Jan Gabryś
Z Historia Wisły
| Linia 3: | Linia 3: | ||
W II RP służył m.in. jako ppłk dypl. w Dowództwie Okręgu Korpusu nr IV w Łodzi na stanowisku kierownika Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego (XII.1933-4.IX.1937). W 1938 r. brał udział w zajęciu Zaolzia jako dowódca Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady Obrony Narodowej. | W II RP służył m.in. jako ppłk dypl. w Dowództwie Okręgu Korpusu nr IV w Łodzi na stanowisku kierownika Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego (XII.1933-4.IX.1937). W 1938 r. brał udział w zajęciu Zaolzia jako dowódca Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady Obrony Narodowej. | ||
| - | Walczył w Kampanii Wrześniowej 1939 r., dowodząc 52 pp Strzelców Kresowych, która wchodziła w skład 12 DP. Dostał się do niewoli sowieckiej i został zamordowany w 1940 r. w Charkowie. Decyzją Prezydenta RP mianowany pośmiertnie generałem brygady w 2007 r. | + | Walczył w Kampanii Wrześniowej 1939 r., dowodząc 52 pp Strzelców Kresowych, która wchodziła w skład 12 DP. Dostał się do niewoli sowieckiej i został zamordowany w 1940 r. w Charkowie. Decyzją Prezydenta RP mianowany pośmiertnie generałem brygady w 2007 r.<br><br> |
| - | [[Kategoria:Działacze | + | |
| + | II wizeprezes Zarządu TS Wisła pod koniec lat 20-tych.<br><br> | ||
| + | [[Kategoria:Działacze Wisły|Gabryś Jan]] | ||
Wersja z dnia 16:43, 2 mar 2010
Jan Gabryś Rudolf – urodził się 1 stycznia 1891 roku (syn Pawła). Uczestnik wojen 1918-20 o niepodległość Polski (w tym wojny polsko-bolszewickiej) . Jako kapitan dowodził od 29 sierpnia do 18 września 13 pp. Zawodowy wojskowy.
W II RP służył m.in. jako ppłk dypl. w Dowództwie Okręgu Korpusu nr IV w Łodzi na stanowisku kierownika Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego (XII.1933-4.IX.1937). W 1938 r. brał udział w zajęciu Zaolzia jako dowódca Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady Obrony Narodowej.
Walczył w Kampanii Wrześniowej 1939 r., dowodząc 52 pp Strzelców Kresowych, która wchodziła w skład 12 DP. Dostał się do niewoli sowieckiej i został zamordowany w 1940 r. w Charkowie. Decyzją Prezydenta RP mianowany pośmiertnie generałem brygady w 2007 r.
II wizeprezes Zarządu TS Wisła pod koniec lat 20-tych.
