Józef Adamek

Z Historia Wisły

Józef Janusz Adamek
Informacje o zawodniku
kraj Polska
urodzony 21.02.1900, Kraków
zmarł 01.10.1974, Kraków
miejsce pochówku Cmentarz Rakowicki, Kwatera L, rząd 49, grób 19
wzost/waga 176 cm / 72 kg
pozycja prawoskrzydłowy
reprezentacja 9A+1, 2 gole
sukcesy MP 1927
MP 1928
PP 1926
przebieg kariery Wisła Kraków 1919-33
Kariera klubowa
Sezon Drużyna Mecze Gole
1923 Wisła Kraków 0 (18) 0 (4)
1924 Wisła Kraków 0 (6?) 0 (1)
1925 Wisła Kraków 0 (15) 0 (9)
1926 Wisła Kraków 0 (6?) 0
1927 Wisła Kraków 26 16
1928 Wisła Kraków 10 4
1929 Wisła Kraków 19 4
1930 Wisła Kraków 14-15 (*) 2
1931 Wisła Kraków 13 2
1932 Wisła Kraków 7 1
1933 Wisła Kraków 1 0
Suma   90-91 (135-136) (*) 29 (43)
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.

Józef Adamek ur. 21 lutego 1900 roku w Krakowie, zmarł 1 października 1974 roku w Krakowie. Prawoskrzydłowy wychowanek Wisły Kraków (1919-1933). W lidze występował w jej barwach przez 7 sezonów w latach 1927-33, rozgrywając 91 meczów i strzelając 29 goli.

Dwukrotnie zdobył z Wisłą Mistrzostwo Polski w 1927 oraz 1928 roku. Zdobywca Pucharu Polski w 1926 roku. Występował również w reprezentacji Polski (9A+1) strzelając dwie bramki, debiutował podczas meczu ze Stanami Zjednoczonymi 10 czerwca 1924 roku.

Spis treści

Piłkarskie walory

Józef Adamek występował na prawym skrzydle w formacji ataku. Wraz ze swoim vis-a-vis z lewej strony – Mieczysławem Balcerem – tworzył niezwykle groźną parę napastników. Skuteczność Wisły w ofensywie opierała się w owych latach na doskonałej współpracy pomiędzy środkiem ataku a skrzydłami właśnie. Niekwestionowanym liderem drużyny był Henryk Reyman, jednak wiele z jego bramek nie padłoby, gdyby nie asysty ze strony Adamka i Balcera. Reyman doskonale kierował skrzydłowymi, ‘’jego podania wracały we właściwym momencie do niego, a on je zamieniał na bramki’’. Adamek nie był jednak zawodnikiem, który tylko dogrywał piłki – sam także potrafił strzelać. Szczególnie imponujący pod tym kątem był w jego wykonaniu sezon 1927: w 26 rozegranych meczach Adamek zdobył 16 goli i będąc drugim strzelcem Wisły wybitnie przyczynił się do zdobycia tytułu mistrzowskiego.

Adamek pracowitością zdobył sobie pozycję jednego z najlepszych prawoskrzydłowych w Polsce. Szybki bieg, dobra technika (z inklinacjami do gry kombinacyjnej), dobre centry i celny ostry strzał to były jego znaki firmowe. Jego styl gry określano jako „elegancki”. Przegląd Sportowy wystawiając w 1931 ocenę Adamkowi stwierdzał, że skrzydłowy Białej Gwiazdy cechuje się „nieprzepartym ciągiem na bramkę i wielkim animuszem bojowym”.

Szybkość, dobry drybling i przebojowość to atuty Adamka, z którymi wielu przeciwników nie potrafiło sobie poradzić. Zgodnie ze wspomnieniami siostry Józefa – Stefanii – Adamek „ośmieszał zawodników drużyny przeciwnej, a tłumy wiwatowały”. By powstrzymać prawoskrzydłowego Wisły obrońcy często posuwali się do fauli, a jedno z takich starć skończyło się dla Adamka bardzo przykro – 3 maja 1928 roku Józef Ziemian z Legii Warszawa złamał Adamkowi nogę. Napastnik Wisły pauzował przez 3,5 miesiąca, a po powrocie na boisko – jak to często bywa w takich przypadkach – prezentował niższą formę niż przed kontuzją.

Adamek dbał o elegancję nie tylko na placu gry, ale także poza boiskiem. Ubierał się niezwykle gustownie i dbał o dobry wygląd. Co zaś niezwykłe - w szykownym stroju rozgrywał nawet mecze! Na początku lat 20-tych Adamek wychodził na boisko w kołnierzyku i barwnym krawacie (!) czym wzbudzał niemałą sensację. Ta moda jednak nie przyjęła się i Adamek także porzucił ten styl.

Życie rodzinne

Informacje o rodzinie Adamków w spisie ludności Krakowa z 1910 roku
Informacje o rodzinie Adamków w spisie ludności Krakowa z 1910 roku

Józef Adamek był synem Jana (z zawodu maszynista, urodzony w Zottig - obecnie Sadek w Czechach) oraz Józefaty. Adamek miał dwie siostry: Annę i Stefanię. Całe rodzeństwo było usportowione - Anna i Stefania były zawodniczkami sekcji lekkoatletycznej TS Wisła. Na dodatek Anna wyszła za mąż za Władysława Borkowskiego - piłkarza Białej Gwiazdy, mistrza Polski z 1927 i 28 roku. Adamkowie tworzyli zatem prawdziwie wiślacki klan.

Historia występów w barwach Wisły Kraków

*Poniższa statystyka nie uwzględnia spotkań klasy A w latach 1923-1926

Podział na sezony:

Sezon Rozgrywki M 0-90 grafika:Zk.jpg grafika:Cz.jpg
1923 Eliminacje MP 6 6     2    
1923 Finały MP 3 3          
1925 Eliminacje MP 5 5     2    
1925 Finały MP 4 4     1    
1925 Puchar Polski 3 3     3    
1926 Puchar Polski 3 3          
1927 Ekstraklasa 26 26     16    
1928 Ekstraklasa 10 10     4    
1929 Ekstraklasa 19 19     4    
1930 Ekstraklasa 14-15 (*) 14-15 (*)     2    
1931 Ekstraklasa 13 13     2    
1932 Ekstraklasa 7 7     1    
1933 Ekstraklasa 1 1          
Razem Ekstraklasa (I) 90-91 (*) 90-91 (*)     29    
Eliminacje MP (EMP) 11 11     4    
Finały MP (FMP) 7 7     1    
Puchar Polski (PP) 6 6     3    
RAZEM 114-115 (*) 114-115 (*)     37    


Lista wszystkich spotkań:

Ilość Roz. Data Miejsce Przeciwnik Wyn. Zm. B K
1. (1) EMP 1923.08.12 Wyjazd Warta Poznań 2-4      
2. (2) EMP 1923.08.19 Wyjazd Iskra Siemianowice 5-0      
3. (3) EMP 1923.08.26 Wyjazd ŁKS Łódź 6-1      
4. (4) EMP 1923.09.09 Dom Warta Poznań 1-1      
5. (5) EMP 1923.09.30 Dom ŁKS Łódź 1-0      
6. (6) EMP 1923.10.07 Dom Iskra Siemianowice 5-0    
7. (1) FMP 1923.10.14 Wyjazd Pogoń Lwów 0-3      
8. (2) FMP 1923.10.21 Dom Pogoń Lwów 2-1      
9. (3) FMP 1923.11.04 Wyjazd Pogoń Lwów 1-2      
10. (7) EMP 1925.03.29 Wyjazd ŁKS Łódź 1-2    
11. (8) EMP 1925.04.05 Wyjazd AKS Chorzów 3-0      
12. (9) EMP 1925.04.19 Dom AKS Chorzów 3-0      
13. (10) EMP 1925.05.10 Dom ŁKS Łódź 3-1      
14. (11) EMP 1925.06.11 Wyjazd ŁKS Łódź 6-3    
15. (4) FMP 1925.06.14 Wyjazd Pogoń Lwów 0-1      
16. (5) FMP 1925.06.21 Dom Warta Poznań 1-2      
17. (6) FMP 1925.07.12 Dom Pogoń Lwów 0-1      
18. (7) FMP 1925.08.30 Dom Warta Poznań 5-0    
18. (1) PP 1925.10.18 Dom Zwierzyniecki Kraków 2-0    
20. (2) PP 1925.10.25 Dom BBSV Bielsko 9-0    
21. (3) PP 1925.11.08 Dom Wawel Kraków 4-0    
22. (4) PP 1926.06.29 Wyjazd ŁKS Łódź 3-0      
23. (5) PP 1926.07.04 Dom Ruch Chorzów 1-0      
24. (6) PP 1926.09.05 Dom Sparta Lwów 2-1      
25. (1) I 1927.04.03 Wyjazd Jutrzenka Kraków 4-0    
26. (2) I 1927.04.10 Dom Ruch Chorzów 2-0      
27. (3) I 1927.04.17 Wyjazd Union Touring Łódź 1-5      
28. (4) I 1927.04.18 Wyjazd Legia Warszawa 4-1    
29. (5) I 1927.04.24 Dom Hasmonea Lwów 3-1    
30. (6) I 1927.05.03 Wyjazd Polonia Warszawa 1-2      
31. (7) I 1927.05.08 Dom Czarni Lwów 4-0    
32. (8) I 1927.05.15 Wyjazd ŁKS Łódź 0-0      
33. (9) I 1927.05.22 Dom Warta Poznań 4-1      
34. (10) I 1927.05.29 Dom 1.FC Katowice 3-0    
35. (11) I 1927.06.16 Wyjazd Warszawianka Warszawa 2-0      
36. (12) I 1927.06.19 Wyjazd TKS Toruń 7-2    
37. (13) I 1927.06.26 Wyjazd Pogoń Lwów 1-4      
38. (14) I 1927.07.24 Wyjazd Czarni Lwów 3-2      
39. (15) I 1927.07.31 Dom Warszawianka Warszawa 8-2    
40. (16) I 1927.08.07 Dom Jutrzenka Kraków 7-2    
41. (17) I 1927.08.14 Wyjazd Warta Poznań 2-3      
42. (18) I 1927.08.21 Dom Legia Warszawa 1-0      
43. (19) I 1927.08.28 Wyjazd Ruch Chorzów 4-0    
44. (20) I 1927.09.0? Dom ŁKS Łódź 3-1    
45. (21) I 1927.09.11 Dom TKS Toruń 15-0    
46. (22) I 1927.09.18 Dom Union Touring Łódź 5-1      
47. (23) I 1927.09.25 Wyjazd 1.FC Katowice 2-0      
48. (24) I 1927.10.02 Dom Polonia Warszawa 7-1      
49. (25) I 1927.10.09 Dom Pogoń Lwów 0-2      
50. (26) I 1927.10.16 Wyjazd Hasmonea Lwów 2-2      
51. (27) I 1928.03.18 Dom Ruch Chorzów 4-0    
52. (28) I 1928.03.25 Wyjazd Union Touring Łódź 3-0      
53. (29) I 1928.04.01 Dom Czarni Lwów 3-0      
54. (30) I 1928.04.15 Wyjazd TKS Toruń 7-2    
55. (31) I 1928.04.22 Dom Warta Poznań 3-2      
56. (32) I 1928.05.03 Wyjazd Legia Warszawa 0-1      
57. (33) I 1928.08.19 Wyjazd Ruch Chorzów 1-1      
58. (34) I 1928.09.09 Dom Cracovia Kraków 5-1      
59. (35) I 1928.11.18 Wyjazd 1.FC Katowice 1-1      
60. (36) I 1928.11.25 Wyjazd ŁKS Łódź 1-2      
61. (37) I 1929.03.31 Dom Warszawianka Warszawa 4-2      
62. (38) I 1929.04.07 Wyjazd ŁKS Łódź 2-2      
63. (39) I 1929.04.21 Wyjazd Pogoń Lwów 4-2    
64. (40) I 1929.04.28 Dom Legia Warszawa 2-0      
65. (41) I 1929.05.05 Dom Garbarnia Kraków 5-2    
66. (42) I 1929.05.09 Dom Czarni Lwów 4-4      
67. (43) I 1929.05.26 Dom Polonia Warszawa 4-2    
68. (44) I 1929.05.30 Wyjazd Ruch Chorzów 2-2      
69. (45) I 1929.06.16 Wyjazd Warta Poznań 0-5      
70. (46) I 1929.06.29 Dom Union Touring Łódź 5-0    
71. (47) I 1929.07.14 Dom 1.FC Katowice 2-1      
72. (48) I 1929.09.01 Wyjazd Garbarnia Kraków 0-1      
73. (49) I 1929.09.08 Dom Pogoń Lwów 3-1      
74. (50) I 1929.09.22 Dom Cracovia Kraków 5-1      
75. (51) I 1929.09.29 Wyjazd 1.FC Katowice 4-2      
76. (52) I 1929.10.13 Wyjazd Legia Warszawa 0-1      
77. (53) I 1929.10.22 Wyjazd Czarni Lwów 0-4      
78. (54) I 1929.11.10 Dom Warta Poznań 0-0      
79. (55) I 1929.11.17 Wyjazd Polonia Warszawa 4-3      
80. (56) I 1930.03.30 Dom Warszawianka Warszawa 3-1      
81. (57) I 1930.04.13 Dom Warta Poznań 1-1      
82. (58) I 1930.04.20 Wyjazd Garbarnia Kraków 3-1      
83. (59) I 1930.05.18 Wyjazd Polonia Warszawa 4-3    
84. (60) I 1930.05.25 Dom ŁTS-G Łódź 1-0      
85. (61) I 1930.08.03 Wyjazd Ruch Chorzów 4-0      
86. (62) I 1930.08.31 Dom Polonia Warszawa 2-2      
87. (63) I 1930.09.07 Dom Garbarnia Kraków 1-6 (*)      
88. (64) I 1930.09.14 Dom Legia Warszawa 1-0      
89. (65) I 1930.09.21 Wyjazd ŁTS-G Łódź 4-1    
90. (66) I 1930.10.06 Wyjazd Cracovia Kraków 1-0      
91. (67) I 1930.10.12 Wyjazd Warszawianka Warszawa 5-1      
92. (68) I 1930.10.19 Dom Czarni Lwów 5-5      
93. (69) I 1930.11.02 Wyjazd Warta Poznań 1-0      
94. (70) I 1930.11.30 Dom Pogoń Lwów 3-0      
95. (71) I 1931.03.29 Wyjazd Warszawianka Warszawa 5-2    
96. (72) I 1931.04.12 Dom Warta Poznań 4-1      
97. (73) I 1931.04.19 Dom Garbarnia Kraków 0-0      
98. (74) I 1931.04.26 Wyjazd Polonia Warszawa 3-1      
99. (75) I 1931.05.03 Wyjazd Pogoń Lwów 1-2      
100. (76) I 1931.05.17 Wyjazd Cracovia Kraków 4-1      
101. (77) I 1931.05.24 Dom Czarni Lwów 5-1      
102. (78) I 1931.05.31 Dom Lechia Lwów 1-2      
103. (79) I 1931.06.04 Wyjazd Legia Warszawa 0-1      
104. (80) I 1931.06.21 Dom Ruch Chorzów 6-2      
105. (81) I 1931.07.26 Dom ŁKS Łódź 4-1      
106. (82) I 1931.08.15 Wyjazd Ruch Chorzów 0-2      
107. (83) I 1931.09.06 Dom Cracovia Kraków 1-2      
108. (84) I 1932.04.17 Dom Legia Warszawa 0-1      
109. (85) I 1932.10.09 Dom Garbarnia Kraków 2-2      
110. (86) I 1932.10.16 Wyjazd Czarni Lwów 2-2      
111. (87) I 1932.10.23 Wyjazd 22 pp. Siedlce 0-3      
112. (88) I 1932.11.06 Dom Pogoń Lwów 2-1    
113. (89) I 1932.11.14 Dom Warszawianka Warszawa 1-2      
114. (90) I 1932.11.27 Dom Polonia Warszawa 2-0      
115. (91) I 1933.04.09 Dom Ruch Chorzów 2-0      

(*) - Według "Sportu" katowickiego grał w ataku Czulak, Kisieliński Reyman, Lubowiecki i Łyko, a więc brak Pachnera i Adamka. Co potwierdzają relacje prasowe...


Statystyki rozgrywek A-klasy

  • Statystyki rozgrywek A-klasy z lat dwudziestych zamieszczamy osobno. Nie są one uwzględniane w ogólnych zestawieniach, gdyż nie udało nam się skompletować wszystkich składów meczowych Wisły w tych rozgrywkach (zobacz listę spotkań z brakującym składem).


Ilość Roz. Data Miejsce Przeciwnik Wyn. Zm. B K
1. A 1923.03.11 Dom Cracovia 1-0      
2. A 1923.03.17 Dom Jutrzenka Kraków 6-0      
3. A 1923.03.25 Wyjazd BBSV Bielsko 2-1      
4. A 1923.04.15 Dom Wawel Kraków 4-0    
5. A 1923.04.22 Dom Sturm Bielsko 4-0      
6. A 1923.04.29 Dom BBSV Bielsko 2-0    
7. A 1923.06.17 Wyjazd Jutrzenka Kraków 3-1      
8. A 1923.06.24 Wyjazd Sturm Bielsko 4-0?      
9. A 1924.08.15 Wyjazd Jutrzenka Kraków 5-0    
10. A 1924.08.24 Wyjazd Olsza Kraków 5-0      
11. A 1924.09.06 Dom Jutrzenka Kraków 7-0      
12. A 1924.09.21 Wyjazd Cracovia 0-2      
13. A 1924.10.12 Dom Cracovia 4-2      
14. A 1924.10.05 Wyjazd BBSV Bielsko 5-2      
15. A 1924.10.19 Wyjazd Wawel Kraków 1-2      
16. A 1924.10.26 Dom Olsza Kraków 3-0      
17. A 1926.03.21 Dom Cracovia 1-2      
18. A 1926.04.01 Wyjazd Wawel Kraków 5-0      
19. A 1926.04.11 Wyjazd Jutrzenka Kraków 2-1      
20. A 1926.04.25 Wyjazd BBSV Bielsko 2-1      
21. A 1926.05.16 Dom Wawel Kraków 2-1      
22. A 1926.06.13 Wyjazd Makkabi Kraków 4-3      
23. A 1926.06.20 Wyjazd Cracovia 2-3      

Mecze w Reprezentacji Polski

Józef Adamek wystąpił w 9 oficjalnych spotkaniach pierwszej Reprezentacji Polski, zdobył dwie bramki (pierwsza - w meczu z Turcją - "pada z zamieszania podbramkowego po dobrze bitym rzucie rożnym", druga - przeciwko Szwecji - prawdopodobnie po kombinacyjnej akcji całego napadu).

Pogrubiono występy Adamka jako Wiślaka.

Komentarze prasowe po jego występach w reprezentacji:

  • 1924.06.10 Polska - USA 2:3
    • Ładne centry Adamka marnuje Kowalski, który zdradza zupełną nieumiejętność strzału.
    • Wina naszej przegranej, to zły atak, a właściwie niedyspozycja w strzałach obu łączników Kowalskiego i Czulaka, nadto najgorszy na boisku Adamek.
  • 1924.06.29 Polska - Turcja 2:0
    • Adamek stwarzał swymi ładnymi biegami wiele momentów podbramkowych, lecz stale stał na spalonym.
    • Z ataku najsłabszym był Adamek. Twardy i bez techniki nie oddał żadnej łatwiejszej centry . Foulował tylko przeciwnika tureckiego.
  • 1924.08.10 Polska - Finlandia 1:0
    • Po meczu z Finlandią: „Adamek zaczął mecz dobrze i skończył dobrze. W środku było tam trochę słabiej, ale można się było tego spodziewać i nie żądać od niego, by sobie sam torował drogę do bramki. Adamek ma dobre biegi i niebezpieczną centrę. Współgracze powinni tak na niego grać, by te duże umiejętności jego znalazły zastosowanie”.
    • „Adamek technicznie słabszy, nie popełnił żadnego błędu, ale szkoda, że stanowczo za mało nim grano”.
    • Muller znacznie lepszy technicznie od Adamka, grał z myślą, brak mu szybkości. Adamek lepszy biegowo, ładniej centruje i był więcej zatrudniony, Brak mu jednak techniki.
  • 1924.08.31 Węgry - Polska 4:0
    • Zaletą Adamka był również dobry bieg i szybkość, jednak bez techniki.
    • Śledź jest dobrym skrzydłowym, na którego się musi uważać. Jego gra odpowiadała jego opinji, prawy węgierski pomocnik zdawał się mu nie móc sprostać. On i Adamek byli najniebezpieczniejszymi napastnikami.
    • Adamek był również szybki, lecz technicznie słaby. Z trójki wewnętrznej wybił się Staliński, gracz o niepospolitej sile przebojowej. Partnerzy jego kombinowali często zupełnie dobrze, lecz im bliżej bramki byli, zapominali zupełnie o spokojnej i celowej grze. Gdyby Polska miała dobrze strzelającego śr. napadu, mogłaby przy lekkomyślnie grającej defenzywie Węgrów, łatwo strzelić 2 lub 3 bramki.
  • 1924.08.10 Polska - Finlandia 1:0, mecz towarzyski
    • Po meczu z Finlandią: „Adamek zaczął mecz dobrze i skończył dobrze. W środku było tam trochę słabiej, ale można się było tego spodziewać i nie żądać od niego, by sobie sam torował drogę do bramki. Adamek ma dobre biegi i niebezpieczną centrę. Współgracze powinni tak na niego grać, by te duże umiejętności jego znalazły zastosowanie”.
    • „Adamek technicznie słabszy, nie popełnił żadnego błędu, ale szkoda, że stanowczo za mało nim grano”.”.
      • Źródło: "Stadjon" nr 33 i 37.
  • 1925.10.12 Turcja - Polska 1:2, bramka, mecz towarzyski
    • Po meczu z Turcją chwalony Adamek jako jeden z najlepszych naszych zawodników.
    • Adamek mało był zatrudniony, gdyż operowano u nas przeważnie lewą stroną; pokazał parę ładnych biegów, dystansując przeciwnika, no i był sprawcą wyrównującej bramki.
  • 1925.11.01 Polska - Szwecja 2:6, mecz towarzyski
    • Przy stanie 0:2 szereg groźnych akcji „Kałuży z Adamkiem”.
    • Brak zrozumienia w ataku, w którym i tak „stosunkowo najlepiej pracowały skrzydła”.
    • Atak szwankuje jednak. Staliński stanowi słaby punkt, na nim kończą się najpiękniejsze kombinacje. Cierpi na tem i Adamek, któ­ry również gra słabiej niż zwykle. Adamek był słabszy niż zwykle. Niezawodnie przyczyniała się do tego słaba gra Stalińskiego, ale i w tych momentach, gdy już m:ał dogodne sytuacje zwlekał z oddaniem piłki, centrował za póź­no i niedokładnie.
    • Adamek, który dopiero po przerwie osiągnął swą zwyczajną formę, zasilany obficie piłkami przez Hankego. Do przerwy jednak tworzył on wraz z Stalińskim tak beznadziejną dwójkę, że wszystkie ataki, jakie szły na bramkę Szwedów inicjowali jedynie Wacek i Sperling... Adamek poprawił się później znacznie i przedarł się parę razy niezwykle groźnie.2
    • Dr. Cetnarowski, prezes P. Z. P. N-u:
    • Adamek przed pauzą słabszy, po przerwie dobry przypominał swą formę klubową.
    • W linji napadu najlepsze bezwarunkowo skrzydła. Sperling z Kucharem dźwigali na sobie całą akcję zaczepną pierwszej połowy gry, o Adamku w tym okresie niestety ze szkodą wyniku nie zapomniano. Zato w drugiej połowie Adamek stwarzał wyczyny, które obok Kuehara każą liczyć go do najlepszych jednostek polskiego zespołu. A zadanie jego było niełatwe. Oddzielony od reszty zespołu fatalnym Stalińskimi zawsze ziym ofensywnie Hankem, „dawał mimo tego Szwedom rady".
    • Natomiast fatalnie wyszedł Staliński, przy którym i Adamek nie popisał się; w lepszej formie widzieliśmy go już niejednokrotnie, specjalna jego wada to zbyt późne oddawanie center.
  • 1926.10.03 Szwecja - Polska 3:1
    • Oba skrzydła szybkość swą rzadko wykorzystywały wskutek braków technicznych z jednej strony, a niedokładności podań łączników z drugiej. Grali jednak ofiarnie.
    • Po całym szeregu obustronnych ataków następuje rzut z rogu dla Polski wykonany precyzyjnie przez Balcera, którego podanie wykorzystuje Adamek, pakując piłkę do siatki szwedzkiej.
  • 1926.10.10 Norwegia - Polska 3:4, mecz towarzyski
    • Po meczu z Norwegią: „Spodziewano się więcej po Adamku, któremu braki techniczne dawały się na mokrym gruncie we znaki”.
    • W ataku słabo gra Adamek, co daje możność pomocnikowi miejscowych obstawić Kuchara.
  • 1930.10.26 Polska - Łotwa 6:0, mecz towarzyski
    • Dobrze gra Adamek, dobrze współpracując z Nawrotem i obsługują napastników dobrymi podaniami. Przy stanie 3:0 „Adamek po dobrym biegu centruje tuż przed bramkarza, który stara się piłkę schwytać w locie, ale bezskutecznie” – gol jedna nie pada. W drugiej połowie „do głosu przychodzi … Adamek: jego dwie piękne centry kończą się rogiem, wychwytanym przez bramkarza”. W ostatnim kwadransie meczu aktywny Adamek, obsługujący podaniami i centrami Malika i Nawrota – gole jednak nie padają…
    • „Balcer i Adamek. Obaj skrzydłowi spełnili swą rolę bardzo dobrze... Adamek pracował równie wydatnie. Kilkanaście jego biegów i szereg pięknych, mierzonych center, poza słabym okresem na początku drugiej połowy, złożyły się na całość zupełnie dobrą".
    • „Adamek dawno nie miał tak dobrego dnia… Oddał dużo dobrych center, co się mu chwali, lecz nie umiał wykorzystać sytuacji do strzału, których miał kilka”.
    • Obrazki z meczu: Przy stanie 1:0 Adamek po podaniu Nawrota „bieg kończy piękną centrą. Niestety Malika nie ma na miejscu. Drugą centrę Adamka posyła Cuszewski głową tuż nad siatkę"; w 33’ „świetny bieg Adamka kończy się kornerem”; przy stanie 3:0 „Dambrzits oddaje wspaniały strzał, który Koźmin z trudem broni szczupakiem. Lecz Nawrot znów zagrywa Adamkiem. Ten zjeżdża do środka i z pod samej bramki centruje” – gol jednak nie pada.
    • Sędzia Birlem: „Balcer i Adamek umieją biegać.
    • „Adamek kpt. naszej drużyny oświadcza mi w zaufaniu: ‘Przyjemnie jest wygrać. Mówił nam Loth: Ino piłkę trzymać przy ziemi. I tak robiliśmy. Oni wtedy nie umieli sobie dać rady. Balcer był dobry. My w Wiśle nie mamy takiego łącznika jak Ciszewski, który mu dawał klasa piłeczki… Ale przyjemnie jest tak wygrać”.
    • W napadzie doskonałe skrzydła. Balcer wykazał niespożytą energję i ciąg, Adamek dokładne i szybkie podanie.

Reprezentacyjna Galeria

Ciekawostki

  • W meczu z Garbarnią 5:2, w 76' strzelił bramkę bezpośrednio z rzutu rożnego.

Adamek w prasie

Kurjer Sportowy

Nr. 40 Środa , 9 g ru d n ia 1925

Do typu „eleganckich” . graczy należy prawy skrzydłowy ostatnich naszych reprezentacji i prawy skrzydłowy krakowskiej Wisły Józef Adamek. Elegancji nie należy rozumieć w grze. O, owszem pod tym względem, Adamka za wzór stawiać nie można. Ale Adamek, dawniej, dziś czasy się zmieniły, wychodził stale w krawacie na boisko. Dużo naśladowców nie znalazł, a gdy sam porzucił ten dodatek do stroju piłkarza, przypuszczać należy, że typ „eleganta” znikł bezpowrotnie z naszych boisk. Sympatjami widzów i przeciwników Adamek, mimo swych pierwszorzędnych kwalifikacji, się nie cieszy. Gra bowiem ogromnie „dotkliwie”. Należy przytem do tych graczy, u których rozum koncentruje się głównie w nogach. Toteż i partnerzy mają nieraz powód do wyrzekań, z czego sobie zresztą „dzik” nie wiele robi. W roku bieżącym dodał Adamek do dotychczasowych czterech, dalsze trzy mecze, z Czechami, Turcją, (strzelił bramką)i Szwecją

Relacje prasowe

Raz, Dwa, Trzy: Ilustrowany Tygodnik Sportowy. 1932, nr 6

Sławna dwójka skrzydłowych Wisły.- Balcer i Adamek otwierają listę grupy drugiej. Historja Wisły z lat ostatnich związana jest ściśle z ich grą, mającą bardzo wiele cech wspólnych.

Balcer jest niezaprzeczenie najświetniejszym okazem warunków fizycznych typowego piłkarza. Waga, wzrost, i szybkość rzadko na boiskach spotykana, poparte niezwykłą ambicją i świetnym strzałem w biegu, są tymi atutami, które nietylko czynią go jednym z najgroźniejszych skrzydłowych, ale też uzdolnionym do decydowania o losach swej drużyny. Ileż to razy w okresie słabości czy niepowodzeń, ambicja Balcera, jego bieg, nie znający przeszkód i strzał przynosiły s u k c e s .

Podziwienia godną jest skuteczność jego gry tem więcej, że jako taktyk i technik, nie stoi wysoko, co ułatwia przeciwnikom przeciwdziałanie. Trafiało się wprawdzie, że pomocnik zdołał go przytrzymać, o ile całkowicie mu się poświęcił, jednak wina takiej sytuacji leży raczej po stronie partnerów Balcera, nie umiejących go wyzyskać. Świetny wielobojowiec, dotychczas 11-krotny reprezentant Polski, pozostanie niewątpliwie jeszcze długo na dotychczasowym poziomie. Adamek Józef,

przed laty był stałym uczestnikiem spotkań międzypaństwowych, w których wystąpił 10-krotnie. Walory tego zawodnika były w z o r e m dla młodszego Balcera, który go potem p r z e wy ż s zy ł . Adamek biegał słabiej, niemniej jednak lepiej od wielu innych. Mniej mechaniczny w grze, niż Balcer, miał pewne dane do gry kombinacyjnej, szczególnie w okresie trenera Schlossera. Jako strzelec, miał również powodzenie. U szczytu formy będąc, doznał złamania nogi i to stało się końcem jego pięknej karjery. której nie potrafił kontynuować po wyleczeniu.

Właściwościami fizycznemi — mniej zato innemi — zbliżony był do obu asów Wisły Luksemburg, gracz Warszawianki. Ciąg ku bramce, jaki posiadał, przynosił stosunkowo mało sukcesów, dla braku opanowania nerwowego, co wywoływało często konflikty na boisku.


Galeria zdjęć

Na obrazach Wlastimila Hofmana

Requiescat in pace