Jerzy Twardokens

Z Historia Wisły

‎‎

Jerzy Twardokens - urodzony w Poznaniu 09 (lub 11).12.1931, zm. 26.07.2015, szermierz, indywidualny i drużynowy Mistrz Polski w szabli i florecie, olimpijczyk, profesor na University of Nevada, specjalista z dziedziny wychowania fizycznego (szczególnie narciarstwa) i biomechaniki.

Zawodnikiem Wisły był krótko w latach pięćdziesiątych, w okresie gdy Wisła prowadziła własną sekcję szermierki. Zdążył wywalczyć w tym czasie tytuł Mistrza Polski we florecie (1953) i w szabli (1955).

Jerzy Twardokens wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w 1952 roku w Helsinkach, w konkurencji floretu indywidualnie dotarł do ćwierćfinału, z drużyną szablistów został sklasyfikowany na 5-8 miejscu. W tym czasie nie był jeszcze zawodnikiem Wisły.

Za jego największy sukces uznaje się dwa brązowe medale Mistrzostw Świata z 1958 roku w Filadelfii (szabla drużynowo i indywidualnie). Na tej imprezie Jerzy Twardokens również nie był zawodnikiem Wisły, gdyż sekcja szermierki Białej Gwiazdy była już wtedy rozwiązana. Jerzy Twardokens nie powrócił już ze Stanów do Polski. Na emigracji używa imienia George. Pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego, następnie obronił doktorat na University of Nevada w Reno, gdzie podjął pracę jako profesor na wydziale Zdrowia. Jest autorem kilku książek z zakresu narciarstwa (Skiing z 1971 r., Universal ski techniques: principles and practices z 1989 r.).

Co ciekawe, olimpijskie tradycje podjęła córka Jerzego Twardokensa, Eva. Jako reprezentantka Stanów Zjednoczonych wystąpiła na Igrzyskach w Albertville w 1992 i Lillehammer w 1994 roku. Jej sześć tytułów Mistrza USA i brązowy medal MŚ świadczą, że Jerzy Twardokens jest bardzo dobrym nauczycielem sportowym.

21 maja 2013 roku Jerzy Twardokens otrzymał medal Kalos Kagathos przyznawany byłym sportowcom, którzy oprócz sukcesów w sporcie mogą się także poszczycić wybitnymi osiągnięciami w pracy zawodowej.

Źródła