Franciszek Smuda

Z Historia Wisły

Franciszek Smuda

Franciszek Smuda (ur. 22 czerwca 1948 roku w Lubomi) – trener piłkarzy Wisły Kraków, Mistrz Polski z drużyną "Białej Gwiazdy" w sezonie 1998/1999.

Spis treści

1 Biografia
- 1.1 Piłkarz
- 1.2 Trener
2 Kariera piłkarska
3 Kariera trenerska
4 Sukcesy
5 Trenerski bilans w Wiśle
- 5.1 Druga kadencja Smudy w Wiśle - statystyka
6 Galeria sportowa

Biografia

Piłkarz

Franciszek Smuda urodził się w 22 czerwca 1948 roku w Lubomi koło Wodzisławia Śląskiego. Zanim stał się jednym z najlepszych polskich trenerów, długo grał w piłkę. Na boisku najczęściej występował na obronie. Karierę Smuda rozpoczynał w Unii Racibórz, następnie występował jeszcze w Odrze Wodzisław, a także w chorzowskim Ruchu. Na debiut ligowy musiał czekać do początków lat 70. W sezonie 1970/1971 Franciszek w końcu zagrał swój pierwszy mecz w najwyższej klasie rozgrywkowej. Reprezentował wtedy barwy Stali Mielec, potem występował jeszcze w Piaście. Lista klubów w jakich występował jest długa, jednak Smuda wielkiej kariery nie zrobił. Po epizodzie w USA powrócił do Polski. Trzy sezony spędził w Legii, a potem znów wyjechał do Stanów. Karierę piłkarską kończył w Niemczech gdzie następnie zamieszkał.

Trener

Na początku został trenerem niemieckich klubów z niższych lig. Pod koniec lat osiemdziesiątych wyjechał do Turcji. Do ojczyzny powrócił w 1993 roku i został trenerem Stali Mielec. W sezonie 1993/1994 zajął z drużyną jedenaste miejsce w lidze. W maju 1995 roku, przeniósł się do Łodzi i objął posadę Widzewa, z którym na koniec sezonu 1994/1995 zdobył wicemistrzostwo Polski. Następny sezon za to zapisał Smudę w historii polskiej piłki. Wiele mieliśmy wspaniałych zespołów, jednak w całej historii polskiej ekstraklasy tylko raz drużyna nie przegrała żadnego spotkania. Był to właśnie sezon 1995/1996, Widzew Łódź, po raz pierwszy i jak do tej pory jedyny, dokonał wydałoby się rzeczy niemożliwej. Na ławce łódzkiej drużyny zasiadał wtedy, nie kto inny, jak właśnie Franciszek Smuda. Rok następny okazał się równie udany. Widzew zakwalifikował się do Ligi Mistrzów, oraz obronił tytuł z przed roku. Znane piłkarskie stwierdzenie mówi, że: "Na końcu zawsze przegrywa trener". Tak było i tym razem. Smudzie nie udało się znów awansować do LM, mało tego Widzew na koniec sezonu uplasował się dopiero na czwartym miejscu.

Franciszek Smuda

Następnym przystankiem okazał się Kraków i Wisła. Franciszek Smuda do Wisły trafił w czerwcu 1998 roku, z Widzewa, z którym świętował największe sukcesy. Nastał wtedy okres "wielkich zakupów" Tele-foniki, pod Wawel zostali sprowadzeni wybijający się zawodnicy z całej polski, więc "Franz" miał komfortową sytuację. Wisła wywalczyła w imponującym stylu mistrzostwo Polski, jednak start w eliminacjach do Ligii mistrzów był niemożliwy. Stało się tak, ponieważ podczas meczu z włoską Parmą w Krakowie, Dino Baggio został raniony nożem rzuconym z trybun. W efekcie UEFA wykluczyła na rok Wisłę z gry w pucharach. Kolejny sezon Smuda rozpoczął bardzo dobrze, ale mimo to już po jednej porażce został zwolniony. Był to wrzesień 1999 roku.

Transparent kibiców

Kiedy Smuda rozstał się z Wisłą, momentalnie znalazł zatrudnienie w Legii. Przez część kibiców odebrane to zostało jako zdrada, co też wyrazili transparentem podczas meczu. Kolejny raz potwierdziło się, że zaufanie kibiców bardzo trudno zdobyć, a bardzo łatwo stracić. Nawet jeśli zawdzięcza się trenerowi tyle, ile zawdzięczają kibice Wisełki.

Po rocznej bezowocnej pracy w Legii, Franciszek Smuda znów zawitał do Krakowa. W czerwcu 2001 roku objął po raz kolejny stanowisko trenera Wisły. Tym razem już bez żadnych przeszkód mógł przygotować drużynę do batalii o Ligę Mistrzów. Losowanie okazało się nieszczęśliwe. Wisła musiała się mierzyć ze słynną Barceloną. Piłkarze pod wodzą Smudy nie ugięli się przed utytułowanym rywalem. W prawdzie do fazy zasadniczej nie udało się awansować, jednak po grze pozostało dobre wrażenie.

Kres Smudy w Wiśle nastąpił 15 marca 2002 roku, tuż po ligowych porażkach z Polonią Warszawa i Legią. Na jego miejsce zatrudniono Henryka Kasperczaka, a Wisła już za kilka miesięcy miała odnosić sukcesy.

Po odejściu z Wisły Kraków Smuda ponownie został trenerem Widzewa Łódź, w którym zaczął sezon 2002/2003. Po rundzie jesiennej odszedł z klubu i objął posadę trenera Piotrcovii Piotrków Trybunalski. W kwietniu 2003 roku wrócił jednak do Widzewa i prowadził łódzki klub do końca sezonu 2002/2003. Przed sezonem 2003/2004 opuścił Widzew, jednak powrócił na posadę szkoleniowca tej drużyny w trakcie rundy wiosennej rozgrywek. Widzew zajmował wtedy przedostatnie miejsce w tabeli Ekstraklasy, a na koniec sezonu uplasował się na ostatnim, co oznaczało spadek do drugiej ligi.

[Foto: wisla.krakow.pl]

Na początku sezonu 2004/2005 Smuda został trenerem cypryjskiej Omonii Nikozja, a pod koniec 2004 roku objął posadę szkoleniowca Odry Wodzisław i przyczynił się do utrzymania zespołu w Ekstraklasie, po wygranych barażach z Widzewem. W kolejnych rozgrywkach, 2005/2006 prowadził Zagłębie Lubin, z którym zajął trzecie miejsce w lidze oraz dotarł do finału Pucharu Polski. Następnie został trenerem Lecha Poznań, z którym w sezonie 2008/2009 zdobył Puchar Polski, zajął trzecie miejsce w lidze oraz doszedł do 1/16 finału pucharu UEFA.

W drugiej połowie 2009 roku Smuda wrócił do Zagłębia Lubin, a pod koniec roku został selekcjonerem reprezentacji Polski. Odszedł ze stanowiska po rozgrywanych w Polsce Mistrzostwach Europy 2012, w których drużna narodowa nie zdołała wyjść z grupy. Na początku 2013 został trenerem trenerem niemieckiego klubu SSV Jahn Ratyzbona, zajmującego ostatnie miejsce w tabeli 2. Bundesligi, nie zdołał jednak poprawić jego pozycji na koniec sezonu 2012/2013.

11 czerwca 2013 roku Smuda po raz trzeci w swojej trenerskiej karierze objął stanowisko trenera Wisły Kraków. Podpisał z klubem trzyletni kontrakt. W sezonie 2013/2014 zajął z drużyną Wisły piąte miejsce w tabeli Ekstraklasy. 9 marca 2015 roku został zwolniony ze stanowiska.

Kariera piłkarska

Klub	Lata	Kraj	Il. wys.	il. goli
Unia Racibórz	1962–1967	Polska
Odra Wodzisław	1967–1969	Polska
Ruch Chorzów	1970	Polska	0	0
Stal Mielec	1970–1971	Polska	6	0
Piast Gliwice	1971–1974	Polska	35	0
Wisła Garfield	1975	USA
Harford Beicentennials	1975	USA	20	3
Legia Warszawa	1975–1977	Polska	33	0
Los Angeles Aztecs	1978	USA	13	0
Oakland Stompers	1978	USA	2	0
San Jose Earthquakes	1978	USA	10	0
SpVgg Fürth	1979–1982	Niemcy	17	1
VfR Coburg	1982	Niemcy

Kariera trenerska

Klub	Lata	Kraj
VfR Coburg	1983	Niemcy
ASV Forth	1984–1987	Niemcy
FC Herzogenaurach	1988	Niemcy
Altay S.K.	1989	Turcja
Konyaspor	1992	Turcja
FFV Wendelstein	1993	Niemcy
Stal Mielec	1993–1995	Polska
Widzew Łódź	1995–1998	Polska
Wisła Kraków	1998–1999	Polska
Legia Warszawa	1999–2001	Polska
Wisła Kraków	2001–2002	Polska
Widzew Łódź	2002	Polska
Piotrcovia	2003	Polska
Widzew Łódź	2003	Polska
Widzew Łódź	2004	Polska
Omonia Nikozja	2004	Cypr
Odra Wodzisław	2004–2005	Polska
Zagłębie Lubin	2005–2006	Polska
Lech Poznań	2006–2009	Polska
Zagłębie Lubin	2009	Polska
Reprezentacja Polski	2009–2012	Polska
SSV Jahn Ratyzbona	2013	Niemcy
Wisła Kraków	2013–2015	Polska
Górnik Łęczna	2016–2017	Polska
Widzew Łódź	2017–2018	Polska
Górnik Łęczna	2018–2019	Polska
Wieczysta Kraków	2021–2022	Polska

Sukcesy

Piłkarskie:
Brak

Trenerskie:

Mistrzostwo Polski 1996 i 1997 z Widzewem Łódź
Superpuchar Polski 1996 z Widzewem Łódź
Wicemistrzostwo Polski 1995 z Widzewem Łódź
Awans do fazy grupowej Ligi Mistrzów w 1996 z Widzewem Łódź
Mistrzostwo Polski 1999 z Wisłą Kraków
Superpuchar Polski 2001 z Wisłą Kraków
3. miejsce w lidze polskiej z Zagłębiem Lubin: 2006
Finalista Pucharu Polski z Zagłębiem Lubin: 2006
Puchar Polski z Lechem Poznań: 2009
1/16 finału pucharu UEFA z Lechem Poznań: 2009
3. miejsce w lidze polskiej z Lechem Poznań: 2009
Mistrzostwo IV ligi z Wieczystą Kraków: 2022
Regionalny Puchar Polski z Wieczystą Kraków: 2022
Trener roku 1996, 1997, 1999 i 2008 wg "Piłki nożnej"
Piłkarski Oscar dla trenera roku 1999

Trenerski bilans w Wiśle

Ilość meczy: 85 (57 w I lidze, 7 w Pucharze Polski, 4 w pucharze Ekstraklasy, 16 w europejskich pucharach, 1 w Superpucharze)

Bilans ligowy: 40-7-10 (bramki 129:54)

Procent zwycięstw: 70

Średnia punktów: 1,53

Druga kadencja Smudy w Wiśle - statystyka

16. Marca 2002, 16:52

Dziś dobiegła końca druga kadencja Franciszka Smudy w roli trenera Wisły Kraków. Trwała ona około 9 miesięcy (od 26 czerwca) w trakcie których Wisła rozegrała 36 meczów. 22 z nich wygrała, 3-krotnie padał remis, lecz aż 9 razy wiślacy schodzili z boiska pokonani.

Oto krótkie podsumowanie statystyczne:

Liga:

Bilans: 12-1-6

Bramki: 36:21

Punkty/mecz: 1,95

Rozgrywki UEFA:

Bilans: 4-1-3

Bramki: 10:10

Puchar Ligi:

Bilans: 3-0-0

Bramki: 9:4

Puchar Polski:

Bilans: 3-1-0

Bramki: 15:6

Do tej statystyki można jeszcze dodać zwycięstwo 4:3 w Superpucharze, które dało Wiśle to trofeum.

(mat) Źródło: The White Star Division

Galeria sportowa

Wisła Kraków, jesień 1999	Wisła Kraków, jesień 1999	Autograf z kolekcji Jerzego Michalskiego	1999.05.29 Wisła - Pogoń Szczecin
2015.10.10 Wisła Kraków - Gwiazdy Białej Gwiazdy		Autograf z kolekcji Jerzego Michalskiego