Józef Piłsudski na meczu Wisły

Z Historia Wisły

Skocz do: nawigacji, wyszukiwanie

Piłkarski sezon 1924 Wisła kończyła meczem towarzyskim z Pogonią (16.11 2:3). Było to spotkanie wyjątkowe z paru powodów. Po pierwsze dlatego, że opinia sportowa uznała go za „nieoficjalny mecz o mistrzostwo Polski”. Co miało swoje uzasadnienie, gdyż były to wówczas rzeczywiście dwie najlepsze drużyny piłkarskie w naszym kraju. Tym razem gospodarzem spotkania była Wisła. Mecz toczono znowu w jesiennej aurze, która i tym razem sprzyjała Pogoni (16.11 1924). Po meczu wyrównanym i co ważne prowadzonym fair z obu stron Pogoń wygrała szczęśliwie 3:2 wyraźnie tracąc siły w końcowych minutach spotkania. Zawody nie stały na zbyt wysokim poziomie. Jednak to nie sportowe zmagania piłkarzy na boisku zdominowały relacje z tego meczu. Powodem tego była obecność na stadionie marszałka Józefa Piłsudskiego.

TS Wisła toczyło już od wielu miesięcy starania by marszałek przybył na mecz Wisły. Dobrym duchem i inicjatorem całego przedsięwzięcia był Stanisław Kamer Wojtyga, który w trzyosobowej delegacji Wisły udał się do Sulejówka na odczyt marszałka. Podczas pobytu w Sulejówku w imieniu zarządu klubu zaprosił Marszałka na mecz Wisły. Komendant miał odpowiedzieć: „Wisła? - Nie znam jeszcze Wisły - znam Cracovię, na której meczu, będąc ostatnio w Krakowie - byłem”. Kamer wyjaśnił, że „Wisła jest jednym z najstarszych klubów polskich, istnieje jeszcze od czasów przedwojennych” - po czym pokrótce opowiedział mu historię Wisły. „Marszałek z zainteresowaniem wysłuchał i oświadczył... - Dobrze, będę na meczu”. Zaproszenie Piłsudskiego na mecz Wisły, w okresie gdy ten sam wówczas odsunął się od czynnej polityki i raczej nie wróżono mu powrotu do niej, sygnalizowało wyraźnie sympatie polityczne zarządu klubu. Kiedy w Krakowie dowiedziano się o odpowiedzi Marszałka, postanowiono zorganizować spotkanie „z wybitnym pod każdym względem przeciwnikiem, ku wielkiej radości graczy I-szej drużyny Wisły i członków Towarzystwa, ucieszonych wyróżnieniem Klubu przez Marszałka”. Dlatego za przeciwnika wybrano lwowską Pogoń „ówczesnego mistrza Polski”.

Piłsudski zaproszenie nie tylko przyjął, ale co więcej, dotrzymał słowa. A wcale nie było to łatwe, gdyż towarzyszący Marszałkowi lekarz płk Kaplicki kategorycznie stwierdził, że z powodu napiętego programu dnia „Komendanta jako lekarz, na mecz nie puści”. Marszałek jednak uspokoił zrozpaczonego stanowiskiem Kamera: „Nie martw się chłopcze, ja jestem Litwin uparty i na mecz i tak pojadę”. Tak też się stało mimo oporów Kaplickiego. Działacze Wisły przygotowywali się sumiennie do tej wizyty rozpatrując szczegółowo każdą z możliwości. „W razie gdy marszałek przyjedzie przed rozpoczęciem meczu, powita Go przy bramie specjalna delegacja z 'Wisły' i „Pogoni' i wręczy mu odznaki obu towarzystw, następnie przeprowadzą Go do specjalnie udekorowanej loży. Drużyny po wyjściu na boisko ustawią się każda z osobna przed lożą Marszałka i wzniosą okrzyk na Jego cześć... W razie gdyby Marszałek przybył podczas matchu nastąpi krótkie powitanie u wejścia, uroczystość zaś powitania uroczystego i wręczenie odznak nastąpi na pauzie w loży Marszałka. - Drużyny zaś powitają Marszałka po wyjściu na boisko po pauzie”. Na Piłsudskiego czekała więc zarezerwowana loża, a stadion udekorowano chorągwiami w barwach państwowych i Towarzystwa. Piłsudski pojawił się na stadionie w dziewiątej minucie gry. Mecz oczywiście przerwano, „wchodzącego na boisko Marszałka” powitał „wraz z zarządem prezes Dembiński”. Obie drużyny stanęły przed główną trybuną i wzniosły na cześć marszałka trzechkrotny okrzyk „Niech żyje”. Nic dziwnego, że mecz toczył się jakby na drugim planie. Tym niemniej zawody interesowały gościa i Kamer fachowo informował „Marszałka o nazwiskach i walorach sportowych graczy tak ‘Wisły’ jak i ‘Pogoni’, a zwłaszcza kapitana Reymana i Wacka Kuchara. Marszałek żywo obserwował przebieg interesujących zawodów, a zwłaszcza moment strzału wyrównującej bramki przez Czulaka z Wisły i gdy po strzale wolnym, bitym przez Bacza z Pogoni, ta uzyskała prowadzenie, jeden z adiutantów Marszałka, widząc mą niewesołą minę, odezwał się do Komendanta: Komendancie, Kamer jest zmartwiony, gdyż jego Wisła jest przegraną.

Komendant, zwróciwszy się do mnie, rzekł: Nie martw się chłopcze, ja zawsze trzymam z tymi, którzy przegrywają. Gdy nadeszła przerwa, Komendant, na energiczne żądanie pułk. Kaplickiego, opuścił boisko Wisły, żegnany przez otaczających go graczy Wisły i Pogoni i w tej grupie fotografowany wśród licznych owacyj, zbliżał się do bramy wyjściowej, odprowadzany przez zarząd Wisły z prezesem na czele i spostrzegłszy czerwone chorągwie z białą gwiazdą, zapytał mnie:

Cóż to za bolszewickie flagi?

-To są stare barwy klubu, pochodzące jeszcze z przed wojny - odparłem.

- Ach, tak - odparł śmiejąc się Komendant”. Krótka chwila rozmowy piłkarzy i działaczy Wisły z marszałkiem na długo zapadła im w pamięci. W odbytym później raucie zorganizowanym przez prezydenta miasta ku czci Marszałka wziął udział prezes Wisły Dembiński.

Zobacz więcej w osobnym artykule: Czy Marszałek Piłsudski kochał futbol?.

Galeria

Piłsudski w otoczeniu piłkarzy obu drużyn.

Piłsudski w otoczeniu piłkarzy

Piłsudski w otoczeniu piłkarzy obu drużyn.

W drodze na boisko Wisły

[[Grafika:1924.11.16 Wisła Kraków – Pogoń Lwów Tygodnik Sportowy 1924-11-19f.jpg |400px|Grafika:1924.11.16 Wisła Kraków – Pogoń Lwów KJPL 1924b.jpg]]
Grafika:1924.11.16 Wisła Kraków – Pogoń Lwów KJPL 1924b.jpg

[["Czas" o wizycie J. Piłsudskiego na meczu Wisła-Pogoń. 16 Listopada 1924. |400px|Grafika:Światowid 1924-11-22b.JPG]]
Grafika:Światowid 1924-11-22b.JPG

[[Zdjęcie z piłkarzami |400px|Grafika:1924.11.16 Wisła Kraków – Pogoń Lwów Światowid 1924-11-22.JPG]]
Grafika:1924.11.16 Wisła Kraków – Pogoń Lwów Światowid 1924-11-22.JPG

[[Grafika:1924.11.16 Wisła Kraków – Pogoń Lwów KJPL 1924.jpg

|400px|Grafika:Nowości Ilustrowane 1924-11-22a2.JPG ]]
Grafika:Nowości Ilustrowane 1924-11-22a2.JPG

Piłsudski w otoczeniu piłkarzy obu drużyn.	Piłsudski w otoczeniu piłkarzy	Piłsudski w otoczeniu piłkarzy obu drużyn.	Piłsudski w otoczeniu piłkarzy obu drużyn.
W drodze na boisko Wisły	W drodze na boisko Wisły
Piłsudski w otoczeniu piłkarzy obu drużyn.	"Czas" o wizycie J. Piłsudskiego na meczu Wisła-Pogoń. 16 Listopada 1924.		Zdjęcie z piłkarzami