekretarz generalny (1991-1995), od lipca 1995 do 31 grudnia 1998 członek Prezydium PZPN (dyrektor generalny biura związku). W 1993 roku został honorowym Członkiem PZPN. Za zasługi Działacza Kultury Fizycznej odznaczony został m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP.

Zmarł w wieku 81 lat we wtorek, 3 sierpnia 2010 roku w Warszawie.

Piłkarska kariera

Klub	Lata	Kraj	Il. wys.	il. goli)
Polonia Warszawa	1947-1950	Polska	22	0
Legia Warszawa	1950-1952	Polska	22	0
Lublinianka	1952	Polska
Gwardia Warszawa	1953-1955	Polska	23	3
Legia Warszawa	1953-1955	Polska	135	3
Polonia Melbourne	1962-1965	Polska
W sumie:

Trenerska kariera

Klub	Lata	Kraj
Legia Warszawa	1969/1971	Polska
Pogoń Szczecin - asystent	1972/1975	Polska
Stal Mielec	1975/1977	Polska
reprezentacja Polski juniorów	1977/1978	Polska
reprezentacja olimpijska	1978/1980	Polska
Praca na Cyprze	1980/1981	Cypr
Wisła Kraków	1983/1984	Polska