Jan Gabryś

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 06:54, 4 kwi 2018; PawelP (Dyskusja | wkład)

(różn) ← Poprzednia wersja | Aktualna wersja (różn) | Następna wersja → (różn)

Skocz do: nawigacji, wyszukiwanie

Jan Rudolf Gabryś.
Źródło: 13pulkpiechoty.pl

ppłk Jan Gabryś

Jan Rudolf Gabryś – urodził się 1 stycznia 1891 roku w Krakowie jako syn Pawła i Marceli z Odziomków. Podczas I wojny światowej początkowo służył w armii austriackiej, gdzie ukończył kurs szkoły oficerów piechoty. Od listopada 1918 roku żołnierz Wojska Polskiego. Uczestnik wojen 1918-20 o niepodległość Polski (w tym wojny polsko-bolszewickiej) . Jako kapitan (awansowany w 1919) dowodził 13 pp od 29 sierpnia do 18 września . Zawodowy wojskowy.

Po wojnie służył w 13 pp. w latach 1921-1922, uczestnicząc w kursie doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. W 1922 roku awansowany do stopnia majora. W latach 1922-1926 pełnił funkcję szefa wyszkolenia Dowództwa Okręgu Korpusu nr V w Krakowie. 15 VIII 1924 został awansowany do stopnia podpułkownika. W 1926 przeniósł się z Dowództwa Okręgu Korpusu nr V do Biura Ogólno-Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. W tym samym czasie został przydzielony do Kadry Oficerów Piechoty.

W 1928 został przeniesiony z Biura Ogólno-Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych do 32 pp w Modlinie, początkowo na stanowisko zastępcy dowódcy pułku, później dowódcy pułku.

1 kwietnia 1932 został oddelegowany z 32 pp na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Jarocin. Od 1934 pełnił funkcję kierownika Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego Dowództwa Okręgu Korpusu nr V w Krakowie. Służył też w Dowództwie Okręgu Korpusu nr IV w Łodzi na stanowisku kierownika Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego (do 4 września 1937).

Od 1938 roku był dowódcą baonu Obrony Narodowej „Cieszyn” Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady Obrony Narodowej i w tej roli wziął udział w zajęciu Zaolzia.

11 lipca 1939 został mianowany dowódcą 52 pp Strzelców Kresowych, który podczas Kampanii Wrześniowej wchodził w skład 12 dywizji piechoty generała bryg. Gustawa Paszkiewicza, będącej częścią Armii Prusy. Brał udział między innymi w bitwie pod Iłżą 8 września 1939 roku.

Udało mu się ujść z życiem z niemieckiego okrążenia, lecz podczas prób przedarcia się na Wschód, dostał się do niewoli sowieckiej. Trafił do obozu w Starobielsku.

Jan Gabryś został zamordowany przez NKWD w kwietniu 1940 r., w Charkowie.

Decyzją Prezydenta RP w 2007 r. mianowany pośmiertnie generałem brygady.

II wiceprezes Zarządu TS Wisła w połowie lat 20-tych.

Czytaj też:

"Z opinii przełożonych dowódców: oficer o bardzo wysokich zaletach osobistych. Poczucie honoru i godności bardzo duże. Pracowity, bardzo obowiązkowy, pilny dokładny, lojalny i koleżeński. W pracy bardzo ambitny i kulturalny. Bardzo wymagający wobec siebie i podwładnych. W obejściu prosty i szczery, otwarty i sprawiedliwy. Bezstronny w ocenie podwładnych."

Źródło: 13pulkpiechoty.pl