I liga 1961/1962 (koszykówka mężczyzn)

Z Historia Wisły

I liga

Mistrzowie Polski odbierają gratulacje z rąk Henryka Reymana

Klasyfikacja końcowa

Relacje prasowe

Echo Krakowa. 1961, nr 288 (8 XII) nr 5108

Koszykarze ekstraklasy zakończyli w ubiegłą niedzielę pierwsza rundę mistrzowskich rozgrywek.

Zmagania naszych najlepszych zespołów cieszyły się wielkim zainteresowaniem publiczności gromadząc w salach całej Polski komplety widzów.

Obecnie nastąpiła przerwa w rozgrywkach i sympatycy basketballu zobaczą swych pupilów w akcji dopiero za dwa miesiące. O podzielenie się z naszymi Czytelnikami spostrzeżeniami o dotychczasowych rozgrywkach poprosiliśmy trenera koszykarzy krakowskiej Wisły mgr Michała Mochnackiego.

— Spore zainteresowanie rozgrywkami (bez porównania większe jak w latach poprzednich) wiąże się naszym zdaniem ze wzrostem poziomu rozgrywek. Jakie jest zdanie Pana na ten temat? — Poziom rozgrywek I rundy był bez porównania wyższy aniżeli w zeszłym roku.

Zespoły ekstraklasy podzieliłbym na trzy grupy: porównując ich grę w bieżącym i minionym sezonie. Do pierwszej grupy zaliczyłbym AZS AWF, Wisłę, Śląsk i Spartę Nowa Huta — drużyny, które grają znacznie lepiej niż poprzednio.

W grupie zespołów reprezentujących ten sam poziom umiejętności wymieniłbym legię, AZS Toruń i Polonię. Natomiast w grupie trzeciej sklasyfikowałbym Lecha, GKS Wybrzeże i Społem Łódź, drużyny, które obniżyły nieco swój poziom gry.

Odnośnie trzeciej grupy trzeba stwierdzić, iż taki np.

Lech miał obiektywne przeszkody w uzyskaniu wysoki aj formy spowodowane trudnościami w uzyskaniu sali do treningów przed sezonem.

Jak już zaznaczyłem poziom rozgrywek jest wyższy aniżeli w ubiegłym sezonie. Nastąpiła znaczna poprawa umiejętności strzeleckich — szczególnie rzutu z wyskoku. W grze defensywnej natomiast zaznaczył się pewien zastój (np. brak umiejętności krycia rzutu z wyskoku, co powoduje uzyskiwanie szeregu wysokich niejednokrotnie trzycyfrowych rezultatów. Ważną sprawą jest także wprowadzenie do gry wielu młodych utalentowanych zawodników. Np. Sparta Nowa Huta posiada w tej chwili co najmniej 10 graczy, którzy mogą z powodzeniem występować w poszczególnych spotkaniach. Pozwala to zespołowi na pewniejszą grę, gdyż zawodnicy pierwszej piątki mogą śmiało grać bez obawy, że gdy opuszczą boisko za 5 przewinień osobistych nie będzie miał ich kto zastąpić.

— A indywidualnie którzy koszykarze, zdaniem Pana, grają lepiej aniżeli w minionym sezonie? — Jest ich wielu. Dużo lepiej grają np. olimpijczycy z Nartowskim, Subkowskim, Olszewskim, Pacułą, Piskunem i Przywarskim na czele. Z zawodników młodszych spore postępy poczynili Likszo (Wisła) i Blauth (AZS AWF).

Poprawa umiejętności strzeleckich, spore indywidualne postępy, wprowadzenie młodych utalentowanych zawodników to wszystko elementy składające się na to, iż niektóre mecze pierwszej rundy stały naprawdę na wysokim poziomie.

— Dużo głosów krytycznych słyszy się pod adresem sędziów. W Krakowie obserwowaliśmy szereg arbitrów, którzy wydawali niejednokrotnie błędne i niezrozumiałe decyzje. Z doniesień prasowych, rozmów z trenerami i zawodnikami wiemy, że w kilku wypadkach sędziowie wręcz wypaczali rezultaty zawodów, jak np. w meczach AZS AWF ze Spartą i Gwardii z Legią.

— Uważam, że szereg sędziów po prostu nie nadąża za rozwojem koszykówki. Nie starają się podnosić swych umiejętności, „nie żyją” zagadnieniem i stąd zaskakujące nieraz orzeczenia. Podstawowymi błędami jakie zauważyłem to bezduszne odgwizdywanie przewinień osobistych w walce o piłkę pod koszem i nieodgwizdywanie błędu „5 sekund”. Tego rodzaju prze­ winienia odgwizduje się w tej chwili tylko w Polsce (oczy­ wiście nie wszyscy sędziowie).

Na całym świecie sędziowie nie reagują na przypadkowe zetknięcia w walce o piłkę, odgwizdując jedynie rozmyślne faule.

— Dwa miesiące przerwy między rundami to spory okres czasu. Czy nie sądzi Pan, iż może to spowodować spadek formy zespołów.

— Raczej nie. Tak długa przerwa może wpłynąć raczej na poprawę formy zespołów drugiej i trzeciej grupy a szczególnie Lecha i GKS Wybrzeże co w konsekwencji jeszcze bardziej przyczyni się do wzrostu poziomu i uatrakcyjni rozgrywki.

— I już na zakończenie pytanie o możliwości Wisły i Sparty w drugiej rundzie mistrzostw.

— Jeśli plan treningów Wisły zostanie zrealizowany w 100 procentach to zespół winien grać jeszcze lepiej aniżeli w pierwszej rundzie, gdzie oprócz bardzo słabego meczu z Lechem miał szereg udanych występów. Podobnie ma się rzecz ze Spartą. Jest to drużyna, która umie wygrywać nawet z najgroźniejszymi przeciwnikami. Jeżeli będą grać tak jak w spotkaniach z Legią, AZS AWF czy Lechem to winni uplasować się na bardzo dobrym miejscu w tabeli.

Rozmowę przeprowadził: J. LANGIER