Jerzy Jurowicz
Z Historia Wisły
| Linia 8: | Linia 8: | ||
|- align="left" | |- align="left" | ||
|data urodzenia | |data urodzenia | ||
| - | |colspan=3| | + | |colspan=3|21.05.1920 |
|- align="left" | |- align="left" | ||
|miejsce urodzenia | |miejsce urodzenia | ||
| - | |colspan=3| | + | |colspan=3|Kraków |
|- align="left" | |- align="left" | ||
|data śmierci | |data śmierci | ||
| - | |colspan=3| | + | |colspan=3|19.10.1989 |
|- align="left" | |- align="left" | ||
|miejsce pochówku | |miejsce pochówku | ||
| - | |colspan=3| | + | |colspan=3|Kraków |
|- align="left" | |- align="left" | ||
|wzost/waga | |wzost/waga | ||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
|- align="left" | |- align="left" | ||
|pozycja | |pozycja | ||
| - | |colspan=3| | + | |colspan=3|bramkarz |
|- align="left" | |- align="left" | ||
|przebieg kariery | |przebieg kariery | ||
| - | |colspan=3| | + | |colspan=3|Wisła Kraków (1933-1955) |
|- align="left" | |- align="left" | ||
|reprezentacja | |reprezentacja | ||
| - | |colspan=3| | + | |colspan=3|8-0 |
|- align="left" | |- align="left" | ||
|sukcesy | |sukcesy | ||
| - | |colspan=3| | + | |colspan=3|Mistrz Polski 1949, 1950 |
|- align="left" | |- align="left" | ||
|pseudonim | |pseudonim | ||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
|x | |x | ||
|x | |x | ||
| + | |x | ||
| + | |x | ||
| + | |||
|x | |x | ||
|x | |x | ||
| Linia 58: | Linia 61: | ||
Jurek był trochę bojaźliwy. Nieswojo czuł się na obcych boiskach, szczególnie gdy publika stała tuż za jego plecami. Na meczu z Górnikiem Knurów w pewnym momencie podbiegł do sędziego, trzymając w ręce pokaźny kamień. Mówił, że boi się, iż go zabiją, bo rzucają w jego kierunku kamieniami. W Tarnowie, podczas meczu z Tarnovią, dostał czymś w głowę - padł na ziemię jak ścięty, tracąc przytomność. Gra została przerwana, człowiek udzielający mu pomocy wlał mu parę kropel soku cytrynowego do ust i Jurek oprzytomniał. Krzyknął nawet: "A nie macie trochę cukru?". | Jurek był trochę bojaźliwy. Nieswojo czuł się na obcych boiskach, szczególnie gdy publika stała tuż za jego plecami. Na meczu z Górnikiem Knurów w pewnym momencie podbiegł do sędziego, trzymając w ręce pokaźny kamień. Mówił, że boi się, iż go zabiją, bo rzucają w jego kierunku kamieniami. W Tarnowie, podczas meczu z Tarnovią, dostał czymś w głowę - padł na ziemię jak ścięty, tracąc przytomność. Gra została przerwana, człowiek udzielający mu pomocy wlał mu parę kropel soku cytrynowego do ust i Jurek oprzytomniał. Krzyknął nawet: "A nie macie trochę cukru?". | ||
| - | + | Po zakończeniu kariery sportowej pracował w drukarni jako chemigraf. W 1987 roku oznaczony przez Redakcję "Tempa" i Uniwersytet Jagielloński medalem "Kalos Kagathos. | |
| - | Źródło: Gazeta Wyborcza | + | Źródło: Gazeta Wyborcza, R. Pyjos - Nekrologi... |
Wersja z dnia 19:54, 6 cze 2008
| zdjęcie | |||||
| narodowość | x | ||||
| data urodzenia | 21.05.1920 | ||||
| miejsce urodzenia | Kraków | ||||
| data śmierci | 19.10.1989 | ||||
| miejsce pochówku | Kraków | ||||
| wzost/waga | x | ||||
| pozycja | bramkarz | ||||
| przebieg kariery | Wisła Kraków (1933-1955) | ||||
| reprezentacja | 8-0 | ||||
| sukcesy | Mistrz Polski 1949, 1950 | ||||
| pseudonim | x | ||||
| sezon | drużyna | mecze | bramki | ||
| x | x | x | x | x | x |
| Suma | x | x | x | ||
Jerzy Jurowicz we wspomnieniach Leszka Snopkowskiego, byłego wieloletniego kapitana "Białej Gwiazdy".
- To był jeden z najlepszych polskich bramkarzy. Ale mimo tej wysokiej oceny i jemu, takiemu mistrzowi, przytrafiały się błędy. Pamiętam mecz z ŁKS-em Łódź na naszym boisku: Jurek puścił piłkę do bramki z połowy boiska! Była wiosna, boisko zmarznięte, zawodnikowi ŁKS-u piłka zeszła z nogi (chciał zacentrować) - odbiła się od grudy zlodowaciałej ziemi i przeleciała nad Jurkiem. Do końca życia nie mógł o tym zapomnieć. Jurek był trochę bojaźliwy. Nieswojo czuł się na obcych boiskach, szczególnie gdy publika stała tuż za jego plecami. Na meczu z Górnikiem Knurów w pewnym momencie podbiegł do sędziego, trzymając w ręce pokaźny kamień. Mówił, że boi się, iż go zabiją, bo rzucają w jego kierunku kamieniami. W Tarnowie, podczas meczu z Tarnovią, dostał czymś w głowę - padł na ziemię jak ścięty, tracąc przytomność. Gra została przerwana, człowiek udzielający mu pomocy wlał mu parę kropel soku cytrynowego do ust i Jurek oprzytomniał. Krzyknął nawet: "A nie macie trochę cukru?".
Po zakończeniu kariery sportowej pracował w drukarni jako chemigraf. W 1987 roku oznaczony przez Redakcję "Tempa" i Uniwersytet Jagielloński medalem "Kalos Kagathos. Źródło: Gazeta Wyborcza, R. Pyjos - Nekrologi...
