Irena Górka

Z Historia Wisły

Irena Górka - po mężu Szaflik, urodzona 16 czerwca 1940 roku w Krakowie, koszykarka Wisły, reprezentantka Polski.

‎‎‎‎

Irena Górka urodziła się w Krakowie w czasie okupacji. Karierę sportową rozpoczęła w drużynie KS Prądnicki, jednak już w wieku 18 lat przeniosła się do Wisły, z którą związała się na wiele lat. Szybko przebiła się do pierwszego zespołu. Początkowo występowała na pozycji środkowej, potem jednak przesunięta została na newralgiczną pozycję rozgrywającej. Z tej funkcji kierownika gry drużyny wywiązywała się bardzo dobrze, inicjując, ale także wykańczając szybkie ataki. Cechował ją równy poziom w grze - dzięki tej stabilnej formie uzyskała w Polsce pozycję jednej z najlepszych zawodniczej klubowych i reprezentacyjnych swoich czasów.

Irena Górka w barwach Wisły zdobyła osiem tytułów mistrza Polski (1963, 64, 65, 66, 68, 69, 70 i 71). Ta imponująca seria rozstała tylko raz - w 1967 roku - przerwana "jedynie" srebrnym medalem.

W reprezentacji Polski Irena Górka wystąpiła 62 razy, w tym na Mistrzostwach Europy w Budapeszcie (1964 - 5 miejsce) i w Cluj (1966 - 8 miejsce).

Po zakończeniu sportowej kariery Irena Górka nie rozstała się z Wisłą - pracowała przez wiele lat w administracji klubu.

Za swoje dokonania Irena Górka otrzymała tytuł Honorowego Członka TS Wisła, a także tytuły Mistrza Sportu i Zasłużonego Mistrza Sportu.

Irena Górka założyła prawdziwie wiślacką rodzinę: jej mąż Józef Szaflik był działaczem sekcji koszykówki Towarzystwa Sportowego, zaś ich syn Andrzej był koszykarzem Wisły.

Na podstawie: "Pod wiślackim koszem kobiet i mężczyzn 1928-2006", Roman Pyjos, Artur Pyjos (2006)