Frekwencja

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 23:14, 1 gru 2009

Średnia frekwencja na meczach ligowych

Źródło: opracowanie własne

Korelacja frekwencji i miejsca w lidze

Współczynnik korelacji Pearsona pokazuje zależność pomiędzy dwoma zestawami liczb. Przyjmuje on wartości z przedziału od -1 do 1 włącznie, przy czym im wartość ta jest bliższa krańcom przedziału, tym silniejsza zależność występuje między zestawami liczb. Ujemny współczynnik oznacza, że im wyższe są liczby z pierwszego zestawu, tym niższe są odpowiadające im liczby z zestawu drugiego, przy dodatnim współczynniku im wyższe są liczby z zestawu pierwszego tym wyższe są analogiczne liczby z zestawu drugiego. Więcej informacji oraz wyjaśnienie sposobu obliczania współczynnika: www.wikipedia.pl
W niniejszej sekcji przedstawiony jest współczynnik korelacji liniowej pomiędzy miejscem jakie Wisła zajmowała na koniec poszczególnych sezonów w najwyższej klasie rozgrywek ligowych (I liga/Ekstraklasa) a średnią frekwencją na meczach "u siebie" w tych sezonach. Dla większej porównywalności danych uwzględniono tylko najwyższą klasę rozgrywek ligowych. Można by się spodziewać silnej ujemnej korelacji: oznaczałoby to, że generalnie na przestrzeni lat im lepiej gra Wisła (im bliższy 1 jest numer miejsca zajmowanego przez nią w tabeli na koniec sezonu) tym średnio więcej kibiców przychodzi na jej mecze. Tymczasem wyniki obliczeń pokazują, że nie można mówić o takiej zależności. Współczynnik korelacji wynosi bowiem 0,037173, a więc jest bardzo bliski zera. Można by to tak interpretować, że kibice "chodzą na Wisłę" niezależnie od tego, czy akurat dobrze jej idzie, czy źle. Należy jednak pamiętać, że na uzyskany wynik mocno wpływa pojemność stadionu i ogólna moda na piłkę nożną - przykładowo przed II Wojną Światową nawet gdy Wisła zdobywała mistrzostwo, średnia frekwencja nie przekraczała 5000.
Z tego względu sensowne jest obliczenie współczynników dla poszczególnych okresów. Przyjęto cztery etapy: jeden przed II Wojną Światową, oraz trzy mniej więcej 20-letnie (przedzielone spadkami do niższej ligi). Wyniki te prezentują się następująco:
Lata 1927-1939: -0,1895

Lata 1948-1963/64: 0,2176

Lata 1965/66-1984/85: -0,5837

Lata 1988/89-2007/08: -0,4935

Oznacza to, że jedynie w dwóch ostatnich okresach można mówić o pewnej ujemnej korelacji pomiędzy uzyskiwanymi wynikami a liczbą kibiców na trybunach Wisły, korelacja ta jest jednak słabsza niż można by się z góry spodziewać.

Zobacz również: Miejsca w tabeli ligowej

Najciekawszy przeciwnik ligowy w danym sezonie

Poniższa tabela pokazuje, kogo można uważać za najciekawszego przeciwnika ligowego Wisły w każdym z sezonów. W kolejnych kolumnach podano sezon, liczbę widzów na meczu o najwyższej frekwencji w tym sezonie i przeciwnika który zgromadził tę największą publiczność.

Najciekawszy przeciwnik ligowy ogółem

Jak więc widać, przeciwnikiem najczęściej przyciągającym największą liczbę kibiców na stadion Wisły jest Cracovia. Wniosek jest prosty i całkiem oczywisty - derby rozpalają kibiców w Krakowie. Widać to z resztą po innych krakowskich klubach: często najciekawszym przeciwnikiem w sezonie był Hutnik, dwukrotnie zdarzyło się to też Garbarni. W ostatnich latach jednak wyraźnie zaznacza się pozycja Legii jako drużyny zapełniającej wiślackie trybuny – niektórzy nawet nazywają pojedynki między tymi drużynami „derbami Polski”. Trzecie miejsce w zestawieniu zajmuje Ruch Chorzów. Całość danych przedstawiona jest w poniższej tabeli. W pierwszej kolumnie podano nazwę klubu, a w drugiej liczbę sezonów, w których największą publikę na stadionie Wisły zgromadził akurat ten przeciwnik.