Henryk Serafin
Z Historia Wisły
| |||
| | |||
| kraj |  Polska
| ||
| urodzony | 11.07.1920, Kraków | ||
| zmarł | 9.12.1997, Warszawa | ||
| miejsce pochówku | Warszawa | ||
| wzost/waga | 175/72 | ||
| pozycja | obrońca | ||
| | |||
|---|---|---|---|
| Sezon | Drużyna | Mecze | Gole |
| 1933-1939 | Wisła Kraków | 13 | 0 |
| 1945-1951 | Legia Warszawa | 79 | |
| 1952-1953 | Polonia Warszawa | ||
| W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych. | |||
Spis treści |
Historia występów w barwach Wisły Kraków
Podział na sezony:
| Sezon | Rozgrywki | M | 0-90 | 
| 
| 
| 
| 
|
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1938 | Ekstraklasa | 1 | 1 | |||||
| 1939 | Ekstraklasa | 12 | 12 | |||||
| Razem | Ekstraklasa (I) | 13 | 13 | |||||
| RAZEM | 13 | 13 | ||||||
Lista wszystkich spotkań:
| Ilość | Roz. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wyn. | Zm. | B | K |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | I | 1938.10.30 | Dom | ŁKS Łódź | 7-3 | |||
| 2. | I | 1939.04.02 | Dom | Polonia Warszawa | 2-1 | |||
| 3. | I | 1939.04.16 | Wyjazd | Union Touring Łódź | 3-1 | |||
| 4. | I | 1939.04.23 | Wyjazd | Warta Poznań | 1-4 | |||
| 5. | I | 1939.05.03 | Dom | Pogoń Lwów | 2-1 | |||
| 6. | I | 1939.05.07 | Dom | Cracovia Kraków | 5-1 | |||
| 7. | I | 1939.05.14 | Wyjazd | AKS Chorzów | 3-3 | |||
| 8. | I | 1939.05.21 | Dom | Garbarnia Kraków | 1-1 | |||
| 9. | I | 1939.06.08 | Dom | Ruch Chorzów | 0-1 | |||
| 10. | I | 1939.06.18 | Wyjazd | Warszawianka Warszawa | 1-0 | |||
| 11. | I | 1939.06.25 | Wyjazd | Polonia Warszawa | 4-5 | |||
| 12. | I | 1939.07.02 | Dom | Warta Poznań | 5-0 | |||
| 13. | I | 1939.08.20 | Dom | Warszawianka Warszawa | 4-2 |
Galeria
 1940 |
|||
 1940 |
 Spotkanie drużyny Wisły w 1940 roku |
||
 1941 rok, okupacyjne rozgrywki (w barwach Cracovii) |
 1941 |
 1943 |
|
 |
|||
 Drużyna Wisły w czasie okupacji (około 1944 roku) |
|||
 |
|||
Doniesienia prasowe
 Powołanie na obóz pod kierunkiem angielskiego trenera, lipiec 1939 |
 1997. Z żałobnej karty. |
Wspomnienia
Władysława Giergiela
 |
 |
Mecz Generalna Gubernia - Słowacja odbył się w Nowym Targu przy obecności na trybunach ks Tiso ze Słowacji i przy generalnym gubernatorze Franku. Było to w jesieni 1940 r. Krakauer Zeitung, dziennik wydawany w czasie okupacji w Krakowie, zamieścił z tego meczu skład Krakowa: w składzie tym były podane nazwiska m. In Mordarski, Rupa i Serafin. Oni grali wówczas w tym meczu. Oni musieli grać. Był to ratunek tych chłopców przez aresztowaniem ich przez gestapo i wywiezieniem ich do więzienia i do Niemiec. Okazało się, iż byli oni w posiadaniu kartek żywnościowych, które były do sklepu wędliniarskiego wyłącznie dla Niemców. Na te karty były zwiększone racje wędlin. Sklep taki był m. In na ul. Floriańskiej, niedaleko firmy Voigta. I oni zostali przyłapani w tym sklepie na usiłowaniu zakupu wędlin na te kartki. Zostali oni wezwaniu do dr Niffke, sportfuhrera w GG, który jednocześnie był naczelnym redaktorem Krakauer Zeitung. On im powiedział, że albo zgodzą się wziąć udział w tym meczu, albo lager lub więzienie. Byli to wszystko młodzi chłopcy. Nie mieli więc wyboru. I zagrali. Tak samo pamiętam mecz w Krakowie, na boisku Wisły, Kraków-Lamberg. I w tym meczu pamiętam, gdyż byłem na meczu osobiście z Batorem, grali wówczas tacy znani nam piłkarze, jak Niechcioł, Majewski, Pazurek Karol, Pazurek Józef, który przed wojną grał w Polonii W-wa, Piątek z AKS, Kinowski z AKS, Stolarczyk z AKS, grał Mrugała. Ale dlaczego? Oni wszyscy byli wcieleni do wojska niemieckiego i musieli grać. Otto Riesner, ten z Garbarni, to był przecież Ślązak, grał Joksch, prawy obrońca z Garbarni, grał Stankusz z Garbarni, który był volksdeutschem. Ja miałem oryginalne zdjęcia z tego meczu od Jasia Borka, który pracował w Krakauer Zeitung. On mi to zdjęcie dał. I Statter po wojnie tę sprawę wyciągnął. On chciał otrzymać ode mnie to zdjęcie. Miałem także fotografię jeszcze z innym piłkarzem Kaźmierowiczem, ten ze Lwowa, który grał w niemieckiej drużynie. Widać na zdjęciu piłkarzy pozdrawiających wyciągniętą ręką „heil Hitler”. Miałem również Krakauer Zeitung ze sprawozdaniem z zamieszczonym w nim zdjęciem z meczu. Wśród osób interesujących się tą sprawą był również jeden major z bezpieczeństwa (KBW), chyba nazywał się Każmierski, a był wiceprezesem Grobli. I czułem, że ci piłkarze nasi, którzy musieli zagrać w czasie wojny, jeśli nie uda im się jakoś wybrnąć z tego kłopotu, to będą zniszczeni. Nie wiedziałem, co robić. Powiedziałem, że nie mam żadnych zdjęć ani gazet, gdyż zostało to spalone, natomiast opowiedziałem im całą historię zmuszenia tych piłkarzy do gry, pod groźbą obozu. Nie trafiło to jednak do przekonania, oświadczył mi, że za grę w niemieckiej drużynie muszą być zdyskwalifikowani. Statter pojechał do Warszawy do mgr Neuinga (?), który był figurą w Gwardii i sprawę odpowiednio przedstawił. Ja poradziłem im, żeby zgłosili się do wojska i zagrali w Legii. Tak zrobili Serafin i Mordarski i to ich uchroniło przed represją Stattera. Natomiast Rupa zgłosił się do Hutnika i także uchronił się.
