Edward Ałaszewski

Z Historia Wisły

Edward Ałaszewski
Informacje o zawodniku
kraj Polska
urodzony 29.06.1908, Łódź
zmarł 11.12.1983, Warszawa
miejsce pochówku Warszawa
wzost/waga 178 cm / 70 kg
pozycja napastnik, od 1935 bramkarz
przebieg kariery Klub Turystów Łódź 1924-29
ŁKS Łódź 1930-32
Wisła Kraków 1933
Polonia Warszawa 1934-35
Kariera klubowa
Sezon Drużyna Mecze Gole
1924-29 Klub Turystów
1930-32 ŁKS Łódź
1933 Wisła Kraków 1 (-1)
1934-35 Polonia W-wa
Suma   1 (-1)
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.

Edward Ałaszewski urodził się 29 czerwca 1908 roku w Łodzi, zmarł 11 grudnia 1983 roku w Warszawie. Wychowanek łódzkiego Klubu Turystów (1924-29). Napastnik, w Wiśle wystąpił tylko w jednym meczu (1933) już jako bramkarz (zmiennik Kilińskiego, puścił jedną bramkę). Do zmiany pozycji na boisku zmusiła go kontuzja łąkotki. Po drugiej kontuzji w 1935 roku musiał na stałe przekwalifikować się na golkipera.

Bardzo wszechstronnie utalentowany sportowiec, sukcesy osiągał również jako koszykarz i siatkarz zdobywając medale MP. Edward Ałaszewski był znakomitym karykaturzystą. Zadebiutował w "Przeglądzie Sportowym" w 1935 r. Od 1950 r. współpracował z pismami "Sport", "Trybuna Ludu", "Magazyn Polski". Rysował karykatury znanych sportowców i trenerów, ale też postaci z życia publicznego. Karykaturował także wydarzenia. Był laureatem wielu nagród, otrzymał m.in.: złoty i srebrny medal na międzynarodowej wystawie rysunków satyrycznych w Anconie w 1975 roku. Na rynku wydawniczym ukazało się kilka jego albumów, był autorem ilustracji do książek dotyczących sportu (m.in. "Piłkarskie asy").

Spis treści

Żołnierskie losy

W 1937 roku podjął pracę w Ambasadzie Polskiej w Belgii, gdzie pomagał emigrantom, głównie miejscowej Polonii, w organizowaniu życia sportowego. Podczas II wojny światowej walczył w oddziałach polskich we Francji. W Paryżu odnalazł swojego brata. Po kapitulacji Francji był więźniem obozu jenieckiego.

Żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Biografia Edwarda Ałaszewskiego autorstwa Jacka Bogusiaka, historyka ŁKS-u:

Urodził się 29.06.1908r. w Łodzi, zmarł 11.12.1983r. Rodowity Łodzianin, rówieśnik ŁKS, syn robotnika Łódzkich Zakładów Odlewniczych "JOHNA".

Od najmłodszych lat związany z ŁKS-em. Chodził na mecze już od piątego roku życia, wraz ze swoim ojcem, siostrą i bratem Mieczysławem, późniejszym piłkarzem naszej drużyny. Wtedy też narysował swoje pierwsze dzieło, podobiznę ojca obdarzonego długim wąsem. Praca ta podobała się wszystkim, którzy mieli okazję ją oglądać. Twórczość artystyczną Ałaszewski rozwinął w III Gimnazjum im. STARKIEWICZA w Łodzi, którego jest absolwentem. Lekcji rysunku udzielał mu profesor RADWAŃSKI.

Edward Ałaszewski był wszechstronnym sportowcem. W ŁKS-ie uprawiał koszykówkę, piłkę ręczną, siatkówkę i piłkę nożną. Brał udział w pierwszych historycznych meczach sekcji koszykarzy. Prasa pisała o nim: fenomenalny gracz, znakomity technik, posiadający wspaniałe warunki fizyczne. W koszykówkę grał tak dobrze, że został powołany do kadry narodowej. Otarł się o udział w Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie. Z siatkarzami ŁKS-u zdobył dwukrotnie tytuł MISTRZA POLSKI - w 1931 i 1932 roku. Był także wyróżniającym się futbolistą.

Uprawiał także koszykówkę i siatkówkę w klubie INCA ŁÓDź. Ponadto grał w piłkę nożną w łódzkich Turystach. Po służbie wojskowej (w podchorążówce rezerwy) reprezentował barwy krakowskiej Wisły. Tam też zaliczył pierwsze mecze na pozycji bramkarza, podczas tournee po Belgii i Francji. W Polonii Warszawa jego wyczyny na bramce porównywano do legendarnego bramkarza Albańskiego. Studiował w Warszawie, w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego. W 1933 roku koledzy z uczelni zorganizowali pierwszą wystawę jego prac.

W prasie jego pierwsze karykatury ukazały się w 1936 roku. W 1937 roku wyjechał służbowo do pracy w Ambasadzie Polskiej w Belgii. Tam organizował zajęcia sportowe dla Polonii i emigrantów. W okresie II wojny światowej walczył w oddziałach polskich we Francji. W tym czasie w Paryżu spotkał swojego brata Mieczysława. Po upadku Francji dostał się do niewoli. Był więźniem obozu jenieckiego.

Po wojnie Edward powrócił do Polski. Pierwszą pracę w powojennej Polsce podjął w Jeleniej Górze, jako dyrektor firmy handlowej. Później pełnił w teatrze obowiązki scenografa. Realizował się twórczo, ale myślami wciąż był blisko sportu.

Niedługo później powrócił do Warszawy, aby poszukać innego zajęcia. Znów dały o sobie znać jego związki z ŁKS-em. Spotkał bowiem redaktora "Przeglądu Sportowego", Zygmunta Waissa. Człowiek ten podczas wojny, w oflagu GROSS-BORN, razem z piłkarzem ŁKS-u Aleksandrem Kowalskim, prowadził obozowe wydanie Przeglądu Sportowego i organizował zawody sportowe. Waiss, skądinąd znakomity polski lekkoatleta, pamiętał, że "Olek" Kowalski wspomniał, że najlepsze rysunki do gazetki robiłby jego kolega z ŁKS-u - Edward Ałaszewski. Waiss czuł duży sentyment do ŁKS-u. Znał dobrze łódzki stadion, bo kilkakrotnie tu występował na zawodach lekkoatletycznych.

W 1950 roku rozpoczął się kolejny Wyścig Pokoju. Edward Ałaszewski natomiast zaczął pracę dla Przeglądu Sportowego - stworzył karykatury kilkunastu zawodników Wyścigu Pokoju. Pierwszą pracą był duński kolarz Anderson. Narysował także wszystkich ówczesnych czołowych piłkarzy świata - Cruyffa, Di Stefano, Jaszyna, Pelego, Puskasa oraz wielu zawodników ŁKS-u. W każdej redakcji, w której przyszło mu pracować, starał się publikować podobizny sportowców Łódzkiego Klubu Sportowego.

Edward Ałaszewski zwykł mawiać "piłkarz w akcji jest jak baletnica, ciągle inny, ciągle w ruchu, to taki piłkarski balet". Lubił rysować graczy klubu, z którego się wywodził. To właśnie podobizna zawodnika ŁKS-u przyniosła mu największy artystyczny sukces. W 1975 roku na III Międzynarodowej Wystawie Humoru Sportowego i Karykatury w Anconie zdobył srebrny medal za całość prac i złoty za rysunek zatytułowany "H magico volo di Tomaszewski", czyli "magiczny lot Tomaszewskiego". Upamiętnienia on grę jednego z najlepszych bramkarzy świata lat 70 h Jana Tomaszewskiego.

Artysta ten wystawy swoich prac miał m.in. w Berlinie, Pradze, Mediolanie, Rzymie. Karykatury jego autorstwa publikowało wiele gazet w Polsce. Za granicą można było je ujrzeć w dziennikach bułgarskich, czechosłowackich, niemieckich, włoskich i radzieckich. Ałaszewski należał do jednych z najwszechstronniejszych sportowców w Polsce. W drużynach ligowych grał w piłkę nożną, koszykówkę, siatkówkę. Uprawiał także pływanie (zaczynał na starym basenie pływalni ŁKS-u), narciarstwo, a nawet tenis. W ogrodzie swojego domu w Józefowie zbudował boisko do siatkówki. Przeciwnikami, czy bardziej partnerami w sportowej zabawie, byli przyjaciele, sąsiedzi, młodzi chłopcy z okolicy stadionu AWF. Jego dom był otwarty dla wszystkich, którzy kochali sport. Do legendy należą mecze w siatkówkę jeden na jednego z żoną, Jolantą Skowrońską.

Edward Ałaszewski był także wielkim kibicem. Gdy ŁKS grał w Warszawie często gościł na sektorze zajmowanym przez fanów gości. Znanych sobie kibiców przed meczem na Legii zapraszał do warszawskiego lokalu o nazwie "BAR ŁODZKI". Tak, był taki w Warszawie. Kto tam był choć raz, wie jakie to były wspaniałe spotkania. Mówiło się tam o wieściach z Łodzi, o szansach ŁKS-u, o łódzkich anegdotach. "AŁA" rozweselał całe towarzystwo, opowiadając niesamowite historie z życia sportowców. Gdy zmarł w 1983 roku (notabene w roku 75-lecia ŁKS-u) w jego grobie, na cmentarzu pod Warszawą, obok trumny spoczęła biało-czerwono-biała chorągiewka. Kto go znał, ten wie jakim był wspaniałym człowiekiem i wielkim Ełkaesiakiem.

Edward Ałaszewski utrwalił w swoich pracach aż 11 trenerów ŁKS-u: Króla, Janeczka, Barana, Walczaka, Pawła Kowalskiego, Sassa, Tomaszewskiego, Dziubę, Jezierskiego, Chojnackiego i legendę, Kazimierza Górskiego, który trenował ŁKS w 1973 r. Ten wybitny rysownik stworzył także podobizny sportowców innych sekcji działających w ŁKS-ie: Mistrza Polski w boksie - Józefa Pisarskiego, lekkoatletki Teresy Wieczorek-Ciepłej, dyskobola, Mistrza Polski - Edmunda Piątkowskiego, kulomiota, także Mistrza Polski - Tadeusza Prywera.

Źródło: lkslodz.pl

Galeria

Anegdota

Pewnego razu udając się na przyjęcie do wspólnego – jak się później okazało – znajomego, spotkało się w windzie czterech panów.
- Doktor Wałaszewski jestem – przedstawił się pierwszy.
Popularny karykaturzysta uśmiechnął się.
- Jestem Ałaszewski...
Wtedy trzeci powiedział:
- Panowie będą się śmiać, ale ja nazywam się Łaszewski...
Kiedy czwarty pan, a był nim scenograf Jerzy Szewski, wymienił swoje nazwisko, niesłychanie ubawieni zadzwonili do drzwi swojego wspólnego przyjaciela.

teatr.dlawas.com

Historia występów w barwach Wisły Kraków

Podział na sezony:

Sezon Rozgrywki M 0-90 grafika:Zk.jpg grafika:Cz.jpg
1933 Ekstraklasa 1     1      
Razem Ekstraklasa (I) 1     1      
RAZEM 1     1      


Lista wszystkich spotkań:

Roz. Data Miejsce Przeciwnik Wyn. Zm. B K
I 1933.05.29 Dom Garbarnia Kraków 0-2    

Doniesienia prasowe


Karykatury