Henryk Kasperczak
Z Historia Wisły
Spis treści |
Henryk Kasperczak w Wiśle
Henryk Kasperczak (10 lipca 1946) trenerem Wisły został 16 marca 2002 roku. Kiedy Kasperczak przychodził do Wisły, miał już wyrobioną markę, nie tylko w Polsce ale także poza nią. Dzięki grze we francuskiej lidze, a później trenowaniu tamtejszych drużyn, miał tam kontakty. Skutkowało to tym, że Wisła mogła w okresie przygotowawczym rozgrywać sparingi z mocnymi francuskim drużynami. Już w pierwszym sezonie swojej pracy przy Reymonta, "Kasper" zdobył mistrzostwo. Sukces ten powtórzył w roku następnym. Z Kasperczakiem, Wisła osiągnęła największy sukces od pamiętnego ćwierćfinału PEMK. w 2003 roku, piłkarz z pod znaku białej gwiazdy dotarli do 1/8 finału pucharu UEFA. Po drodze bijąc m.in. włoską Parmę, czy też Schalke 04. Do pełnego sukcesu zabrakło tylko awansu do Ligi Mistrzów. Kiedy Wisła dysponowała mocą kadrą, los przydzielił jej w eliminacjach Real Madryt - zaporę nie do przejścia. Kiedy natomiast odeszło kilku ważnych piłkarzy, Wisła mierzyła się z Anderlechtem Bruksela - czyli najłatwieszym przeciwnikiem z jakim w w III rudzie eliminacyjnej przyszło krakowianom grać.
Kasperczak jest człowiekiem z bardzo mocną osobowością. Nie daje sobie w przysłowiową "kaszę dmuchać". Nie inaczej było w "jego" Wiśle. Podczas jednego z meczów, chciał zmienić Mauro Cantoro. zmiana został zasygnalizowana sędziemu technicznemu, jednak ten z niewiadomych powodów nie chciał takiej zmiany przeprowadzić. Minuty mijały, a zmiany nie było. Trener spokojnie podszedł do stolika sędziowskiego, po czym uniósł tablicę świetlną wysoko do góry sygnalizując zmianę. Zrobiło się zamieszanie, a sędzia główny przerwał na chwile zawody. Zmiana w końcu została przeprowadzona. Po meczu Kasperczak tłumaczył: "Prosiłem sędziego kilka razy o dokonanie zmiany. Niestety nie chciał tego dokonać, nie wiem czemu. Ja byłem nieco zdenerwowany i dlatego zdecydowałem się na taki gest". Pod koniec swojej pracy również niejednokrotnie o tym dowodził. O tym jednak trochę później.
W latach 2002-2004 Wisła nie miała równych sobie w Polsce. Zdobyła dwa razy mistrzostwo, oraz puchar Polski. Trener natomiast wygrywał w licznych konkursach indywidualnych. Dwukrotnie został wybrany trener roku w Małopolsce, czy też został laureatem piłkarskiego Oskara. Techniczny, ofensywny styl gry Wisły wzbudzał uznanie. Do tej pory gra Wisły porównywana jest do tej prezentowanej za czasów Henryka Kasperczaka. Gdyby nie dwie kompromitujące i w zasadzie przypadkowe porażki (z Valerangą i z Dinamo Tibilisi), zapewne zostałby trenerem Wisły jeszcze ładnych kilka lat, a może nawet do 2008 roku. Stało się jednak inaczej i zarząd postanowił się pozbyć trenera. Zrobił to w sposób kuriozalny, kompromitując się doszczętnie. Kasperczak został zawieszony jako trener, a jego miejsce zatrudniono Wernera Liczke. "W poniedziałek spotkałem się z zarządem Wisły w składzie prezes Basałaj i wiceprezes Reszczyński" – powiedział Henryk Kasperczak. – "Zarząd przedstawił mi swoją propozycję zmiany kontraktu, który mam zawarty z Wisłą. Ja przedstawiłem kontrpropozycję, która nie została przyjęta. I tak się rozstaliśmy. Nic nie wiem o tym, że nie jestem już trenerem Wisły. Nikt mi o tym nie powiedział oficjalnie, ani nie przedstawił na piśmie decyzji zarządu. W tej sytuacji uważam, że jestem nadal trenerem piłkarzy Wisły, bo mam ważny kontrakt do 2008 roku".
Oficjalnie Kasperczak przestał być trenerem Wisły w roku 2005, choć już od 14 grudnia 2004 nie pełnił swojej roli.
Opinie o Wiśle za czasów Kasperczaka
Stefano Cieri - dziennikarz La Gazzetta dello Sport
Wywiad przeprowadzał Rafał Stec po meczu Lazio - Wisła 3:3.
„(...) Przecież po strzeleniu trzeciego gola przez Wisłę na boisku istniała tylko jedna drużyna! Była to, niestety, drużyna gości (Wisły), którzy przez wiele minut absolutnie dominowali na boisku. Gdyby wykorzystali ten moment, mogli wygrać, i to wysoko. Rzymianie wyglądali na zdezorientowanych przebiegiem zdarzeń.”
"(...) Po meczu Mancini zupełnie serio powiedział, że Wisła to jeden z najlepszych zespołów, jaki widział w tym sezonie, biorąc pod uwagę także Serie A. A dla mnie to jeden z faworytów rozgrywek Pucharu UEFA..."
Biografia
Henryk Wojciech Kasperczak urodził się 10 lipca 1946 w Zabrzu niedaleko stadionu Górnika. Jest absolwentem warszawskiej AWF. Karierę piłkarską rozpoczynał w Stali Zabrze. Niemal zaraz po przejściu do Stali Mielec, zgłosiło się po niego wojsku, w celu odbycia służby. Był rok 1967, Henryk Kasperczak przeniósł się do Warszawy, aby tam w wojskowej Legii odbyć służbę. W stołecznym klubie nikt nie poznał się na talencie młodego piłkarza. W pomocy Legii "Henry" miał mocną konkurencję (Blaut, Deyna i Brychczy). W kilku sparingach przedsezonowych nie zachwycił, więc dwa sezony spędził w rezerwach. W pierwszej drużynie Legii nie rozegrał żadnego meczu. Po odbyciu służy wojskowej, Kasperczak wrócił do Stali Mielec, która przez ten czas znacznie poprawiła swoją grę. Z miejsca stał się jej podstawowym graczem. Grał na pozycji defensywnego pomocnika, odbierał wiele piłek i kierował je do przodu. W Stali spędził 9 lat stając się jednym z najlepszych pomocników na świecie. Dobra gra wpadła w oko samu Kazimierzowi Górskiemu. Debiut w kadrze narodowej odbył się w meczu z USA 20 marca 1973 roku. Był to oficjalny debiut, bowiem już dwa lata wcześniej Henryk zagrał w nieoficjalnym meczu kadry z reprezentacją ligi ZSRR. W kadrze zadomowił się na pięć lat (63 razy reprezentował barwy Polski). To on odebrał na Wembley piłkę Hunterowi, po czym podał ją do Grzegorza Lato. Ten z kolei do Domarskiego i tak właśnie polska uzyskała awans do Mistrzostw Świata. Dwukrotnie wziął udział w tychże mistrzostwach - w 1974 i 1978, kiedy to Polacy odnieśli największe sukcesy. Uczestniczył w igrzysk olimpijskich w 1976, w których Polska wywalczyła srebrny medal. Ze Stalą Mielec zdobył dwa tytuły mistrzowskie. Po wyjeździe za granicę grał we francuskim FC Metz.
Jak to się stało, że został trenerem FC Metz, po zakończeniu kariery piłkarskiej? "Trener naszej drużyny, bardzo szanowany Jean Snella, umierał w szpitalu na raka. Wybrała się do niego delegacja z klubu, żeby zapytać kogo chciałby widzieć jako swojego następcę. A umierający Snella powiedział - nie szukajcie daleko. Weźcie Henryka... I tak zostałem trenerem" - wspominał Kasperczak. W karierze trenerskiej związany był jeszcze w wieloma francuskimi klubami, a także reprezentacjami narodowymi, odnosząc z nimi wiele sukcesów.
Piłkarska kariera
| Klub | Lata | Kraj | Il. wys. | il. goli) |
|---|---|---|---|---|
| Stal Zabrze | 1959-1965 | Polska | 145 | 8 |
| Stal Mielec | 1965-1966 | Polska | 18 | 2 |
| Legia Warszawa II | 1966-1968 | Polska | 56 | 12 |
| Stal Mielec | 1968-1978 | Polska | 345 | 23 |
| FC Metz | 1978-1979 | Francja | 30 | 3 |
| W sumie: | 594 | 48 | ||
Kariera Trenerska
| Klub | Lata | Kraj |
|---|---|---|
| FC Metz | 1978–1984 | Francja |
| AS Saint-Étienne | 1984–1987 | Francja |
| RC Strasbourg | 1987-1989 | Francja |
| Racing Club de France | 1989–1990 | Francja |
| Montpellier Hérault SC | 1990–1992 | Francja |
| OSC Lille | 1992-1993 | Niemcy |
| reprezentacja Wybrzeża Kości Słoniowej | 1993–1994 | WKS |
| reprezentacja Tunezji | 1994–98 | Tunezja |
| SC Bastia | 1998–1999 | Francja |
| reprezentacja Maroka | 1999–2000 | Maroko |
| Shenyng Sealion | 2000–2001 | Chiny |
| reprezentacja Mali | 2001-2002 | Mali |
| Wisła Kraków | 2002–2005 | Polska |
| reprezentacja Senegalu | 2006–2008 | Senegal |
| Górnik Zabrze | 2008-? | Polska |
Sukcesy
Piłkarskie:
- 1972/1973 - mistrzostwo polski ze Stalą Mielec
- 1974 - 3. miejsce w mistrzostwach świata
- 1975/1976 - mistrzostwo polski ze Stalą Mielec
- 1976 - Piłkarzem Roku w Polsce
- 1976 - srebrny medal olimpijski
- 1984 - Puchar Francji z FC Metz
- członek Klubu Wybitnego Reprezentanta
Trenerskie:
- 1990/91 - ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharu z FC Metz
- 1990 - Trener Roku we Francji
- 1994 - 3. miejsce w Pucharze Narodów Afryki z Wybrzeżem Kości Słoniowej
- 1996 - 2. miejsce w Pucharze Narodów Afryki z Tunezją
- 1998 - awans do mistrzostw świata z Tunezją
- 2002 - 4. miejsce w Pucharze Narodów Afryki z Mali
- 2002 - Puchar Polski z Wisłą Kraków
- 2002 - Trener Roku w Polsce
- 2002/2003 - mistrzostwo polski z Wisłą Kraków
- 2002/2003 - 1/8 finału pucharu UEFA
- 2003 - Puchar Polski z Wisłą Kraków
- 2003/2004 - mistrzostwo polski z Wisłą Kraków
Na podstawie: Wikipedia, http://wislakrakow.com, Historia Polskiej Piłki Nożnej nr 10,
